• Sᴇᴄʀᴇᴛs • N.H ✔︎

Hoofdstuk 3

'Edited'

P.O.V Niall

Wanneer Y/N aan het vertellen is, weet ik niet wat ik moet zeggen. In me ooghoeken zie ik haar ogen waterig worden. Voorzichtig trek ik haar in een knuffel. Ik voel mijn shirt nat worden van haar tranen. Ze begint sneller te ademen en probeer haar te kalmeren door zachtjes over haar rug te wrijven. Even later laat ik haar los. Met me duim veeg ik haar tranen weg. Ze bijt op haar lip, twijfelend over wat ze gaat zeggen. 'Alleen dat is niet de enige reden dat ik naar Londen ben verhuist. Ik werd ook gepest.' verteld ze erbij. Van binnen word ik een beetje kwaad. Hoe kunnen ze zo'n mooi en lief meisje pesten? Misschien ken ik haar pas net, maar het lijkt met alsof ik haar al heel lang ken. Ze friemelt onzeker aan haar trui. Observerend neem ik haar in me. Mooi, lang, blond golvend haar, zelfde kleur ogen als ik en iets kleiner dan mij. Ze is heel naturel.

'Bedankt.' zegt ze. 'Waarvoor?' vraag ik verbaasd. 'Voor alles. Als ik jullie niet had ontdekt was ik er misschien niet meer.' zegt ze verlegen. 'Dat betekend veel voor me, dat je je door ons beter voelt.' glimlach ik. Opeens beginnen we plots te lachen. Waarom? Geen idee. 'Waarom lachen we eigenlijk?' grinnik ik. 'Oh, ik zat te denken aan zo'n filmpje waar jullie iets grappigs deden.' lacht ze.
'Wat deden we dan?' 'Um, een van jullie viel volgens mij en toen sprongen de anderen op diegene die viel. En toen sprong Louis met zijn volle gewicht op Harry's rug.' legt ze lachend uit. 'Haha, ja dat weet ik nog.' lach ik. Y/N en ik beginnen nog harder te lachen. Het lijkt net alsof we ontploffen. Een hoop gegil komt van boven, maar we blijven door lachen. Net wanneer ze weer op de liftdeuren wou bonken, struikelt ze over haar eigen voeten. BOEM, daar ligt ze over haar tas heen. Ik begin nóg harder te lachen. Gelukkig lacht ze mee. 'HAHAHA.' gieren we het uit. Even later gaat mijn telefoon af. Ik open Twitter en zie een filmpje. Ik klik erop en je hoort ons gelach duidelijk. Ik begin weer te lachen.

P.O.V Y/N

Ik open me berichten en zie dat ik een bericht heb van 'vrienden' uit Nederland. 'Ik dacht dat ik je kon vertrouwen, maar niet dus. Je bent gewoon een vuile bitch. Je wist dat ik Niall leuk vind! Weetje, val dood. Nobody cares anyways. Niall kan veel betere en mooiere meisjes krijgen dan jou. Doei.'' Ik kijk geschokt naar het bericht. Ik heb toch niks verkeerd gedaan? Ook van anderen heb ik zulke berichten gekregen.

'Heb je Twitter?' vraagt Niall opeens. 'Yes, dat heb ik zeker. @Y/NSky.' antwoord ik. Ik blijf kijken naar de berichten, tot dat ik een melding van Twitter heb. ''@NiallOfficial volgt je nu.'' Ik heb nog een melding. ''@NiallOfficiall: chilling with @Y/NSky while stuck in an elevator. It's fun.''
Ik glimlach naar Niall en hij glimlacht terug.
Ik favoriet de tweet en leg me telefoon daarna weer terug. Mijn ogen beginnen zwaar aan te voelen maar ik vecht tegen de drang om te slapen.
'Je bent vast moe. Ga maar even slapen.' hoor ik Niall zeggen, ook al zit hij nog steeds naast me. 'Is goed.' zeg ik terug. 'Ik ga ook zo maar eens slapen.' zegt Niall gapend. Niall zit nu aan de andere kant van de lift, zodat het makkelijker is om te slapen. Helaas kan ik me niet uitstrekken. Ik trek me knieën op en leun met me hoofd tegen de muur. Ik doe me ogen dicht. Even later val ik in een droomloze slaap.

- Vier uur later. -

'Y/N? Word wakker.' Hoor ik in de achtergrond en twee handen die me zachtjes heen en weer schud. 'Hm? Wat is er, Niall?' vraag ik slaperig. 'Hehe, niks eigenlijk. Ik kon niet slapen en begon me te vervelen.' glimlacht hij. 'Heb je toevallig enig idee wat we kunnen doen om de tijd te doden?' vraag ik nog steeds slaperig. 'Eigenlijk heb ik geen idee. Laten we maar eerst beginnen met dat je wakker word.' Ik zucht en me ogen vallen langzaam al weer dicht.

'Dan maar op deze manier.' grijnst hij. 'Hahaha, Niall, haha stop.' lach ik als hij me blijft kietelen. Ik probeer me los te wurgen, alleen hij is sterker dan ik. Per ongeluk beland ik op me buik en helaas maakt hij daar goed gebruik van. Niall gaat op me rug zitten. Ik lach nu nog harder. 'N-Niall ga van me af!' zeg ik per ongeluk in het Nederlands.
Vanuit me ooghoeken zie ik hem niet-begrijpend naar me kijken. 'Sorry, ik zei het in het Nederlands.' zeg ik als hij van me af gaat. Niall en ik gaan weer rustig tegen de wand zitten.

'Zou je me misschien een paar Nederlandse zinnen of woorden willen leren?' vraagt hij. 'Natuurlijk. Hm, misschien dit: Ik, hou, van, eten.' zeg ik extra langzaam. Niall probeert het na te zeggen, alleen zonder succes. Ik probeer me lach in te houden, wat moeilijk lukt.
'Wat zei ik eigenlijk?' vraagt hij. 'I love food.' antwoord ik grinnikend. 'Ben benieuwd of je het gaat onthouden.' 'Hm, ik denk het wel. In ieder geval, ik ga me best ervoor doen.'

Niall en ik praten over van alles en nog wat, tot dat de lift plots begint te bewegen. Ik hou me stevig vast aan de leuning. Niall houdt zich vast aan de andere leuning. Ik voel hoe we naar beneden gaan en nog snel ook. Met een knal stopt de lift en val ik op de grond. Met me hand voel ik aan me voorhoofd, iets warm plakkend. Ik begin me duizelig te voelen en zie zwarte vlekken in me zicht verschijnen. Snel voel ik mezelf wegzakken en l daarna word het zwart voor me ogen.