• Sᴇᴄʀᴇᴛs • N.H ✔︎

Hoofdstuk 16

P.O.V Niall

Ik zie dat Y/N haar lichaam ontspant. Ze slaapt dus. 'Jongens, ze slaapt. Jullie kunnen rustig verder.' grinnik ik. We zitten teksten erop te schrijven. Nu nog hopen dat ze het leuk vindt. 'Nialler, jouw beurt.' zegt Zayn. Ik pak de stift van hem aan en bedenk wat ik erop ga zetten. Algauw weet ik het. Ik glimlach en begin te schrijven. Als ik even later klaar ben, kijken de jongens me met een grijns aan. Ik weet precies wat ze nu denken, maar ik ga er niet op in. Ik kijk naar Y/N. Haar mooie gezichtje heeft bijna weer de goede kleur. En haar haren zijn een beetje door de war wat haar nog schattiger maakt. 'Klaar met staren?' Grijnst Louis. Het bloed stijgt naar me wangen. 'Als je wilt, mag je haar wakker maken.' Zegt Liam. 'Is goed.' Ik buig een beetje naar voren. 'Y/N, wakker worden.' Ik prik zachtjes in haar zachte wangen. Ze mompeld iets wat ik niet versta. Nu schud ik haar een beetje door elkaar. 'Let me sleep.' Mompeld ze. 'Jongens, volgens mij is ze echt heel moe.' Zeg ik terwijl ik probeer haar wakker te maken. 'Misschien kunnen we haar beter even laten slapen. Ze zag er nogal vermoeiend uit.' Zegt Harry dit keer. 'Zou ik haar dan even in de logeerkamer leggen?' Vraag ik. 'Misschien kan ze beter bij jou in de kamer, Niall. Je weet het maar nooit.' Vanbinnen wordt ik super blij, maar natuurlijk laat ik dat niet merken.

P.O.V Y/N

Iemand prikt zachtjes in me wang. Ik mompel iets heel randoms. Nu word ik door elkaar geschud. 'Let me sleep.' Mompel ik weer. 'Jongens, volgens mij is ze heel erg moe.' Hoor ik een Iers accent vaag zeggen. 'Misschien kunnen we haar beter even laten slapen. Ze zag er nogal vermoeid uit.' Hoor ik dit keer een lagere stem zeggen. Harry, volgens mij. Ik hoor nog iets met Niall's naam voordat ik weer half slaap. Ik voel een arm onder me benen en rondom me middel. Iemand tild me blijkbaar op en loopt de trap op. Met me hoofd leun ik voorzichtig tegen diegene zijn borst. Aan de geur te ruiken is het Niall. Ik doe me ogen half open. 'Dankje.' Glimlach ik. 'Graag gedaan.' Zegt hij met de mooiste glimlach terug. Hij loopt zijn kamer binnen en legt me in zijn bed. Althans, dat denk ik want voor zover ik nog kan zien zie ik een Ierse vlag, gitaren en snoep papiertjes. 'Weltrusten.' Zegt hij. 'Trusten.' Zeg ik terug. Niall doet het licht uit, loopt de kamer weer uit en doet de deur dicht. Het kussen ruikt naar Niall. Ik snuif de geur op. Me kleren heb ik nog aan, maar dat boeit me niet zoveel op dit moment. Me schoenen had ik gelukkig al uit gedaan. Het enige wat ik nu wil doen, is slapen. Ik sluit me ogen volledig en val weer terug in slaap.

- Volgende morgen. -

Langzaam open ik me ogen. Het eerste wat ik zie is fel zonlicht dat de kamer verlicht. Waar ben ik? Ik kijk rond en herinner dat ik in Niall's bed lig. Zonder een waarschuwing krijg ik een steek in me hoofd. Ik grijp naar me hoofd hopend dat het minder wordt. Wat voel ik me ongelooflijk slecht. Me hele lichaam begin weer pijn te doen. Ik kijk op de wekker naast me. Half 12?! Woow, dan heb ik echt lang geslapen. Ik voel dat me armen branden. Ik kijk naar me arm die niet gebroken is en schrik me kapot. Er zitten allemaal rode schrammen op. Hoe kan dat nou weer? De beelden van de ontvoering flitsen voordbij. Geweldig... Langzaam ga ik rechtop zitten. Gelijk grijp ik weer naar me hoofd dankzij meer steken. De deur gaat voorzichtig open en een vrolijke Niall komt binnen wandelen. Zijn gezicht betrekt gelijk als hij mij ziet. 'Y/N? Gaat het?' 'Steken.' Antwoord ik. Hij gaat naast me zitten op het bed. 'Uhm, wat is er met je arm gebeurd?' Hij kijkt me doordringend aan. In zijn stem hoor ik bezorgdheid, maar ook teleurstelling, wat echt vreselijk is. 'Dat heeft David gedaan. Ik dacht dat het over was, maar blijkbaar niet.' Leg ik uit en kijk in zijn ogen. 'Ik vertrouw je.' Glimlacht hij. Pff, gelukkig. 'Beter hou je je arm even onder de kraan im het af te koelen. Misschien helpt dat.' Ik knik als bevestiging op zijn optie. We staan op en lopen naar de badkamer toe. Hij heeft een eigen badkamer, super handig. 'Mag ik misschien een paracetamol?' 'Tuurlijk.' Hij opent een kastje en haalt er één uit met een glaasje water. Ik neem het in. 'Dankje.' Hij zet de kraan open. Ik doe me arm eronder nadat ik me mouw heb opgestropen. Het brandt fucking erg. Niall ziet het blijkbaar, want hij wrijft gerustellend over me rug. Ik wil me arm terug trekken, maar hij houdt me tegen. 'Nu doet het nog pijn, maar als je je arm laat wennen aan het water word het minder pijnlijk.' Hij heeft gelijk want na een tijdje word de pijn minder. Opgelucht zucht ik als hij de kraan uitzet. Hij geeft me een handdoek die hij uit een ander kastje pak. Voorzichtig droog ik me arm af, wat nogal lastig gaat aangezien ik maar twee armen waarvan ik er eentje niet kan gebruiken. 'Ik help je wel.' Zegt Niall lief. Niall neemt de handdoek van me over en dept langzaam me arm droog. 'Dankje.' Zeg ik weer. Ik schrik een beetje als ik twee zachte vingers over me littekens heen voel gaan.

'Wil je me iets beloven?' Vraagt hij met hoop en verdriet in zijn stem. 'Wat is het?' Vraag ik verbaasd. 'Wil je me alsjeblieft beloven dat je jezelf niks meer aandoet? Dat je gaat vechten voor je leven?' Hij kijkt me aan met zijn fel blauwe ogen. Ik knik. 'Knikken is een twijfel.' Dit had ik totaal niet verwacht, maar oke. 'Ik beloof het.' Zeg ik dan maar snel. Niall glimlacht en geeft me een knuffel. 'Uhm, hoe kan ik omkleden, want ik heb geen kleren bij.' Zeg ik als hij me loslaat. 'Heb je wel. Dat hadden we al hierheen verhuist.' In zijn kamer opent hij een inloopkast. Met vol bewondering kijk ik zijn kast in. Hij haalt een setje kleren eruit, blijkbaar mijn schoenen. 'Je kan je hier wel even omkleden. Ik ga naar beneden toe. Kom je ook naar beneden als je klaar bent?' Ik knik. Hij geeft me nog een snelle knuffel en verlaat de kamer. Ik kleed me om en doe me vuile kleren bij de was. Blijkbaar staan me schoenen hier ook al. Net als ik me sneakers aan wil doen, krijg ik een steek in me zij. Het is gelukkig geen erge, maar nog steeds niet echt prettig om te voelen. Ik kam me haren en ga naar beneden toe als ik klaar ben.

