Cherub Vice | JINKOOK (Çeviri)

41. Bölüm-FİNAL

Yazar Notu:

bu hikayeyi sizlerle paylaşma hediyesini bana verdiğiniz için teşekkür ederim. bu hikayenin zihnimin tabutlarında ölmeyeceğini bilmekle kutsanıyorum. kısa bir süreliğine de olsa sizlerde yaşayacağı için minnettarım. bir hikayenin anlatılmadan kaybolması oldukça kısa ve yalnız bir hayat demek ve bana cherub vice'ı daha az yalnız, biraz daha uzun bir hayata sahip olma fırsatını verdiğiniz için sizlere teşekkür ederim.

yetişkin içerik

rose quartz

Gece birde, Seokjin dış kapının kilidini çevirip yorgun ayaklarını içeri doğru sürüklediğinde Jeongguk onu iki bardak sıcak çikolata ile karşıladı. Neredeyse içeri girer girmez, Seokjin Jeongguk'u görünce gülümsedi. Yüzündeki gülümseme öyle büyük, öyle parlaktı ki Güneş'i kıskandıracaktı neredeyse. Birbirlerini bir öpücük ile karşıladılar. İki. Biri dudağa ve diğeri yanağa kondurulan iki öpücük. Ellerini birleştirdiler. Salonda oturdular. Belki de yaklaşmakta olan şafak Jeongguk'un geçmişi bu kadar düşünmesine yol açıyordu. Nedeni her ne olursa olsun, oturduklarında Jeongguk bu koltuğa ilk oturuşunun anısıyla çarpıldı. Seokjin de karşısında oturuyordu o zaman.

Bir an için kendini gördü. Seokjin'i gördü. Farkına bile varmadan aşka düşüşünü gördü. Onu öne doğru itip bu defa Seokjin'in alnına bir öpücük kondurmasına neden olan şey bu anının kendisiydi bu defa.

"Neyi kutluyoruz?" diye sordu Seokjin.

"Sıcak çikolata için bir kutlamaya mı ihtiyacımız var?"

"Sanırım buna karşı çıkamayacağım."

İkisi de dikkatli bir yudum aldı bardaklarından.

"Mm," Jeongguk bardağını sehpaya indirdi. "Eğer istersen sana banyoyu hazırlayabilirim."

Seokjin kaşlarını çattı. "Sevişmek için çok yorgunum şu an."

Boğulmak Jeongguk'un şu an içinde olduğu durumu açıklamak için en uygun sözdü. "H-hayır, onu demek- Uzun bir gün olduğunun farkındayım ve rahatlamak isteyebileceğini ya da... doğrudan yatağa gitmeyeceğini biliyorum."

"Biliyorsun, değil mi?"

"...Yanıldığımı söyle."

"Gitmeyeceğim, haklısın." Seokjin sahte bir sert bakış atıp bir yudum daha aldı. "Ama bunun zaten farkındaydın."

Jeongguk gülümsedi. "O zaman...? Banyo?"

"Şunu bitirdikten sonra karar vereceğim. Ama şimdilik..."

"Evet?"

"Bana sarıl ve güzel şeyler söyle."

Jeongguk tekrar gülümsedi ve tam olarak Seokjin'in söylediği şeyi yaptı, Seokjin'i yavaşça kendine çekti. Kolunun yarısı koltuğun sırtında, diğer yarısı Seokjin'in omzundaydı. "Ne söylememi istersin?"

"Tekrar ediyorum: güzel bir şey."

"Imm... Ah," dedi aklına bir şey gelince. Ama emin olamamıştı bunun iyi bir şey olup olmadığına. "Bugün anahtarımı aldım."

"Çok güzel," Seokjin derin bir nefes verdi, sesinde samimi bir rahatlama vardı. "Ah... yani, beni yakında terk edeceksin."

"Gitmek zorunda değilim."

"Takılıyorum sevgilim. Bence bu gerçekten çok etkileyici. Para biriktirmek zor, hatta bazen imkansız ve sen bunu çok kısa bir sürede yaptın."