02: Her Request

14.3K 788 28
                                    

Sophia's POV

"Napakaganda mo po talaga, Lady Elizabeth," puri ni Melrose.

Pareho kaming nakatayo sa tapat ng whole-body mirror; tinititigan ang repleksyon ko. Bagay naman sa 'kin ang gown kaso nga lang nahihirapan akong makahinga dahil sa corset. I looked like one of those Disney Princesses. My gown color is purple with black laces. I am wearing black gloves na aabot sa siko ko ang haba. My jewelries are black tourmaline, and I wore a pair of black high heels.

Should I just call myself a villain princess? Because I am more looked like one. Mas lalo ako nagmukhang maldita sa suot ko. No choice. Lahat ng damit ni Elizabeth ay puro dark colors. Hindi ko rin gusto ang designs. Siguro dahil galing ako sa modern era kaya iba ang taste ng fashion standards ko.

"May sarili ba akong designer?" walang kabuhay-buhay kong tanong. Nawawalan ako sa mood habang sinusuri ang kabuuan ko.

"Yes, milady. Updated niya po lagi ang mga dress at gown mo."

I frowned. "Set an appointment with my designer. Tell him we are going to have discussions regarding sa designs na gusto ko."

"Okay, milady."

Naglakad kami palabas ng kwarto. Marami ang nahinto sa kanilang mga ginagawa para magbigay galang sa 'kin. Hindi nila ako matingnan ng diretso dahil sa takot. Medyo nakakailang na ganiyan ang nararamdaman nila towards sa akin. Pero hindi ko rin sila masisisi dahil minsan na silang biktima ng galit ni Elizabeth.

Guess I needed to fix everything in here later; mag-effort hanggang sa gumaan ang loob nila sa 'kin. Aasikasuhin ko 'yan kapag natapos ang problema ko sa engagement ko.

"Announce my attendance," I requested to the head butler standing in front of Duke's office.

"He's expecting for you, milady," tugon nito nang nakayuko habang pinagbubuksan ako ng pinto.

"Thank you, mister."

Gulat ang ekspresyon niya't napatitig sa 'kin. Hindi siguro ito makapaniwala sa pagiging grateful ko sa assistance niya.

Naiwan sa labas ng pinto si Melrose para maghintay. Bumungad naman sa harap ko ang Duke na busy sa pag-asikaso ng paper works.

"I greet you, milord," I greeted him properly. Buti na lang, I owned the memories of Elizabeth. Kaya lahat ng etiquette lesson na natutunan niya ay naikikilos ko rin ng tama.

Anyway, still can't get used to his appearance. Kahit nasa mid-forties na siya, mukha lang siyang kuya ko. He has black hair like mine, a sharp look and dark blue eyes, a pointed nose, and sexy lips. He let his hair down and slightly messy. His cold aura makes him more attractive.

Nahinto siya sa ginagawa para pagtuunan ako ng pansin. "What do you wish to discuss with me?" he said, wearing his usual cold expression.

Sa sobrang cold, tipong magdadalawang isip kang magsalita. If I were the real Elizabeth, I already got into cold feet here, like a scaredy-cat. E kaso hindi ako siya. The difference between me and her: I have the confidence to speak my thoughts and opinions, loud and clear.

According to the novel, Duke White neglected his daughter ever since she was born. His wife died because of complications during labor. He never showed love and affection towards his daughter. Kahit na nag-i-effort si Elizabeth para i-acknowledge siya ng papa niya, all he does is to give her the cold shoulders. He only fulfilled his responsibility by giving her money for a living, that is all. No one treated her here like family, even her brothers. Sila ang may kasalanan kaya naging pariwara si Elizabeth. Hindi niya natutunang pahalagahan ang sarili niya dahil walang nagparamdam at nagturo niyon sa kaniya.

"I am here to suggest the cancellation of my engagement with the Crown Prince," I said straightforwardly.

He silently stares at me. Parang chini-check niya kung determinado ba ako o hindi. Later, may envelope siyang kinuha sa kaniyang drawer.

"Here." Nilapag niya 'yon sa ibabaw ng table. Lumapit ako sa direksyon niya para tingnan ang nilalaman nito. As I read its contents, I felt myself smirking because of satisfaction. I thought it would be hard to obtain these papers. Mas mapapadali na ang pag-move forward ko, salamat sa mabilis niyang kooperasyon.

"I don't have extra time to take care of that matter. Work it on your own, talk to the Crown Prince by yourself and ask for his cooperation."

"I will. Thank you, milord." I bowed my head to give him my respect.

"You may go," he said without taking a glance on me.

I silently leave the office then directly return to my room. "Woooh!" I lie down on my bed while looking happily at the documents.

The signature and stamp of the duke were visible. The emperor also granted it. All that left for me to do is to sign it. Kailangan nga lang din ng pirma ni Lawrence bago simulan ang proseso ng pagpapawalang bisa ng engagement namin. Kahit na ayaw ko siyang makita, wala akong magagawa kundi puntahan siya't hingin ang kaniyang kooperasyon.

Matatanggal na ang harang sa relasyon nilang dalawa ni Beatrice kaya sure akong good news din 'to para sa kaniya. Kailangan ko na lang magpadala ng request for audience sa Crown Prince.

"Melrose, bigyan mo ako ng pinakamagandang papel natin diyan." Hindi maalis-alis sa mukha ko ang saya. Parang nabunutan ako ng tinik sa dibdib. Oras na maging mabisa ang pag-terminate sa engagement agreement, ang poproblemahin ko na lang ay si Killian.

"Yes, Lady Elizabeth." Inabot niya kaagad sa 'kin ang mga kailangan ko. Kinuha ko sa ilalim ng unan ang libro na binabasa ko nitong nakaraang araw; para gawing patungan ng papel.

Pansin ko ang pagtataka niya kung bakit good mood ako. Hindi ko na lang idineklara sa kaniya ang rason kung bakit para makaiwas sa pag-ulan niya ng maraming tanong.

Tahimik kong sinimulan ang paggawa ng request na ipapadala ko sa palasyo. Nakailang beses na ulit pa nga ako sa pagsulat hanggang sa makuha ko ng maayos ang gusto kong sabihin. Hirap talaga kapag hand written, walang delete button.

I handed over the finished letter to her. "Melrose, please deliver this to the Imperial Palace. This is for my dearest fiancé."

She carefully takes it from my grasp before leaving me here alone.

Huminga ako ng maluwag. If this goes smoothly, then that is a good sign.

Ways To Escape DeathTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon