Nadide

Bir Tutam Huzur

------VOTE VE YORUM BIRAKMAYI UNUTMAYINIZ----

Yiğit yanındaki oğlanın taktiğini iyi biliyordu bu nedenle bir karşı taktik geliştirmesi gerekmekteydi.

Ağzına değdi yemem diyemezdi zorla yedirirken zira onun makarnası ayrı tabaktaydı. Şimdi oğlanın çatal sürmeden yiyormuş gibi yapmasını engellemek üzere yeni mekanizmalar türetmek gerekiyordu.

"Peynir?"dedi Yiğit sırıtıp. Tabağına daha fazla erimiş kaşar dökerken Evrim sanki dünyanın tamamı ağzına verilmek isteniyormuş gibi bakakalmıştı.

"Ne baktın la yılbaşı hindisi gibi?"dedi Yiğit tersçe.

"Hindi ?"

"Hıı, şişir babam şişir.."dedi Yiğit göz kırpıp.

"Şişerim bu kadar yiyemem ki.."diye mırıldandı Evrim gözüne Everest zirvelerine bakar gibi gelen tabağı izlerken. Makarna dağından bir tabaktı,karlı zirveler yerine peynir eritilmişti...

"Yersinnnnn.."diye mırıldandı Yiğit oğlanın sandalyesini kendininkinin yanına çekerken.

"Y-Yiyemem."dedi Evrim panikle. "Ç-Çöp olur yani."

"Ben yerim yiyemediğini Ankara çöplüğü gibiyim zaten. Sen ye ben tabağını temizlerim."dedi Yiğit oğlanı elalarının hapsine aldığı vakit.

Dudak kenarına sos bulanmış oğlan irice açtığı  fırtına grileriyle birlikte yutkunurken burnunu çekti. Sadece sosa bulanmış erimiş kaşar dudaklarına değdiğinde bile doymuş hissediyordu. "Ama ağzıma değeni.."

"Ekmek doğrar yerim canısı.."diye sırıttı Yiğit elindeki bir parça ekmeği oğlanın dudak ve çene arasında duran sosa sürtüp ağzına atarken. "Misss."

Ağzından süzülen sosa ekmek mi banmıştı ?

Daha da ziyade makarnayı ekmekle mi yiyordu Yiğit?

Evrim hayatında ilk defa görmüş gibi bakakaldı Yiğit'in yüzüne.

Hangisine şaşıracağı konusunda dahi şaşkınlıklar yaşamaktaydı zira !

----------------------------

Tamam devasa bir tabak makarnanın çeyreğini yemişti en azından ama Yiğit çok da kızmamıştı zaten o kadar malzeme vardı ki üç çatal doyuruyordu insanı. Özellikle sos ve peynir de bol olunca...

Ama Yiğit tatminsizdi.

Dizi açacaklardı ve Evrim film hemen biter diye diretmişti. "Dizi izleyelim mi Yiğit Abi? Witcher güzel diyorlar..."

Evrim aslında film gecelerinin tek kalmasından korkuyordu. Eğer diziye başlarlarsa sezon sezon sürerdi ve böylece akşamlarının çoğu dizi izleyip beraber uzanmakla geçerdi.

Yiğit'in de onu yalnız bırakmasından korkuyordu yoksa Witcher hakkında pek iyi duyumlar almamıştı...

"Kitaplarını biliyor musun ?"dedi Yiğit kanepeye uzanırken L biçimli koltuğa çağırdı oğlanı.

"Imm hayır.."

"Oyununu ?"dedi Yiğit.

"Onu da bilmiyorum pek."

"İyi ki bilmiyon yoksa dizisi beş para etmez. Herif abimiz taş diye izleniyor."diye mırıldandı Yiğit. "Yoksaaa ehhh,yani."

"Sen okudun mu kitapları Yiğit Abi.."dedi Evrim merakla.

"Doksanların sonu."dedi Yiğit sırıtıp. "Biz de ergen olduk aslanım..."

"Kaç yaşındaydın ?"diye mırıldandı Evrim hesaplamaya çalışırken.