The Love (The Trilogy #1)

KABANATA 6

Kabanata 6

Worried

--

Nagpatuloy ako sa pagtulong kay Pastora. Binalikan ko ang sinaing nang mag ilang minuto at hininaan iyon tapos bumalik ulit ako para tulungan si Pastora. Medyo naririnig ko na ang ingay na ginagawa ng mga mang gagawa sa loob ng simbahan. Gigibain na talaga iyon para mas lalo pang lakihan.

Ang sabi ni Pastora tuloy pa rin naman daw ang samba sa linggo. Sa kabilang bahay kami magsisimba dahil mayroon doong maliit na stage pero hindi gaya ng sa amin, hindi iyon aircon, open area iyon pero palalagyan naman daw ng silong ni Pastora para hindi mainitan ang mga sasamba. Kilala ni Pastora ang may ari ng kabilang bahay kaya madali nalang niyang napakiusapang gamitin iyon dahil ginagawa pa ang simbahan namin.

Hindi naman nagtagal ay natapos kami sa ginagawa. Naluto ang sinaing sa tamang oras at ganon rin ang kaldereta na ulam. Isa isang tinawag ni Pastora ang mga mang gagawa para sa tanghalian at ilang sandali lang naman ang nakalipas, isa isa na silang pumasok at naupo sa hapag.

Huling pumasok si Benjamin. Napatingin ako sa damit niyang kulay itim at pantalon. May mahabang kwintas sa kanyang damit, ngayon ko lang iyon nakita dahil nasa loob iyon noong mga nakaraang araw.

Nagtama ang mga mata namin. Binaba ko ang mga plato na magkakapatong patong at isa isang nilapag sa bawat tauhan na nakaupo na sa hapag. Nag iwas ako ng tingin kay Benjamin. Hindi ko alam kung bakit hindi mapakali ang puso ko pero inisip ko nalang na dahil iyon sa kahihiyang ginawa ko kagabi. Tinitigan ko lang naman siya at nahuli niya pa ako! Malamang nakakahiya iyon! Hindi ko na siya kayang harapin ngayon.

"Maraming salamat, hija. Mukhang masarap ito, ah?" anang isang tauhan nang nilagyan ko siya ng plato sa kanyang harapan.

"Syempre ako ang nagluto niyan..." nakangiting sinabi ni Pastora habang binaba ang kanin na nasa lalagyan.

Umupo si Benjamin sa may tabi ko at halos magulat ako. Hindi ko manlang namalayan na papalapit na pala siya. Sa gitna siya ng lamesa umupo. At dahil nasa tabi ko siya, wala akong nagawa kundi lagyan siya ng pinggan.

Alam kong hindi na ako ang dapat magsandok sa kanya ng kanin gaya sa ibang mga tauhan pero pakiramdam ko trabaho kong pagsilbihan siya. Para kasing siya ang boss rito at halatang halata ang awtoridad. Nakahalukipkip lamang siya, seryoso, habang nakatingin sa akin.

Hindi ko siya tinitignan.

"Nasaan ang Papa mo, hijo?" tanong ni Pastora kay Benjamin.

Kumuha na ako ng kanin at nilagyan ang plato niya. Nakita kong pinagmamasdan niya ang ginagawa ko pero sinagot pa rin si Pastora.

"May inasikaso po sa kumpanya. Baka sa susunod nalang daw po ulit siya makabisita," muling bumalik ang mga mata ni Benjamin sa akin.

Halos manginig ang kamay ko habang naglalagay na ngayon ng ulam sa kanyang pinggan. Hindi ko alam kung gusto niya ang kaldereta pero wala namang ibang ulam rito. Gusto ko siyang tanungin pero masyado akong kinakabahan sa titig niya.

"You're not going to eat?" biglang tanong ni Benjamin sa akin.

Panibagong kaba na naman ang naramdaman ko dahil lang kinausap niya ako!

"M-Mamaya pa ako. Kami ni Pastora..." nag iwas ako ng tingin sa kanya.

Tumango siya at muli akong pinagmasdan. Patapos na ako sa paglalagay ng ulam sa kanya nang nasagi noon ang daliri ko. Naramdaman ko agad ang init at hapdi ng sabaw na tumama sa daliri ko dahilan para bahagya akong napatalon.

Hindi ko napigilan ang mahinang pagdaing.

Tumayo si Benjamin at sigurado ako na napansin niya ang nangyari. Kinuha niya ang kamay ko at sa sobrang gulat ay agad kong binawi iyon. Pero hindi niya binitawan! Mas lalo niyang hinila ang kamay ko palapit sa kanya dahilan para bahagya na rin akong mapalapit sa kanya! Mabuti nalang napigilan ko ang sarili ko.