သားရဲကမ္ဘာရဲ့ နံပါတ်ဝမ်းကုန်သည်ငပျင်းလေး [ဘာသာပြန်] Complete ✅

Chapter - 4 [Zawgyi]

- အထီးက်န္ေနတဲ့က်ားသစ္ေပါက္ေလး

ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနတဲ့ က်ားသစ္ေလးက နဂါးနက္ႀကီးရဲ႕လက္ေမာင္းေအာက္ကို ထပ္တိုးဝင္သြားၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ၿပီးေႏြးေထြးတဲ့အေနအထားနဲ႕မ်က္လုံးေတြကို မွိတ္ကာအိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ သူ႕ေနာက္ေက်ာေပၚက နဂါးႀကီးရဲ႕ႀကီးမားက်ယ္ျပန႔္ လက္ဖဝါးရဲ႕ အေလးခ်ိန္က သူ႕ကိုထူးဆန္းစြာနဲ႕ဘဲ စိတ္ခ်လက္ခ်ျဖစ္ေစတယ္။ ဒီလိုလုံလုံၿခဳံၿခဳံ စိတ္ခ်လက္ခ် မအိပ္ရတာၾကာၿပီလို႔ သူခံစားလိုက္ရတယ္။

က်ားသစ္ေလးရဲ႕နား႐ြက္ေလးက အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္မွာတုန္ခါသြားၿပီးအခ်ိဳ႕ပုံရိပ္ေတြကို ဝိုးတိုးဝါးတားျမင္လာရတယ္။ အဲ့ဒါက သူေတြ႕ႀကဳံခံစားခဲ့ရတာေတြ ျဖစ္ၿပီးမႈန္ဝါးဝါးနဲ႕ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုလို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေပၚလာခဲ့တယ္။

အဲ့ဒီအေျခအေနမွာ လူေတြအမ်ားႀကီးက သူ႕နားမွာသြားလိုက္လာလိုက္ လွည့္ပတ္ေနခဲ့ၾကၿပီး စကားေတြကိုလည္း ေဝေတဝါးတား ၾကားေနရခဲ့တယ္။

“ ၿမိဳ႕စား၊ ဒီကေလးရဲ႕ေခါင္းထဲမွာရွိတဲ့ သားရဲန်ဴကလိယက သူ႕ေဆြမ်ိဳးေတြမွာထက္အမ်ားႀကီးပိုႀကီးေနတယ္။ အဲ့ဒီ့အရာကသူ႕ ဦးေႏွာက္ကိုဖိႏွိပ္ထားတာ‌ေၾကာင့္ အသိစိတ္ခ်ိဳ႕တဲ့မႈကိုျဖစ္ေပၚေစတယ္။ သူကတိရစာၦန္တစ္ေကာင္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္၊ အဆင့္အျမင့္ဆုံးသန႔္စင္စြမ္းအားရွိတဲ့ စြမ္းအင္ေက်ာက္ေတာင္မွသူ႕ကိုမကုသနိုင္ဘူး။ ေနာင္တြင္သူကငယ္႐ြယ္တဲ့အေျခအေနမွာဘဲ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ရွိေနလိမ့္မယ္။ သူႀကီးလာရင္ေတာင္မွ သူ႕ရဲ႕စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေျခအေနက ခ်ိဳ႕တဲ့ေနလိမ့္မယ္။

ဒီေနာက္မွာေတာ့ က်ားသစ္ငယ္ေလးကိုအသိဥာဏ္ရွိတဲ့စက္႐ုပ္အိမ္ထိန္းကေခၚေဆာင္သြားခဲ့တယ္။ သူကအိမ္တစ္လုံးမွာေနထိုင္ခဲ့ၿပီး အရာအားလုံး အသိဥာဏ္ရွိတဲ့စက္႐ုပ္အိမ္ထိန္းက ဂ႐ုတစိုက္လုပ္‌ေပးခဲ့တယ္။ သူကမည္သူ႕ကိုမွ်မေတြ႕ရသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ၿပီး အိမ္ထိန္းကသူ႕ကိုပုံမွန္စကားေျပာေပးၿပီး သိသင့္တာေတြကိုသင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။ ျဖစ္စဥ္ကသဘာဝက်က်ကိဳ တဖက္သတ္ပါပဲ။ ထို႔ေနာက္သူႏွင့္စက္႐ုပ္အိမ္ထိန္းတို႔က ေအးျမၿပီးမသန႔္ရွင္းတဲ့ အခန္းထဲမွာအခ်ိန္ၾကာၾကာေနခဲ့ရတယ္။