Ik zie Louis, Harry, Zayn en Liam op de bank zitten. Niall is zeker al in de keuken, shock. Om ze te laten schrikken, begin ik hard te zingen. ' It's a beautiful day. The sun is shining. And I don't know the other part.' 'Y/NNNN!!' Roept Louis enthousiast. 'Louiiisss!!" Roep ik op diezelfde manier terug. 'Wat heb ik deze Y/N gemist.' Zegt Zayn die me nu ook bestormd heeft. Ik maak een 'awh' geluidje. Liam en Harry bestormen me nu ook. Yay. Niall komt de kamer binnen wandelen met een schaal chips. Hij kijkt ons verbaasd aan. 'Whut?' 'VAS HAPPENIN'! Roep ik. Ik hoor Zayn grinniken. Spontaan begin ik heel hard te lachen en rol mezelf vanonder de jongens. 'Hahahaha Niall's g-gezicht.' Niall kijkt me nep-beledigd aan. Nu beginnen Louis, Harry, Zayn en Liam ook te lachen. En door hun moet ik nu nog harder lachen. Niall gooit een handje chips naar ons. Maar hij lacht gelukkig wel mee.

Een paar minuten later is iedereen uitgelachen en opgestaan. 'Love, je moet nog wat eten.' Zegt Liam. 'Sinds wanneer heb ik een nieuwe bijnaam?' Vraag ik. 'Sinds nu. En hup ga de keuken in en ga eten.' Daddy Direction. Ik volg hem de keuken in. 'Wat wil je graag eten?' Vraagt Liam. 'Uhm, ik heb wel zin in een tosti.' Antwoord ik. 'Hoeveel?' 'Eentje, graag.' Liam knikt en pakt het tosti apparaat. Ik ga zitten bij de tafel. De tosti is al snel klaar. Liam pakt de tosti en legt er twee tosti's op. Wacht, twee? Ik kijk hem verbaasd aan. 'Je moet goed eten.' Zegt hij streng. 'Okee, Daddy Direction.' Grinnik ik en eet rustig me tosti op. Iets schiet me te binnen. Ik heb geen telefoon meer, want David had die afgepakt en kapot gemaalt. Gelukkig maar. Stel wat hij allemaal kon doen dan...
Hmm, volgens mij heb ik nog wel geld om een goedkope telefoon te halen.

Ik zit midden in me gedachten als de jongens opeen voor me neus staan. Niall heeft een pakje bij zich. Wat gaan ze nu weer doen? Niall geeft me het pakje aan. Ik pak het uit en kijk met grote ogen naar het resultaat. Het is een iPhone 6+ ! Whut. 'Dit kan ik niet aan nemen. Hoezo geven jullie me dit?' Vraag ik. 'Nou, sindsdien je telefoon kapot is gegaan in de lift heb je geen fatsoenlijke telefoon. En die gast had je telefoon kapot gemaakt. Al onze nummer staan hier in. Inclusief die van Paul en Simon.' Legt Liam uit. Ik heb hier geen woorden voor. Ik sta op en geef ze elk een dikke knuffel. 'Dankje.' Glimlach ik. 'Ik help je wel met installeren.' Zeggen Niall en Zayn tegelijk. Terwijl hun zitten te klooien, neem ik het laatste hapje. 'Jongens, jullie kunnen me allebij wel helpen.' Zeg ik uiteindelijk. Niall en Zayn glimlachen. Voorzichtig maak ik het doosje open. Wauw, het is een goude. Louis, Harry en Liam zitten in de woonkamer Fifa te spelen. Ik grinnik. Maar ineens voel ik me super misselijk. Ik loop naar de gang toe en open de deur van de wc. Gelijk loop ik naar de wc toe nadat ik de deur dicht gedaan heb. Alles komt weer naar boven en ik gooi het eruit. Net op tijd. Ik zak vermoeiend op de grond naast de wc als ik heb door gespoeld.