Interdicted Passion: The Nerd's Prodigy (AGS #1)

KABANATA 18:

Safe

"Dali na sumakay ka na!" Sigaw ko kay Lin.

" 'Eto na po, girlfriend ko!" Sigaw niya rin pabalik.

I rolled my eyes.

It's already our third day here on this island. Food is not that hard to find and so far, we haven't seen wild animals lurking in the forest.

We built a raft hoping we can use it to get out of this island and seek for help.

"Ayy!" Napatili ako nang makita kong may tumagas na tubig mula sa ginawa naming sasakyang pandagat, noong sumakay si Lincoln, at unti-unting naghiwa-hiwalay ang mga kahoy na ginamit namin upang gawin ito.

Parang nagsayaw ng tinikling muna si Lincoln, sa mga kahoy, bago siya na hulog sa dagat.

"Swim to the shore!" Sigaw ko sa kaniya. Hindi ko maiwasang mag-alala lalo pa't alam kong nagkakalat ang urchins sa may kalalimang parte.

Napatingin ako sa aking paa nang maalala ko ang nangyari sa akin. Medyo maayos na ito ngayon at hindi na gaanong masakit. Hindi na rin ito lumulubo tulad no'ng mga nakaraang araw.

"Ahh! Another failed attempt!" He shouted in frustration when he's already on shore. Sinasabunutan niya ang sarili niya.

Lumapit agad ako at hinawakan ang kamay niyang nakasabunot sa sarili. "Don't worry makaka-alis din tayo dito." I smiled at him to assure him.

He then looked at me weighing my emotions, smiled and nod. He rubbed his eyes for the ninth time.

I'm getting worried. He keeps on doing that.

"Hayy! Pang pito na natin iyon!" He said then chuckled after. "Mukha siguro akong tanga kanina 'no?" I chuckled and nod as an answer.

"Mukhang ayaw yata tayong pauwiin, gusto yata Niya na magkasama pa tayo ng matagal." He teased.

"Ay, ewan ko sa'yo!" Ani ko at nauna nang bumalik sa ginawa naming bahay-bahayan.

Dalawang puno lamang iyon na nilagyan ni Lin ng kahoy sa gitna at nilagyan ng dahon para gawing bobong.

"Kumain ka na nga lang." sabay abot ko ng langka sa kaniya. Hindi siya tuminag at patuloy sa ginagawang pag-guhit ng kung ano-ano sa buhangin. "Lalim natin tsong ah!" I teased.

"Iniisip ko." He started. "Iniisip ko lang kung ano ang mangyayari sa atin pagkatapos nito." He mumbled. I looked at him with confused eyes while he remained drawing pictures on the sand. "Hindi ko alam kung ayos na tayo. Kung totoo ba ang 'tayo' basta't pinanghahawakan ko lang ang mga salita mo na tayo, na girlfriend kita. Kahit..." he stopped and cleared the lump in his throat. "Kahit minsan, hindi ko dama."

I held his hand and smiled. "Ayos tayo." Iyon ang sinabi ko at binitawan ang kamay niya. "Tara na nga at manghuhuli tayo ng isda!" Sigaw ko habang tumatakbo papunta sa dagat.

Natatawang napailing naman siya at tumayo. "Malabo ang mata ko pero mas magaling akong manghuli kaysa sa'yo!" He shouted. I just sticked my tongue at him.

Malabo nga ang mata niya dahil wala na siyang salamin pero nakakakita pa naman.

"You really love art, don't you, girlfriend?" He asked me on our fourth day on the island. I was carving our names on the trunk of a coconut tree.

Lin Ramirez and See Abadiano was here

The words that I engraved and ended it with a heart.

I hummed a 'yes' as an answer to his question.

"Really? Okay." Nangunot naman ang noo ko sa sinabi niya. Pinagpagan niya pa ang mga kamay at tumingin sa akin ng nakangiti.

"Hi I'm Art!" Pagapapakilala niya. Natawa naman ako at binatukan siya.