Kim's POV
Nagising ako dahil sa alarm ko. And it's 6am na pala. I remember na nakatabi ko sa pagtulog si Ms. Irene and look nakahubad ako.
I'm trying to recall what i have done kanina, pero ang tangi ko lang nalala yung pagtabi ko sa kanya and the rest wala na.
Wala naman siguro akong ginawang kalokohan dahil may bolster naman akong yakap yakap. At sana nga hindi si Ms. Irene yung nayakap ko kanina, pero kung nayakap man, acck! nakakahiya!
Sinuot ko na yung damit ko saka ako bumangon at bumaba. 8am pa naman yung pasok ko kaya kakain muna ako bago ako magbihis before i go to the station.
Pagbaba ko, i saw the two ladies preparing the food. And nauna akong nakita ni mama. She's inviting me na kakain na. Si Ms. Irene naman, patungo naman siya kung saan yung guest room namin, siguro gigisingin na rin niya si Sir Greg.
Binati niya ako ng magandang umaga at nagtanong kung masakit ba yung ulo ko. Napansin atang hinihilot ko. Sinagot ko naman siya na medyo masakit lang yung ulo ko pero keri pa. Pumasok naman na siya ng kwarto at umupo na ako sa hapag kainan.
While waiting, nagbrowse muna ako ng mga emails at social media para naman updated ako lagi lalo na kapag regarding sa work at mga balita.
Hindi nagtagal lumabas na rin sila Ms. Irene at si Sir Greg at si papa naman katabi ko na ngayon. Nagsiupo na silang lahat at nagsimula nang mag-pray si mama.
Sandali pa man, nagkatanggap ako ng mensahe mula sa aking superior at may urgent operation kami ngayon. Napatayo ako ng bigla after kong mabasa iyon.
"Oh bakit anak?" Tanong sa kin ni papa.
"Pasensya po sa inyo dahil kailangan ko nang pumunta ng station. Dahil may emergency!" Mabilis kong sabi.
"Pero wala ka pang nakakakain, kim?" Pag-alalang sabi ni Ms. Irene.
"Ma, can you pack those food for me? Yung soup paki lagay nalang sa thermos nang mainit pa ito kapag iinumin ko" i said.
"Pasensya po, kailangan ko nang magbihis" sagot ko sabay kuha ng cellphone at tumakbo na papuntang kwarto para magkapagbihis.
Mabilis lang akong gumayak at pagbaba ko nagliligpit na sila ng pinagkainan.
"Ma, alis na po ako. Ms. Irene and Sir Greg, mauuna na po ako" sigaw ko mula rito sa main door namin at sila nasa kusina naman.
"Sige anak, magiingat ka eto yung baon mo kainin mo yan kapag nagutom ka" tugon naman ni papa.
"Thank you Pa" sagot ko at bineso na ito.
Kay papa lang ako nakapagbeso dahil nagmamadali na talaga ako.
"Take care kim" sigaw naman ni Ms. Irene.
Nginitian ko lang si Ms. Irene at kumaway. Dali-dali na aking nagtungo sa station dahil may urgent operation na naman kami. Ayos lang kapag ganitong oras, kasi madalas madaling araw itong nangyayari.
*FAST FORWARD
Pagkatapos ng trabaho ko, tumawag sa akin si Ms. Irene.
*CALLING FROM LOML
"Yes hello po Ms. Irene?" Bungad ko.
"Are you done with your work?" Tanong nito mula sa kabilang linya.
"Yes po Ms. Irene, eto nga po nagliligpit na ng gamit para makauwi na" i answered.
"Can you come here in my office. May sasabihin lang sana ako" she said.
"Hmm! Sige po. Pahintay nalang po ng mga 20 mins." I said sabay tingin sa wrist watch ko.
"Ok, i will wait you here. Bye!" Paalam nito.
*CALL ENDED
Hindi na ako sumagot at binaba na yung telepono. Agad na akong nagtungo ng sasakyan at pinatakbo papunta sa office ni Ms. Irene.
After a couple of minutes, nakarating na ako rito sa opisina ni Ms. Irene. Agad akong kumatok sa kanyang glass door at nasilayan ko siyang nagpi-flip ng mga ilan sa mga paper works niya.
Agad namang bumungad yung Secretary ni Ms. Irene at pinagbuksan ako ng pintuan.
"Ma'am Irene, nandito na po si Ms. Kim" sabi ng secretary nito.
Bigla namang lumingon si Ms. Irene sa amin.
"Ooh! Buti naman meron kana. Come in, and you may seat" Ms. Irene said.
"Btw! Ms. Nicole, pwde ka nang umuwi. Tapos naman na yung working hours. Mauna kanang umuwi. Nandito naman na si kim" she added.
"Why? Ano po bang meron Ms. Irene? At bigla niyo akong niyaya dito?" I desperately asked.
"I will explain to you later dahil pwde na ba tayong kumain ngayon? Kanina pa ako nagugutom" pagrereklamo nito.
"Bakit hindi ba kayo nag-lunch?" I asked sabay upo sa kanyang napakalambot na couch.
"Nope. Dahil sa sobrang daming ginagawa hindi ko na naharap ang kumain tanging yung kakanin na pinabaon ng mama mo ang kinain ko kanina" she answered.
Napansin ko namang wala si Sir Greg kaya tinanong ko ito sa kanya.
"Aaah ganun po ba Ms. Irene. Nga pala, where's your husband?" I asked.
"May pinuntahan siyang importante" sagot nito habang inaayos yung gamit niya sa table.
Pagkayari nun nag-aya na siyang lumabas para kumain pero i insisted. I prefer na magluto nalang ng kakainin dito sa opisina niya.
"Pwde na ba tayong umalis para makakain na?" Pag-aaya nito.
"Diba may kitchen kayo dito sa office Ms. Irene?" I asked.
"Yes we have. Why? Do you want to cook?" Tanong nito.
"Opo sana. Kung makakapaghintay kayo" sabi ko.
"Ok then, let's go to the kitchen" sabi nito sabay baba ng kanyang bag.
Nagtungo na kami sa kanilang kusina at ngayon ko lang ito nakita. I think ginagamit rin ito ng mga staff niya dahil for sure hindi naman niya masyadong maharap ang magluto. At laging sa labas kumakain.
Binuksan niya kaagad yung refrigerator at tinignan kung ano ang pwdeng maluto. And she got karne ng baboy.
"It's good?" Tanong nito sabay angat ng supot ng karne ng baboy.
"Ok na po yan Ms. Irene. Ano po gusto niyong luto?" Tanong ko.
"Hmm? Adobo. Ang tagal ko nang hindi nakakakain ng adobo eh" she said.
Pagkasabi nun ni Ms. Irene, chineck ko na sa mga organizer dito kung may pang-rikado sa lulutuing adobo at sa awa ng diyos kumpleto naman.
To be continued.
