Chaotic Marriage (CEO Series #1)

Chapter 12

Chapter 12

Tahimik akong bumalik sa upuan ko. Ramdam ko ang matinding pagpipigil ni Hayes na sugurin si Liam. Dahil kung gagawin niya iyon ay gagawa lamang siya ng eksena sa harap ng mga taong ginagalang at tinitingala ng lahat.

"By the way, I didn't introduce myself awhile ago. I am Dahlia and you are?" she looked at me.

"I am Bea." maikli kong pakilala sa sarili.

"And you are Hayes what?" she asked, tumaas pa ang kilay niya.

Nakita kong hinawakan siya ni Liam sa kamay upang tumigil na. Lumunok ako dahil hindi nagugustuhan ang tanong niya. Sigurado naman akong alam niya kung sino ako sa buhay ni Hayes diba? So what's the purpose of asking me?

Tumawa siya at nilingon si Liam. "What? I am just asking here." she said.

"Good evening everyone." the emcee caught our attention.

Thank God, I was saved by the bell.

Hindi ako masyadong nakapag focus sa nga sinasabi ng emcee. Ang naalala ko lang ay puro pasasalamat ang sinabi niya dahil kung hindi sa mga taong nandito ngayon ay walang mga batang may sakit ang matutulungan.

Yes, this party is for a cause. For those children who have a cancer. Whom can't afford to pay for their hospital bills and medications. These people around me is a much of a help for those who are in need. And I am thankful that they are willing to donate with a big amount of money. They can save lives. They can prolong the wants of a child to be with their loved ones, at least to make them happy.

"Once again, thank you. Enjoy the night!" the last thing that the emcee said.

"I'll just get a food." paalam ko kay Hayes.

Hindi ko na siya hinintay pang sumagot at tumayo na ako. Hindi ko na talaga kaya ang tensyon na mayroon kasama sila. Bakit kailangan pa akong madamay sa love triangle nila?

Kumuha ako ng pagkain na gusto ko lang at sa tingin ko ay kaya ko lang na kainin. Hindi ko nga alam kung paano ako makakakain sa table na iyon at nakakawalang gana pero bahala na. Dinahilan ko lang naman ito para makaalis doon at kahit papaano ay makahinga ako.

Pagbalik ko ay tanging si Liam nalang ang nandoon. Napailing nalang ako. Ano pa ba, Bea? Malamang ay magkasama ang dalawa. Tahimik ako na naupo at pinilit ang sarili na kumain. Doon ko lang tinuon ang atensyon ko.

"I'm sorry, Bella." he apologized.

"Why did you even bring her here?" I asked, not looking at him.

"I just want to get even with Hayes without thinking what you would feel." he explained, realizing his mistake.

"For what? To make him jealous? To make me witness how it will anger him seeing his girlfriend with you? To make me realize how Hayes treated Dahlia and I differently?"

Because I am already aware how he lives Dahlia. Why do I need to witness it right in front of my eyes?

"Yes, I want to make him jealous. I want him to realize his incapability to bring Dahlia in public because he has you."

Right. He has me. Ako lang naman yung hadlang diba? Gusto kong magalit kay Liam dahil sa sinabi niya. Lalo lang niyang pinaramdam sa akin kung gaano ako humahadlang sa dalawang tao. Na parang kasalanan ko pa ang lahat ng ito. Gusto kong magalit dahil ganito ang ginawa niya sa gabing ito. Pero hindi ko magawa kasi alam ko kung bakit niya ito nagagawa. Dahil nagmamahal lang din naman siya. Naiintindihan ko.

"You just made him furious at me even more."

Mas magagalit siya sa akin. Kasi nang dahil sa akin hindi niya magawang isama si Dahlia sa mga ganito. Hindi niya magawang ipakilala sa mga tao yung babaeng totoong mahal niya. Kasi nandito ako. Kasi ako yung asawa. Ako nanaman. Ako nanaman yung may kasalanan.