Chapter 18

2.9K 73 9
                                    


Chapter 18

Nilagay muna namin yung mga pinamili sa kotse niya at dinala niya ako sa isang restaurant. It's five in the afternoon na din kasi. So parang early dinner na din? Tahimik lang kaming dalawa hanggang sa sinabi na rin namin ang order namin.

Kinuha ko yung black card niya sa bag ko at inabot sakanya.

"Can I have your bank account? Send ko nalang doon yung bayad ko. Wala rin kasi akong cash." nagbabaka sakali na papayagan niya akong magbayad.

Tinignan niya ako na parang nainsulto siya sa sinabi ko.

"No ned to pay me back, I'll provide for you. And keep that." Aniya.

Kumunot ang noo ko. "Pero hindi mo naman talaga kailangan na gawin iyon. And what will I do with your card?"

"It's on you. Just keep it."

Tinignan ko pa siya maigi pero sobrang seryoso niya sa sinabi. Wala rin akong nagawa kundi itago ulit yung card niya sa bag ko. Ano naman gagawin ko sa card niya? Itago ko nalang dahil never ko naman gagamitin yon para bilhin ang mga gusto ko. Ayokong gastusin yung sariling pera niya dahil pinaghirapan niya iyon. Maiintindihan ko pa yung galing sa parents ko pero yung kanya kasi iba na.

Dumating na yung order namin at tahimik kaming kumain. Ewan ko pero ang awkward. Lalo na yung nangyari kanina na aksidente pa talaga namin na nakita si Dahlia. Hindi din ako masyadong nakakain dahil wala akong masyadong gana.

"I'm sorry about earlier." he broke the silence between us.

Inangat ko ang tingin sakanya.

"It's fine." maikli kong sambit.

Tinitigan niya ako. "Does it hurt?" he asked.

"Huh?"

"Your cheek? I mean, the slap?" he hesitantly asked.

I was shocked. Sinulyapan niya ang pisngi ko kung saan niya ako nasampal dati na parang makikita pa niya doon ang ginawa niya.

"A l-little." I honestly answered.

He gulped. "I-I wasn't able to control myself. I'm sorry." he sincerely said.

"I understand."

Uminom muna ako nang tubig bago magtanong sakanya.

"W-were you really there in the bar that night?" I asked and he nodded.

"Did you- Uh, if you saw Liam and I, it also shocked me. I didn't know he'd do it." nahihirapan kong sabi.

Hindi ko alam kung paano i-explain ng hindi nagmumukhang masama si Liam. Alangan naman sabihin ko ang dahilan ni Liam kung bakit niya ginawa iyon. Ayokong sabihin kay Hayes iyon dahil nakapa imposibleng mangyari non.

"A-and I came home late that night because I wanted to unwind. And the h-house was suffocating me. I'm sorry, I was also at fault."

His jaw clenched and looked away. He's breathing heavily and pinched the bridge of his nose. The moment I noticed that he's calming himself, he looked at me again.

"Were you or still scared at me?" he's looking at me intently and waiting for my answer.

I gulped. "A b-bit."

"I'm sorry." he said with a soft voice and also looking at me softly unlike what he used to.

"I understand why you did that. And maybe that was the punishment that you were talking about. But.." I inhaled deeply. "I-I was scared...at you. That you might do it again. Until now. I couldn't look at you without remembering it." umiwas ako nang tingin.

Chaotic Marriage (CEO Series #1)Where stories live. Discover now