ပိုင်ရှင်ရှိပြီသား တံဆိပ်ခက်ထားသော လူတစ်ယောက်ဆီက တနင့်တပိုးတပ်မက်ထားသော မျော်လင့်ချက်များအတွက် တီးတိုးတောင်းပန်ရုံကလွဲ၍ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်တောင် မနိုင်သော နှလုံးသားကိုတော့ လွှင့်ပစ်ထားသည် ။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်စမ်းပါစေ ... ဒါကကျွန်တော့်အမှားချည်းပဲမဟုတ်တာတော့သေချာတာပေါ့ ။ ဆရာကရော ? ဘာကြောင့်ပါလဲ .... လူတစ်ချို့ပေါ့ အဲ့လိုလူတစ်ချို့ထဲ ဆရာမပါဘူးလို့ ယုံကြည်ထားပေမဲ့ တစ်ဖက်ကလည်း အဲ့လိုလူတစ်ချို့အကြောင်းတွေးနေမိတယ် ။ အလွယ်ရ အလွယ်လိုချင်နေသလိုမျိုး အချစ်ကိုနင်းပြီး လှည့်စားတာမျိုး ... တကယ်တမ်း ကျွန်တော်တို့ပတ်သတ်သမျှက ဘာလဲဆိုတာ သေချာမသိနိုင်တော့ဘူး ။
ဆရာက ကျွန်တော့်ကိုချစ်တယ်လို့ခံစားမိတိုင်း အနားတိုးသွားမိရင် ဆရာက ကျွန်တော်ဆီက ထွက်ပြေးနေတယ်ဆိုပြီးခံစားရတယ် ။ အဲ့လိုပဲ အချစ်ကိုအတွေ့အကြုံမရှိတဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ တုန်လှုပ်မှုတွေကလည်း ကြောက်ရွံ့မှုတွေတွဲပါနေတယ် ။ တစ်ဖက်က မျော်လင့်ချက်တွေ တပုံတပင်နဲ့ ကျွန်တော်ဘာကိုမျော်လင့်နေပါသလဲ မသိခဲ့သော နေ့ရက်များ၌ ဆရာဆီက ဂရုစိုက်မှုတွေ သီးသန့်ရသော လူတစ်ယောက်အဖြစ်ရပ်တည်နေသည် ။
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ထဲသိပြီး ဖွင့်မပြောခဲ့သော သ၀န်တိုမှုတွေ အသေးစိတ်ဂရုစိုက်မှုတွေ တစ်စုံတစ်ခုအပေါ် လိုက်ပါရူးသွပ်မှုတွေ အဲ့အချိန်ဆို ၁၂ နှစ်ဆိုတဲ့ အသက်ကွာဟမှုက အရေးမပါတော့သလိုပါပဲ ။ တစ်ခါတစ်လေတော့ လူတွေမသိအောင် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ရယ်ဖြစ်ကြချိန်တွေမှာ အကြောင်းပြချက် ရေရေရာရာမရှိပြန်ဘူး ။ ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ခြေတစ်လှမ်းထပ်လှမ်းဖို့ ဘာကိုကြောက်နေခဲ့ပါသလဲ ???
စိမ်းသက်နေသော သူစိမ်းတစ်ယောက်ကနေ တဖြေးဖြေး မသိမသာ အရောင်စွန်းလာသော နေရာတစ်ခုတွင်ရပ်ပြီး အနည်းငယ်တော့ ပွင့်လင်းလာပြီထင်ရသော ဆက်ဆံရေးဆိုတာကလည်း တခြားလူတွေအတွက်ဘာမှမဟုတ်သော်ငြားလည်း ကျွန်တော့်အတွက်ကတော့ ဆရာအနားရှိနေရင်တောင် လုံလောက်နေပြန်သည် ။ ဆရာဟာ Beakhyun ကိုတွဲနေပေမဲ့ မိုက်ရူးရဲဆန်သော နှလုံးသားကတော့ ကျွန်တော့်ကို ချစ်တယ်လို့တွေးနေပြီး ထို Relationship က တမင် သ၀န်တိုအောင် လုပ်ထားသော ဆက်ဆံရေးတစ်ခုအဖြစ် ယုံကြည်မိပြန်သည် ။
