Chaotic Marriage (CEO Series #1)

Chapter 33

Chapter 33

Nakalimutan ko na mainit pa pala ang pangalan ko dahil sa pag-uwi ko. Ngayon nga lang kasi ako umuwi dito sa Pilipinas at ang latest magazine ko pa ay sobrang pinag uusapan kahit saan. Carl sent me the article a different clear pictures.

Me going inside this restaurant with Hayes. Hayes while pulling the chair where I will sit. My solo picture while eating. And mayroon din na kaming tatlo. I read the headline which says, 'Are they still married?'

Oh shit, yeah. Paano ba kasi nila nalaman iyon? Kahapon pa lamang ay mag tanong na sa akin sa airport about dito. Ah, I remembered the party that was held years ago where Hayes and I both attended. Okay, that explains. Maybe they also digged about that. I don't really have privacy, huh? Ano pa kaya ang nalalaman nila?

Pinagmasdan ko ang paligid, hinahanap kung sino ang pwedeng kumuha ng mga pictures na ito. It might be a paparazzi. I have no idea how to get out of here! The whole restaurant is surrounded with security guards so they can't freely get inside.

Com on Bea, think.

Hayes stood up. My forehead creased when he's talking to one of the staffs, maybe the manager. Puro tango lang ang nakita ko sakanilang dalawa at bumalik na dito sa amin ang lalaki.

"We'll use their back door." he said and suddenly put a cap on my head.

Saan naman niya nakuha iyon at bakit niya sinusuot sa akin? May balak na sana akong tanggalin iyon at pagsalitaan siya nang maunahan na niya ako.

"Wear it. And put your shades on." he seriously said.

Hindi na ako nakipagtalo pa. Kahit hindi naman niya sabihin ay iyon naman talaga ang gagawin ko. Ang gusto ko lang tanggalin ay yung cap na sinuot niya sa akin.

"But our car is in front of this restaurant." paalala ko.

"Then are you willing to use the front door, huh?"

Tumingin ako sa labas at wala sa sariling napailing. Alam ko naman na hindi talaga ako makakalabas sa front door, pero paano naman yung sasakyan? Makakalabas nga kami sa back door, wala naman kaming sasakyan!

"How about our cars?" Tita asked. That's exactly I am asking about!

"I'll take care of it. Let's go, I called someone to pick us up at the back door." he said.

Tumango si Tita at tumayo na. Tumingin ako kay Hayes na hinihintay ang desisyon ko. Tumayo nalang din ako dahil wala naman akong ibang choice. Mas binaba pa niya ang cap na suot ko na parang matatakpan pa iyon ang mukha ko. And I flinched when he held the small of my back.

"Don't be stubborn right now, Azalea." he said in a serious tone.

Hindi ko nalang siya pinansin at iginiya na kami ng manager sa back door. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang mga staff na nakatingin sa akin or more like sa amin ni Hayes. Kaya nga ayokong hahawakan niya ako, iba ang iisipin nila. Yumuko nalang ako para makaiwas sa mga tingin nila.

"Sorry for the trouble." pag hingi ko ng tawad sa manager.

Sobra kasi akong nakagulo dito at walang ibang pinapapasok na customer simula nag kagulo sa labas. Paano ba naman makakapasok eh ang daming tao. Buti nalang talaga may mabilis ang security guards at nakaharang agad. And parang natigil pa yung trabaho nila nang dahil sa akin.

She smiled at me. "No problem po. We will handle this." sagot niya.

I nodded. "Thank you po and sorry." I said and smiled.

May sasakyan na agad na sumalubong sa amin pag labas. Humingi ako ulit ng paumanhin at pasasalamat dahil sa nangyari. Naunang pumasok si Tita sa kotse, sa backseat. Pinagbuksan ako ni Hayes sa may passenger seat. Inirapan ko siya kahit hindi naman niya iyon makikita dahil sa suot kong shades at sumakay na. Pagsara niya ay kinausap pa niya ang driver nitong kotse at tsaka siya sumakay sa driver seat. Ayaw ko man na makasama siya sa iisang sasakyan ay wala na talaga akong choice. Hindi ngayon ang oras para tumanggi ako.