EPISODE 92

420 42 2
                                    

Kim's POV

"Maghanda na kayo, gumagalaw na ang kanyang mga daliri. Maya't maya gigising na siya" rinig kong sabi ng isang lalaki.

Maingay ang paligid pero unti unti itong tumatamik nung dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata. Puting kisami ang aking unang nasilayan.

Sa hindi ko inaasahan, nasa hospital ako ngayon. Bakit nandito na ako ngayon? Nang madesisyonahan ko na nang bumangon, naramdaman ko ang kirot ng braso ko.

"Araaaaaay!" Bigla kong sabi sabay hawak sa braso kong may sling bandage na pala.

"Ooooh!!!" sabi ng lahat.

Nagulat ako dahil nandito sila Sir bong bong, Atty. Liza, Manang Imee, at si borgy. Nakapwesto sila sa bandang paanan ko kaya hindi ko kaagad sila nakita.

"Dahan-dahan lang kim" sabi ng ilan.

Agad namang nagtungo sa akin si borgy at inalalayan ako para bumangon. Sumunod namang lumapit si Ms. Irene sa akin at agad akong niyakap.

"Alam na namin ang buong nangyari sa iyo nung time na nasa dome tayo" wika ni Ms. Irene.

Naririnig ko na ang kanyang paghikbi kaya mas hinigpitan ko ang pagkakayakap.

"Ayos naman na po ako Ms. Irene, see? Buhay na buhay pa, saka niyo na po ako iyakan kapag patay na talaga ako" pagbibiro ko.

Pero dahil sa sinabi kong iyon aksidente niyang nahampas ni Ms. Irene ang balikat ko dahilan na napa "araaaaaay!" Na naman ako.

"Halla Omg! sorry sorry kim" sabi ni Ms. Irene sabay yakap ulit sa akin at hinalikan sa ulo.

Nawala tuloy yung sakit ng braso ko dahil sa healing kiss na yun galing kay Ms. Irene.  Mukhang napansin naman kami ni manang imee na medyo nilalanggam na kaya sumingit na siya sa eksena namin ni Ms. Irene.

"Tama na yan. You need to eat fruits na para naman bumalik na yung lakas mo. Malapit na ang kasal kaya magpagaling kana kaagad" manang imee uttered.

Binigay naman ni manang imee ang isang basket na punong puno ng prutas. Sir bongbong is here and also his wife. Nakangiti lang sila sa akin na hindi ko malaman kung bakit? At dahil ba ok na ako at gising na? Pero speaking of.

"What time is it now?" I asked.

"It's already 7pm, haba ng tulog mo kim" Ms. Irene answered while preparing the fruits.

"What? Simula kagabi hanggang sa paggising ko, tulog po ako?" Gulat kong tanong.

"Not actually, kasi mag dadalawang gabi ka na dito" Atty. liza said.

And somebody open the door.

"Si doc na ang magpaliwanang saiyo" Atty. liza added.

"Magandang gabi saiyo kim, ok na ba ang pakiramdam mo?" bati ni doc.

"Magandang gabi po rin sa inyo doc, maayos naman na po" i greeted back.

"As of now, stable na yung vital mo. Ok na rin yung circulation ng dugo mo. Dahil nung time na dinala ka dito sa hospital, marami nang dugo ang nawalan saiyo. According sa story ni Ms. Irene, isang oras kang nawala at nasaksak ka na pala. So sa isang oras na iyon, tiniis mo yung sakit at yung dugong lumalabas sayo galing sa saksak mo. Maski nung dinala ka dito sa hospital marami pa ring dugo ang umaagos sa kamay mo" Doctor explained.

Focus lang akong nakikinig kay doc para aware ako kung ano ang nangyari sa akin nung time na bumagsak na ako sa sahig at nawalan na ng malay. 2 days rin akong tulog, epekto daw yun sa pag produce ng dugo sa katawan ko.

"At dahil sa awa ng diyos, nakarecover ka kahit walang blood donation na nangyari" he added.

"Bakit ganun po ba yung nawalang dugo para magdonate na ng dugo doc?" I asked.

"Yuuuh! Actually, nagdeclare na ako sa kanila na kailangan ng A+ na blood type dahil bumababa na yung vital mo. Pero ni isa sa inyo rito wala kang ka match, tanging si Sir Greg husband of Ms. Irene lang ang kamatch mo pero wala siya rito. But then, after a couple of seconds my nurse said na bumabalik na yung vital mo at ngayon normal na hinihintay ka nalang naming gumising" doctor explained.

Buti naman hindi na kailangan ng blood donation, at kay sir greg pa talaga kami magka match ng dugo ha? Jusko, buti nalang talaga at baka magkaroon pa ako ng utang na loob once na siya ang magdodonate ng dugo sa akin. At salamat naman dahil wala siya rito.

Irene's POV

*FLASHBACKS

It's already 12 midnight and while kim is in the operation room, at kami naman nasa waiting area nanunuod ng palabas sa television dito at yung iba inaantok na. Sinabi kong mauwi na sila kuya bonget at liza para makapagpahinga na at maski si manang imee inaantok na.

Pero manang imee refused dahil ako nalang ang magisang maiiwan dito kung sakaling uuwi na sila. Si PRRD naman, umalis na dahil may maaga siyang appointment bukas papadalhan nalang niya si kim ng prutas at special treatment for her.

Maya't maya habang naghahanda na sila kuya bonget at liza para umuwi na dahil may hearing pa si Atty. Liza bukas at si manang imee naman sasamahan ako dito sa hospital. Ayaw rin niyang pabayaan si kim dahil obligasyon niya itong tignan dahil siya ang nagdala rito because kim is their wedding organizer.

"Mag-iingat kayo. Balitaan nalang namin kayo kung ano na lagay ni kim bukas. Paki sabi na rin kay mommy, na huwag na siyang mag-alala. Magiging ok rin si kim" bilin ko.

A few minutes, biglang nagkaroon ng breaking news dahilan na napalingon kami sa television at umagaw ng atensyon namin.

"Matapos ang performance ng Ben & Ben dito sa dome, isang babaeng biktima ng sexual harassment ng kanyang mismong nobyo at dahil sa tulong ng isang di kilalang otoridad at isa pala itong pulis natulungang makakalas ang biktima mula sa kanyang nobyo. Puros galos at bitak ang bibig ang natamo ng biktima ngunit hindi na niya malaman kung ano na ang nangyari sa pulis dahil kusang sumuko ang  suspek dito mismo sa mga pulis na nakaduty dito sa harapan ng dome" news reporter said.

To be continued.

WHEN AGE IS JUST AN EXCUSETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon