Krwawa miłość //Ishimondo

41.

Pov. Mondo
Minęło kilka lat tak szczerze. Ja dołączyłem do grupy gdzie był Taka, Junko stworzyła robota, o którym ukrywa wszelkie szczegóły, ale domyślam się jaki jest ten robot, a Chihiro stworzył Alter Ego, przez co osiągnął przełom kolejny w swoim życiu.

Niestety dziś wszyscy staliśmy przed wejściem do Akademii Szczytu Nadziei trzymając papiery o ukończeniu szkoły. Zostaliśmy ustawieni już do końca życia jako ostateczni.

-Czyli czas na rozłąkę? - powiedział smutno Chihiro.

-Jakby nie patrzeć skończyliśmy akademię, ale kto powiedział, że musimy opuszczać siebie nawzajem? W końcu znamy się całe życie. - dodała Hina.

-Czemu by nie? - westchnąłem cicho. Poczułem jak ktoś delikatnie mnie szarpie za rękaw. Spojrzałem w kierunku winowajcy, a na mnie patrzyła Junko. Długo nie czekała na moje zrozumienie w tej sprawie.
Kiwnąłem do niej głową i pożegnaliśmy się z resztą. Kiyotaka spojrzał na mnie zazdrosny.

-Wynagrodzę Ci to później. - pocałowałem go w policzek, a on się uśmiechnął niechętnie.
***
Udaliśmy się wspólnie do sklepu z biżuterią. Junko pomogła mi wybrać odpowiedni pierścionek dla Kiyotaki.
Niestety trochę kosztował, ale nie po to całe noce pracowałem i wagarowałem, aby zarobić.

Zadowolona Junko spojrzała na mnie.

-Chyba mogę Ci go pokazać. - powiedziała i złapała mnie za nadgarstek. Poszliśmy wspólnie do jej domu. Wchodząc tam pierwsze co zauważyłem to coś przykryte płachtą.

-O to chodzi - wskazałem, a dziewczyna kiwnęła.
Szybkim ruchem ściągnęła zakurzoną płachtę, przez co ukazał mi się już znany robotyczny misiek.

-No witam witam.. - podszedłem do robota i dotknąłem go w nos. - Monokuma.

Po chwili przyglądania się robotowi wyciągnąłem telefon i napisałem do Taki, żebyśmy spotkali się na najbliższym krytym lodowisku o 17.

Junko zgodziła się by pomóc mi przygotować szybko.

Kiedy było przed 17 czekałem już na lodowisku trzymając w kieszeni pudełeczko z pierścionkiem.

Niestety zbliżała się już 18, a jego dalej nie było. Siedziałem zrezygnowany na ławce trzymając bukiet kwiatów, który dostarczyła mi na szybko Junko.