Nakaready na sila manang imee sa likod, hihintayin na lamang siyang tawagin. And as of now, nasa harapan na si Mr. President. Hindi ko maiwasang ilabas ang aking phone at kuhanan ng litrato ang bawat anggulo ng venue na ito. Ito ang pinaka-da best na piniling lugar nila manang imee at kim. It’s already 5:30 na at unti-unti nang lumulubog ang araw.
At ito na ang pinakahihintay ng lahat, nagbukas na ang entrance para kay Manang Imee. Still nakatayo kaming lahat para mawitness ang paglakad ni Manang Imee. Nagsimula nang patugtugin ng pianist ang Bride march sa grand piano, pero laking gulat ko nang makita kong si kim ang tumutugtog ng grand piano.
“Smally nakikita mo ba ang nakikita ko?” tanong ko sa katabi ko.
“Ang alin mare?” tanong nito.
“Unang tugtug palang kanina napansin ko na kaagad yang pianist, at hindi ko akalain na si Kim pala?” singit naman ni dawn.
“Ahhh yung pianist na dapat nandyan nasa hospital ngayon, naaksidente kaninang papunta siya rito. If you’ll know si Mr. Pao, yung sikat na Pianist sa Philmoric Oschestra” pagpapaliwanang ni smally.
“Infairness ha, ang galing ni kim. Napakatalented niya talaga, saan ka pa ba makakakita ng ganyang katalentong tao bukod kay kim? Wala na, nag-iisa na siya” dawn said.
Hindi ako makasingit ng reaction kila dawn at smally dahil I’m so proud of her, nabibighani ang puso kong makita siyang nagpeperform. Tama si dawn, nag-iisa lang siya, wala siyang katulad. Bukod sa maganda at sexy, napakatalented pang babae. Ishhh! Nanggigil ako, gusto ko siyang kurutin.
“Ikaw irene, ano masasabi mo kay kim?” tanong ni dawn.
Nginitian ko lang siya at pinakitang proud na proud sa kanya.
“I’m speechless dawn, nasa kanya na ang lahat wala na akong masabi pa” I answered.
“Nako! Yang ngiting yan irene ha. Simula noong nagkita tayo sa isabela with her, ganyan na ganyan yung mga ngiti mo at ligalig ng mga mata mo” sumbat ni mylene na nasa likuran ni smally.
“At ang ngiting yan, that time lang naming nakikita kapag nandyan si kim, diba mga mare?” she added.
“Oo, seryoso nga irene. May problema ba kayo ni Greg at hindi ganyan yung ngiti mo kapag kasama mo siya?” pia asked.
“Wala naman, ano ba kayo? masaya naman kami ni greg. Ganyan lang ako makareact kay kim dahil alam kong nagagawa niya yung mga bagay na gusto niyang gawin” I answered.
“Ayan na lalabas na si manang imee” dawn said.
Bumaling uli kami kung nasaan si manang Imee at magsisimula na siyang maglakad sa aisle. Nagsilabasan lahat ng camera at phone para kuhanan siya. Ang ganda ganda ng manang ko, nakikita ko sa kanyang mga mata ang saya kahit na pabagsak na ang kanyang mga luha. Pero ako, kusa nang bumuhos ang luha ko. Matagal na ulit na hinintay ni manang imee ang pagkakataon na ito. Alam na niya na nasa tamang tao na siya. Yung taong makakasama niya habang buhay, at mamahalin ng lubos.
Masaya na rin si kuya tommy kung ano man ang status niya sa buhay ngayon, at still hindi naman siya nakakalimutan ng mga anak niya at sempre hindi rin niya nakakalimutan ang obligasyon at responsibilidad bilang isang ama para sa kanyang mga anak.
*FF
Hindi ko na alam kung sino ang papanuorin ko kung si kim ba na ang galing galing niyang tumugtog ng grand piano or kila Manang Imee at PRRD. Pero bumaling ang atensyon ko nung sinabi na ng pare ang "You may now kiss the bride".
Humarap na silang dalawa sa isa't isa tsaka dinahang dahang itinaas ni PRRD ang veil ni Manang Imee. Kinilig ang lahat noong tinitigan ni Manang Imee si Mr. President. Then he cupped Manang Imee's face and give the best kiss in the world to Manang Imee.
"Ahhhhhh" kilig na sigaw ng mga guest.
Pagkatapos nun humirit pa si Richard Gomez.
"One more!!" he shouted.
Napansin naman yun ni PRRD dahilan na napatingin siya kay Richard tsaka siya bumaling muli kay Manang at sinunggaban pa ng isa pang halik. Ang diin na ng pagkakahalik na iyon at nagtagal yun ng isang minuto, muntik na ring matumba si Manang Imee dahil sa pruwersang binigay ni Mr. President.
Natapos na ang wedding ceremony, kaya it's time for picture taking. Sempre ang newly wed muna ang unang nagpapicture.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Photo from @imeemylove03 on tiktok.
Anyways, sumunod na ang dalawang witnesses sa kasal. Hindi na sila kumuha ng mga Godparents at kumuha nalang sila ng witnesses na magpipirma sa kanilang marriage contract para magpapatunay na sila ay ganap nang mag-asawa.
Furthermore, sumunod na kaming mga relatives nila. Duterte Family muna ang nakasalang at sumunod na kaming Marcos Family. Ang saya lang dahil kumpleto kaming lahat, parang nag reunite kaming magkakamag-anak.
At sempre hindi kukumpleto ang occasion kung wala kaming picture together ni kim. Magwewelga ako kung wala kaming picture ni kim ngayon dito. So we took some angles using the camera that I gave to her.
"Ms. Irene, last na ito. Gayahin mo lang yung gagawin ko" pag-uutos ni kim saka niya inilabas ang kanyang instax mini.
First thing she did, she lifted her one hand that covered the light of sunset. At sabi niya, gayahin ko lang siya kaya itinaas ko na rin yung isa kong kamay malapit sa kamay niya.
"No, the other hand Ms. Irene" sabi nito.
Ginawa ko naman ang kanyang sinabi kaya yung isa kong kamay ang itinaas ko.
"Ok, just stay still. 1 2 3" she counted.
At yun na nga, lumabas na yung film. Then i realized nung nakita ko yung polariod picture that we are wearing the same bracelet, yung lucky charm bracelet na binigay niya sa akin.
"Can we have one more?" paghihirit ko kasi nacu-cute'an ako.
"Oh really Ms. Irene?" Pagtatakang sabi nito.
So ako na yung naunang itinaas ang kamay saka siya sumunod.
"Ok on the count of three. 1 2" sabi ni kim.
Sa bilang palang niya ng 2, hinawakan ko na yung kamay niya sabay click ng camera. So ang ending magkaholding hands kami sa polariod picture.
"Ooh!" Gulat niyang sabi.
Pagtingin ko sa kanyang mukha, namumula na ang kanyang pisngi sa kilig. Hindi naman ito yung unang nahawakan ko yung kamay niya pero it feels like it is a special because mas lalo pa kaming naging attachable sa isa't isa.
