• Sᴇᴄʀᴇᴛs • N.H ✔︎

Hoofdstuk 21

- !TRIGGER WARNING! -

P.O.V Y/N

Ik kijk naar me rode arm. Jup, ik heb de belofte met Niall verbroken. Ik heb de belofte met mezelf verbroken. Het spijt me jongens. Maar het voelde zo ongelooflijk goed. Ik maak me arm en de wasbak schoon. Voor de zekerheid druk ik nog wat wc papier op de wonden zodat ik zeker weet dat 't niet meer bloed. Ik heb het op me linkerarm gedaan, omdat me andere vol was en er zit nog een verbandje omheen. Alleen het probleem is dat ik niet meer kon stoppen met snijden. Ik schuif me mouw omlaag en verstop het mesje. Ik loop terug naar me kamer. Ik schrik als ik Niall's stem hoor. 'Y/N? Mag ik naar binnen. Ik moet met je praten.' 'De deur is open.' Zeg ik snel. Hij gaat naast me zitten en begint te praten. 'Zayn heeft me zojuist verteld dat je misschien geen gitaar meer kan spelen. En ik vind het verschrikkelijk voor je. Je kan altijd op me rekenen.' Ik glimlach en knik. 'Kom je naar beneden toe?' Weer knik ik.

Niall pakt me arm vast en trekt me richting de deur. Alleen hij pakt precies bij me sneden vast. Ik probeer me gezicht niet te laten betrekken van pijn, dus bijt ik maar op me lip. 'Love, wat is er?' Vraagt hij bezorgd terwijl hij me arm nog vasthoudt. 'Er is niks.' Stel ik hem gerust. Ik wil weer verder lopen maar Niall houdt me tegen en staat rechr voor me. Please. 'Y/N, zeg me alsjeblieft dat het niet is wat ik denk.' Hij zal me toch niet geloven, dus kan ik net zo goed niks zeggen. Hij houd me stevig vast bij me middel terwijl hij langzaam me mouw opstroopt. Ik kan hem niet aan kijken. Ik kan het gewoon niet. Ik wil de teleurstelling niet in zijn ogen zien. Want iedereen keek me vroeger al zo aan.

'You broke the promise.' Fluisterd hij. 'I'm sorry.' Fluister ik terug. 'You promised. Look at me.' Dwingt hij me. Met tegenzin kijk ik hem aan. Een traan rolt over zijn wang heen. 'Sorry.' Zegt hij en loopt me kamer uit. Fuck fuck fuck. Ik weet gewoon dat hij het aan de jongens gaat vertellen. Ik ga op me bed zitten en doe de mouwen weer goed. En alsof mijn voorspelling niet klopt, Louis, Zayn, Harry, Niall en Liam me kamer in. Allemaal hebben ze bijna dezelfde blik op hun gezicht. Maar die van Niall en Zayn zijn het ergst. 'Why?' Zegt Louis.

'Ik kon het niet meer. I'm sorry guys.' Verontschuldig ik me. Zayn loopt naar de badkamer toe. Zeker om de mesjes te zoeken. Niet veel later is hij terug met een paar mesjes in zijn handen. Inclusief die ik net heb gebruikt. Ik slik. Hij stopt de mesjes in zijn broekzak en loopt naar me toe. Hij pakt me arm vast en doet me mouw omhoog. Hij schrikt met de rest. Tsja, zoals ik al zei kon ik niet meer stoppen en zit me arm nu vol met verse, diepe streepjes.

'Ken je The Butterfly Project?' Ik kijk Zayn met grote ogen aan. 'Ja dus.' Zegt hij zacht. Ik probeer me arm los te krijgen, maar hij is veel sterker dan mij. Met zijn andere hand pakt hij een stift van me bureau en tekent een vlinder op me pols. Hij zet er zijn naam onder. De rest doen het ook. Ze tekenen ook edn vlinder op me andere arm. Maar omdat daar verband om heen zit, tekenen ze op het verband.

P.O.V Zayn

Niall komt met tranen in zijn ogen naar beneden toe. Ik kijk op van me telefoon. 'Niall, wat is er?' Vraagt Liam bezorgd. 'Y/N, haar arm en,' stotterd hij. Mijn ogen worden groot. 'Heeft ze?' Vraag ik. Niall knikt gelijk. 'Wat? Waarom?' Vraagt Louis geschokt. 'Weet ik niet. Ik kwam er net ook pas achter.' Antwoord hij. Toevallig zit iedereen hier op de bank in de woonkamer. 'We moeten naar haar toe. Wie weet wat ze nu aan het doen is.' Zegt Harry in paniek. Inmiddels staan er tranen in zijn ogen. Gauw staan we op en lopen naar haar kamer toe. Ze zit op haar bed naar beneden te kijken. 'Why?' Vraagt Louis zacht.

'Ik kan het niet meer. Sorry guys.' Verontschuldigd ze. Ik loop naar haar badkamer toe. Ik ga per direct haar mesjes weggooien. Of ze nou wilt of niet. Ik open al haar kastjes en laadjes. Uiteindelijk heb ik er al vijf gevonden. Teruglopend naar haar kamer stop ik de mesjes in me broekzak. Gelijk pak ik ook haar scharen. Je weet maar nooit. De jongens proberen met haar te praten. Ik loop naar haar toe en pak haar arm vast. De mouw schuif ik omhoog en schrik van het resultaat. Haar arm zit bijna vol met diepe sneden. Ik kijk haar aan.