👴
GREG
Nagkatinginan kami ni alfonso habang ako'y tinatanong ni bonget. Umiling si alfonso kapag may tanong sa akin, ibig sabihin nun dapat wala naman akong ibang sasabihin.
Si kim lang dapat ang masira at para mawala na siyang tuluyan sa mga mata namin. Napagdesisyuhan ko nang hindi na makikipag deal kay Pia ulit dahil napagtanto kong hindi ko pala kakayanin kung naghiwalay kami ni irene. Lahat ng sinabi ko kay Pia noon, binabawi ko na. Mahal ko pa rin si Irene.
Pero sa mga tanong sa akin ni bonget, mukha ito pa ang ikakasira ko kapag nagkamali ako ng sagot. Ako, si alfonso, at si kim lamang ang may alam tungkol samin ni Pia at sa naging bunga nito. Pero palagi pa rin akong nagmamadyak kay kim kung ano ang kanyang kinikilos, naghire ako ng mga tao para sundan si kim kung saan man siya magpunta.
At may nakapagreport na nandito daw si kim at nagka-usap sila ni bonget. Hindi ako nagdalawang isip na may nalalaman na si bonget kaya ganito ang kanyang mga tanong sa akin.
🤵
BONGET
Natapos ang usapang ito nung umuwi na si mommy. Pumasok na si irene sa kanilang kwarto. Uuwi na rin kami para makapagpahinga na ang mga bata. Kila alfonso at luis na kami nakapagpaalam dahil sila nalang ang naiwan dito sa kanilang sala.
Habang kami ay nasa byahe, kami nila liza at manang imee ang nakasabay ko sa isang sasakyan.
"Hoy bonget, ano yung pinakita mo kanina?" Tanong sa akin ni manang imee.
"Pinakitang ano?" I confusedly asked.
"May alam ka bang hindi naman alam?" Manang imee asked.
"Wala naman, pinagtanggol ko lang yung kapatid natin. Kasi hirap na hirap na siya" i said.
Kami lang muna ni kim ang nakakaalam tungkol sa mag-amang alfonso at greg na pakana ng ginawang issue.
"Kaya nga eh, nakakatakot talagang magalit si mom. Sa lahat ng paliwanag mo kanina hindi pa rin siya nakumbinsi, hay nako si mommy talaga" wika ni manang imee.
*FLASHBACKS
"Aalis ka ng bansa?" Tanong ko kay kim.
Natanong ko iyon dahil nakita ko sa kanyang phone ang isang online ticket.
"Aaaah, opo. Ayoko na rito, ang gulo gulo na ng buhay ko. Gusto ko na magpakalayo layo para ayusin yung sarili ko, sir bong" kim said.
"Paano si irene? Iiwan mo nalang ba siya? Paano kung malaman niya yung totoo tungkol kila Greg at Pia?" I asked.
"Hindi naman ako naging mahalaga kay Ms. Irene eh, ni hindi niya ako gustong kausapin" sagot ni kim.
"No! Huwag mong isipin niyan. Araw-araw ka niyang iniisip at nag-alala rin siya sayo" i said.
"Nag-alala? Eh bakit hanggang ngayon wala pa rin siyang reply sa minessage ko sa kanya?" Kim asked.
"Sana naiintintidahan mo yung situation niyong dalawa. Nararamdaman kong mahalaga ka kay Irene, hindi ka niya kinakausap at nakikipagkita dahil ayaw pa niyang lumaki yung issue. Lalo na't maraming media ang nakatutuk sa pamilya namin" pagpapaliwanang ko.
"Pero sir bong, kung sakaling hindi ko na makita si Ms. Irene bago ako umalis pwede niyo po ba itong iabot sa kanya?" Sabi ni kim sabay abot ng isang susi.
"Para saan itong susi na ito?" Curious kong tanong.
"Susi po yan ng gallery room ko, kung sakali mang magawi siya ng isabela baka may time siya para dalawin ito" wika ni kim.
"Sige po sir bong, huwag niyo nalang pong sabihing nagkita tayo at baka tayo pa ang magawan ng issue. Kailangan ko nang umalis dahil hinihintay din po ako ng magulang ko sa bahay namin sa manila" pagpapaalam ni kim.
Niyakap ko na siya dahil mukhang ito na yung huling pagkikita namin. Sa pagkakalas ko sa pagkakayap tinanong ko ulit siya.
"Hindi ka ba gaganti?" Tanong ko.
"Diba po sabi ng tatay niyo, masama ang maghiganti? Pero sa inyo po, ano po ang dapat kong gawin?" She asked.
"Kung ano ang ikakabuti mo doon ka. Pero kung ako lang, i will revenge no? Lalo na kay gregorio'ng yan. Niloko niya ang bunso namin!!" galit kong sabi.
Nginitian lang ako ni kim ni wala na siyang salitang sinabi pa at pumasok na ng kanyang sasakyan tsaka umalis.
Pumasok na rin ako sa loob ng bahay nila irene at nadatnan kong nagsusumbatan sina mommy at irene. Sa hindi ko napigilan ang sarili ko dahil sa mga naririnig pumasok na ako sa eksena nila.
*END OF FLASHBACKS
"I have something to tell you and sana tayo tayo lang ang nakakaalam nito, nakausap ko si kim kanina" i said.
"Wait! What?" Tanong ni liza.
"Ano?" Gulat na tanong naman ni manang imee.
"Kumusta siya? Ok lang ba siya?" Manang imee asked.
"Manang, magawan ka ng issue at mawalan ng lisensya, magiging ok ka ba? Sempre hindi" i said.
"Ito naman nagtatanong lang eh, so anong pinagusapan niyo?" Tanong ni manang imee.
"Ayon aalis na siya ng bansa bukas ng gabi" i said.
"Aalis siya ng bansa? Paano si irene?" Liza asked.
"Yun na nga eh, maraming dapat malaman si irene na dapat si kim ang magsasabi" Sabi ko.
"Mula kay kim? Anong ibig mong sabihin dyan bonget?" Manang imee asked.
"Mahabang kwento, pero sabi ko nga si kim ang dapat magsabi. Kung ano man ang nalalaman ko hindi ko dapat iyon sasabihin sa iba" i uttered.
"So ano nga?" Manang imee asked.
"Ang kulit mo manang, nandito na tayo sa bahay niyo. Bumaba kana ng sasakyan at magpahinga na rin" i replied.
"Sandali at tatawagan ko si kim. Gusto ko siyng makausap" manang imee said.
Pero out of coverage na si kim. Hindi na siya makontak.
"Manang bukas pa naman yung alis niya, abangan mo nalang siya sa airport" i said.
"Saan ba siya pupunta?" Liza asked.
"Hindi niya nabanggit eh, basta aalis na siya. Hindi na niya daw kaya yung nangyayari dito sa bansa at wala naman na rin daw siyang trabaho" wika ko.
"Puntahan ko na kaya siya ngayon sa tinitirhan niya, may address siya sa akin" Aniya ni manang imee.
Nag-alala rin si manang imee kay kim. Kahit papaano naging mabuti siya sa amin. Malaki ang utang na loob ni manang imee kay kim dahil siya ang nagpakahirap para maging successful ang event noong birthday ni daddy at sa kasal ni manang imee.
Naawa rin ako kay kim dahil sa sinapit niya kay mommy and yes, kinuwento niya sa akin lahat. Nag-offer si mommy ng 20 Million para layuan niya si irene. Hindi naman siya lalayo dahil sa offer na iyon ni mommy sa kanya, lalayo siya para ayusin muli ang kanyang buhay.
To be continued.
