My Hot Kidnapper Is A Ruthless Billionare [COMPLETED] ✓

HULING KABANATA

HOLY'S POV

"Take a rest, baby. We will talk after I deal with all of this shits. Okay?" Mahinahong saad ni Gun sakin at saka ako hinalikan sa noo. Tumango ako at saka siya niyakap ng mahigpit.

Namiss ko siya. Sobra.

His scent. His warmth. His hug. Everything.

Tinugon niya naman agad ang yakap ko at saka sinubsob ang mukha sa leeg ko.

"I miss you." I blurted out abruptly. I can feel him smile against my neck. I stiffen when he kiss my sensitive neck.

"Wait for me, that's all I asked. I will explain to you everything. Can you do that?"

I breath heavily. "Yes."

"Good girl. Now, get in the car and call me when you get home."

Ayoko pa sanang humiwalay sa kanya. I just have this weird feeling that I don't want to let him go.

He kissed my cheeks at saka binuksan ang pinto ng kotse. Nasa parking lot kami ng hospital at naghihintay si Manong sa loob ng kotse.

Agad akong sumakay doon. Isinara niya ang pinto. I can't help but smile at him. Genuinely.

He looked like he didn't get a single sleep in days. He has visible bags under his eyes. He seemed problematic and frustrated. His eyes looked cold and deep.

He just ruffled my hair. Pinaandar na ni Manong ang sasakyan. Hindi pa ako nakuntento, inilabas ko ang ulo sa bintana at saka siya kinawayan na tinugon niya naman. He winks at me na nagpatawa sakin.

"Bye." I muttered under my breath.  Hanggang sa lumiliit siya sa paningin ko. My heart sank. I don't know but I can't endure another day or hours thinking that he's not with me or he's safe.

Don't worry, Holy, baka sa susunod na oras o bukas ng madaling araw ay uuwi na siya.

Maybe, that time, we can talk about us. About everything.

Tahimik lang  akong nagmamasid sa dinadaanan namin.

I was thinking deeply nang biglaang huminto si Manong.

Taranta akong napatingin kay Manong.

"Manong, anong nangyari?" Kinakabahan kong tanong. May nasagasaan ba kami?

Nasiraan?

"M-Ma'am-" may takot at pangamba ang mukha ni Manong habang nakatingin sa harapan. Sinundan ko kung saan siya nakatanaw.

Kumalabog ang puso ko sa nasaksihan.

"S-Sino ang mga yan, Manong?" Nanginginig ang boses kong tanong. May dalawang puting van ang humarang samin at saka nagsilabasan ang mga kalalakihang nakatakip ang kalahati ng mukha ng itim na tela, tanging mata lamang nila ang nakikita.

"Ma'am anong...anong gagawin natin?" Hindi ko napagtuunan ng pansin ang sinabi ni Manong. Agad kong kinuha ang cellphone at balak na tawagan si Gun. Nanginginig ang kamay ko at namumuo ang luha sa mata ko habang hinahanap ang numero niya.

Bago ko pa man mapindot ang call button ay marahas na bumukas ang pinto sa gilid ko. Kumabog ng malakas ang puso ko.

"Huwag na huwag kang magkakamaling tumawag." Banta ng lalaki bumukas sa pinto. Malakas niyang hinablot ang cellphone ko at saka walang pagdadalawang isip na ibinato sa sementadong daan at saka dahan dahan itong tinapakan. Naglikha iyon ng ingay ng nabasag.

"A-Anong kailangan niyo-"

"Labas!" Hinablot niya ako sa pinakamasakit na paraan na parang mahahati ang braso sa kayawan ko.