MY WHITE COAT DIARIES

CHAPTER 58: Deep Charming Dimples

"Kara, gising na...kain na tayo. Bangon na para di tayo ma-traffic." Sinadya ni Drew ang dalaga sa kwarto nito pagkatapos niyang magluto ng agahan nila.

This is the fifth day where he religously brought her to the hospital to see Carl. He's off today but he woke up early to cook her request. A pack lunch of Carl's favorite dishes. When she was hospitalized and stayed in AMC for one whole month, she always share her home cook food to him. The one Drew cooks for her.

"Kara..." Piningot nito ang ilong niya para magising ang dalaga.

"Diba, off ka naman ngayon, five minutes pa." Sabi nito sabay takip ng kumot sa mukha.

"Don't you miss Carl? Mababawasan ang ilang oras mo kapag di ka pa gumising. Susunduin kita ng maaga ngayon. Dali na, bangon na."

Tinanggal ng binata ang kumot mula sa mukha ni Kara. Nagmulat ng mata ang dalaga at nasilayan niya ang ngiti ni Drew sa kanya. She wondered if those smiles are real. Hindi man niya ito pinakinggan ng araw na iyon, alam niyang naghiwalay na sila ni Missy. Hindi na rin naman niya gustong magtanong dahil ayaw niya na mapunta ang usapan nila sa kung saan. What she have with Carl now, she treasured it so much. Masaya siya at ayaw niyang magulo ang isip niya.

"May lakad ka ba?" Inaantok pa niyang tanong nang bumangon siya. Naupo muna siya sa may kama habang humihikab.

"Wala, magji-gym lang ako...tapos siguro mago-grocery." Drew answered while removing Kara's eye booger. He used to do this and he couldn't help himself not to do it.

"Sumunod ka na ha, lalamig na yung kape mo madam." Kinurot siya ng binata sa pisngi habang nakangiti pa din siyang nakatitig kay Kara.

Tumayo siya at naglakad palabas ng kwarto nito dahil ayaw niyang makita ni Kara ang nangingilid niyang luha. Hindi madali ang ginagawa niyang pagpapanggap na masaya siya para sa kanila ni Carl. Nasasaktan ito sa tuwing bukambibig ng dalaga ang tungkol sa relasyon nila. Lalo na nang humingi ito ng pabor para magluto siya. Pero dahil nakikita niyang masaya si Kara, iniisip na lang niya na ang kasiyahan nito ang mas importante.

You deserve every fiber of pain you are going through, kulang pa yan sa lahat ng sakit na naparamdam mo sa kanya.

Napasinghot siyang pinipigil ang luha niya habang tinitimpla ang kape ng dalaga. Matagal-tagal na rin nilang hindi ito nagagawa. Ang kumain ng sabay sa hapagkainang ito. He smiled and remember the time they bought this dining set. Si Kara ang namili nito, kahit pa iba ang gusto ni Drew, pinagbigyan niya ang dalaga.

You were really my boss back then. I just realized that everything in this place was for your comfort. This dining table, that sofa, even my king size bed. You chose the biggest for you to move freely everytime you will sleep there with me.

Naiisip niya na totoo nga ang sinasabi ng mga taong nakapaligid sa kanila. Kara and him were like couples, kulang na lang talaga ang kasal sa kanila. He smile again while reminiscing the time where her father caught them sleeping together in Michigan. Naalala niya kung paano niya sinabi sa tatay ng dalaga na handa niyang pakasalan si Kara, huwag lang siyang malayo sa dalaga. The first time he felt the urge to kiss her and the first time he had a masturbation seeing her naked. He couldn't count the times he had it and felt guilty afterwards. Growing up together and taking care of her, he realized that he just hid those feelings and emotions to protect her. Now, he's questioning himself if he did the right thing.

Maybe I was in love with you since we're kids. I just didn't know how to differentiate a best friend's love from...

Napapikit siya habang pinag-iisipan ng mabuti kung dapat ba niyang ipaglaban ang nararamdaman niya para kay Kara. Halos isang linggo mahigit pa lang sila ni Carl. He wanted to convince himself na pwede pa siyang makahabol sa kung anong meron sila. Mahabang taon at malalim ang pinagsamahan nila ng dalaga. It's impossible to wreck it by having a two week relationship with Carl. Kara had loved him all those years, hindi madaling paniwalaan na ganun lang kabilis mababaling ang pagmamahal at pagtingin niya sa ibang lalaki. He knew her, alam niyang hindi ganung klaseng babae ang kaibigan niya.