Heaven in Your Arms

Part 2- Bölüm 22

Odaya döndüklerinde Bokuto kendini yatağa atıp kolunu açtı. Keiji kıkırdayıp Kei'yi elinden tuttu. "İster misin?" 

"Tamam."

Bokuto çok mutluydu Kei koluna yatarken. Diğer sevgilisi de onun arkasındaydı. Çok sıkıştırmamaya çalışıyordu onu. Gerilmesinden korkuyordu.

"Söylesene Tsukki sevgilin oldu mu hiç?"

"Hayır, yani benim öyle arkadaşım falan bile pek olmadı, iletişim kuramıyorum biliyorsun."

"Kurabiliyorsun. Bizimle kurdun ya."

"O sizin sayenizde."

"Ama sen o kadar tatlısın ki yaklaşmak isteyenler olmuştur."

"Benim orada yaşadığım şeyler, ailem falan yani. Pek normal tipler değildi Bokuto." rengi solmuştu biraz.

"Bunların hiçbirinin artık önemi yok bebeğim."

"Arkadaşken de demiştik sana, birbirimizin ailesi biziz."

"İstemezsen anlatmak zorunda değilsin bize hiçbir şey. Sorun değil."

Kei ona iyice sarılmış göğsüne sokulmuştu. Keiji de yanındaydı. Onu ne kadar önemsediklerini hissediyordu. "Belki bir gün anlatabilirim ama şimdi yapamam."

"Sen nasıl istersen bebeğim. Seni anlıyoruz biz." alnını öptü, sonra yanağını sonra dudaklarından küçücük bir öpücük aldı. Kollarında hafifçe ürperdiğini hissetti.

"Kıskanıyor muydun bizi?" dedi Bokuto kıkırdayarak.

"Hayır" güldü o da "yani ikinizin birlikteliğini değil ama ben de sizinle olmak falan istiyordum." kızarmıştı yanakları başını Bokuto'nun göğsüne sakladı iyice.

"Senden uzun zamandır etkileniyoruz ikimiz de. Ama birbirimize ben hastayken itiraf ettik. Hastayken tartışmıştık ya."

"Evet."

"O zaman söyledim Bokuto'ya. Kendimi korkunç hissediyordum. Ona ihanet ediyormuş gibiydim. Sonra böyle bir ilişkinin de olabileceğini düşündük."

"Her şey iyi olacak mı?" korkuyordu, hata yapmaktan onları üzmekten, yapması gereken şeyleri yapamamaktan korkuyordu çok.

"Olacak tatlım. Çok dikkatli olacağız. Kırmayacağız üzmeyeceğiz birbirimizi."

"Benim gibi birinin sıradan ilişkiler kurması bile çok zor." dedi içini çekerek.

"Ama bu sıradan ilişkilerden de güzel olacak tatlım merak etme." Bokuto saçlarını öptü tekrar "Sizi çok seviyorum ben. Sorunlar olsa da çözeceğiz." Kei kollarında dönüp Keiji'ye sarıldı. Onun kolları rahatlatıyordu onu.

"Tatlı sevgilim" dedi Keiji ona sıkıca sarılırken. Sonra uzanıp Bokuto'yu öptü "seni seviyorum Bo, seni seviyorum Kei"

"Biz de seni seviyoruz, değil mi Tsukki bebeğim?"

Kei güldü "Evet" fısıldadı.

Akşam yemeğine inmişlerdi. Bokuto'nun yüzündeki gülümseme hiç silinmemişti. Masanın altından sevgilisinin ayağını dürttü "Tsukkii?"

"Hmm?"

"Gece benimle uyur musun?"

Kei bu soruya hazırlıksız yakalanmıştı. Yemeği boğazına kaçtı. Öksürdü birkaç defa.

"Ah afedersin tatlım, su iç. Aniden sormamalıydım."

Keiji güldü "Bo sevgilimi bunaltma."