Zawgyi version.
"ဆရာ... ဒီမိန္းမဟာ ကြၽန္ေတာ္ျမင္ဖူးသမွ်ထဲ အလွဆံုးမိန္းမပဲ!"
သူ႔တပည့္အေတြးဟာ မိန္႐ွာအေတြးနဲ႔ တူတူပဲ... ဒါေပမယ့္ သူက ပိုၿပီး ေတြးေတာႏိုင္စြမ္း႐ွိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီအံျသဖြယ္ရာမိန္းမဟာ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလူသူကင္းမဲ့တဲ့ေတာင္ေပၚမွာ တေယာက္တည္း ႐ွိေနရတာလဲဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ဘူး။
"ဝမ္ရယ္!"
ဝူက်င့္ခုန္းက လူေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ လံုဇယ္က်င့္ထ်န္းဘက္က လူေတြက ပိုၿပီး တည္ၿငိမ္တယ္။ လုယြမ္နဲ႔ တျခားသံုးေယာက္ဟာ လံုဇယ္က်င့္ထ်န္းကို စက္ဝိုင္းပံုသ႑ာန္ပတ္ၿပီး ကာကြယ္ထားတယ္။ သူ႔အမူအယာေတြက အခ်ိန္နဲ႔အမွ ပိုဆိုးရြားလာေလ၊ လုယြမ္ရဲ႕ႏွလံုးသားဟာလည္း စိုးရိမ္မႈေၾကာင့္ ေပါက္ကြဲထြက္လာေတာ့မလိုပင္။ အခ်ိန္က အကန္႔အသတ္႐ွိတာေၾကာင့္ သူတို႔အေနျဖင့္ အခ်ိန္ဆြဲေနလို႔ မရဘူး။
"မင္းက လံုဇယ္က်င့္ထ်န္းရဲ႕ စစ္ကူလား?"
မိန္းမတေယာက္အေနနဲ႔ သူမထက္ အဆေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာလွပတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္ကို ျမင္ရေတာ့ ႂကြယ္႐ာေအေနနဲ႔ မေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ဘူး။ ထုိမိန္းမကို ခုထိ ေငးၾကည့္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ မိန္႐ွာကို ေျခေထာက္နဲ႔ တခ်က္ကန္ထည့္လိုက္ၿပီး ထိုမိန္းမကို ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ကြၽန္မက မဟုတ္ပါဘူး"
အျဖဴေရာင္နဲ႔မိန္းမပ်ိဳေလးက ျပံဳးလိုက္တယ္။ သူမအေနာက္မွ မနည္းရိႈက္သြင္းေနရတဲ့ အသက္႐ွဴသံတခုကို ၾကားလိုက္ရတယ္။
ၾကည့္ရတာ လူေတြကို သူမရဲ႕ ဒီမ်က္ႏွာနဲ႔ ၾကာၾကာမေတြ႔သင့္ဘူးပဲ။ အေႏွးနဲ႔ အျမန္ ဒီမ်က္ႏွာက သူမဆီကို ျပသနာေတြ ယူေဆာင္လာလိမ့္မယ္။ သူမ အျပင္ထြက္လာတုန္းက 'ေရစႏၵာေၾကးမုံ' ကို မတပ္ဆင္ခဲ့ရတာကို အျဖဴေရာင္ဝတ္မိန္းမပ်ိဳဟာ ေနာင္တရမိတယ္။ သူမရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းတဲ့မ်က္ႏွာကို ဖံုးကြယ္ထားဖို႔အတြက္ သူမ ဒါကို သံုးခဲ့ရမွာ။ ဒါမွ ဒီလူေတြဆီက အာရံုစိုက္မႈကို မခံရမွာ။
***ေရစႏၵာေၾကးမံုဆိုတာ မ်က္ႏွာဖံုးတခုျဖစ္ၿပီး အသံုးျပဳသူရဲ႕ မူရင္းမ်က္ႏွာကို ခ်ိတ္ပိတ္ေပးၿပီး သာမာန္ၾကည့္ေကာင္းရံု႐ုပ္ရည္ကိုသာ ျပသေပးတယ္***
YOU ARE READING
မုရံုခ်ီခ်ီ သို႔ မေကာင္းဆိုးဝါးမင္းသားရဲ႕ ေရႊလိုအဖိုးတန္မိဖုရား
Romanceပ်က္သြားတဲ့ အပိုင္းမ်ားကို ျပန္လည္ေရးသားျခင္း
