• Sᴇᴄʀᴇᴛs • N.H ✔︎

Hoofdstuk 22

P.O.V Y/N.

- Die morgen. -

Langzaam open ik me ogen. Het zonlicht straalt onze kamer binnen. Twee sterke armen houden me stevig vast. Ohja, ik ben nu de vriendin van Niall Horan. Ik kan het nog steeds niet geloven. Een halfjaar terug zag ik niet eens een toekomst voor me. Omdat ik totaal geen ochtendmens ben, blijf ik lekker liggen. Ik kijk naar Niall zijn schattige gezicht. Toch stap ik uit bed en loop naar beneden. Ik ga een lekker ontbijtje voor hem maken.

'Wat doe jij nou hier beneden. Normaal zou je nog in bed liggen.' Zegt Liam als hij mij opmerkt. 'Ik ga een ontbijtje voor Niall maken.' Glimlach ik. 'Dat is lief van je.' Zegt Liam.
'Ik ben lief.' Zeg ik vol eigendunk terwijl ik de keuken binnen loop. Ik pak een koekenpan en pannenkoeken mix. Ik weet dat Niall hier gek op is. Fluitend maak ik het beslag en begin aan de eerste pannenkoek. Ondertussen maak ik er nog een paar tosti's bij en wat drinken. Na 20 minuten heb ik alles klaar en op het dienblad gezet.

Voorzichtig loop ik de trap op richting Niall zijn kamer. Awh, hij slaapt nog. Het dienblad zet ik op het nachtkastje naast hem. Ik wrijf met me hand over zijn wang. 'Goodmorning sunshine. I've got breakfast for you.' Fluister ik in zijn oor. Gelijk opent hij zijn ogen. 'Eten? Waar?' Vraagt hij nog half slapend. 'Naast je.' Grinnik ik. Niall gaat overeind zitten en pakt het dienblad. Hij klopt naast zich als teken dat ik weer bij hem moet komen liggen. Wat ik ook doe ofcourse. Gulzig begint hij te eten. 'Dankje, sweetheart.' Glimlacht hij. Ik smelt nu echt bij zijn woorden. 'Graag gedaan.' 'Heb je al wat gegeten?' Vraagt hij met mond vol. 'Doe ik later wel. Heb nu nog niet zo'n trek.' Antwoord ik eerlijk. Niall is er niet mee eens en propt serieus een hele pannenkoek in me mond. Letterlijk proppen. Ik rol met me ogen en begin te kauwen.

'Ik ga even douchen. Ben zo terug.' Zeg ik nadat me mond leeg is. Ik wil opstaan en naar me kamer lopen, maar Niall houdt me tegen en pakt me arm vast. Precies bij de plek waar ik me gesneden heb. 'Niall, me arm.' Zeg ik gelijk. Hij laat me gauw los en verntschuldigd zich. 'Maakt niet uit. Maar wat is er?' Zeg ik. 'Je gaat mooi hier douchen.' 'Uhm. Okee, maar mag ik me scheermesje terug? Dan kan ik me benen en oksels scheren.' Vraag ik. Hij haalt een wenkbrauw op. 'Je vertrouwd me toch wel?' Dit keer haal ik me wenkbrauw op. 'Ja, maar dat zei je de laatste keer ook. Maar toen had je je gesneden.' Zegt Niall bot. Oei, dat deed een beetje pijn ookal was het waar. 'Shit sorry. Zo bedoelde ik het niet. En natuurlijk vertrouw ik je.' Zegt hij snel als hij inziet wat hij net zei. 'Maakt niet uit. Kan gebeuren.' Zeg ik met een fake glimlach. Ik zie aan zijn gezicht dat hij twijfeld. 'Draai je om.' Zegt hij uiteindelijk. Ik doe wat hij zegt en draai me om. Hij rommelt wat in zijn kamer. Als het gerommel stopt gaat hij weer voor me staan en stopt wat in me hand. 'Ik vertrouw je.' Zegt hij terwijl hij me aankijkt. Ik kijk hem diep in zijn ogen aan. Hij leunt wat naar voren en plaatst zijn lippen op die van mij. Ik ga ermee in en leg me handen in zijn nek. Zijn handen rusten op me heupen.

Even later trek ik terug om adem te halen. Niall kijkt me met een pruillipje aan. 'Straks.' Grijns ik en geef hem een kusje op zijn mondhoek om hem te plagen. Ik loop naar de badkamer en doe de deur op slot. Ik pak wat handdoeken en kleed me uit. Het scheermesje wat Niall me gaf leg ik op de rand van de wasbak. Ik masseer zijn shampoo in me haren aangezien die van mij hier niet staat. Ik pak het scheermesje en scheer me oksels en benen zoals ik al zei. De haren haal ik eruit. Ineens krijg ik de neiging weer. Nee, Y/N! Niall vertrouwd je!!   Ik kijk naar de vlinders en leg het mesje weg. De kraan zet ik uit nadat de laatste druppel me lichaam bereikt.

Als ik klaar ben met afdrogen wil ik me kleren aan trekken. Shit, vergeten. Dan maar aan Niall vragen. De handdoek sla ik om me lichaam heen en open de deur nadat ik 'm van het slot heb gehaald. Verrassen genoeg zit hij nog op het bed. 'Uhm, Niall. Ik ben me kleren vergeten.' zeg ik met een rood hoofd. Hij schrikt en kijkt op. 'Owh, uhm. Je mag wel wat kleren van mij, als je wilt.' Niall staat op en pakt een zwarte broek met een lang, wit shirt en geeft het aan me door. 'Dankje.' glimlach ik. Ik doe de deur weer op slot en leg de kleren op de wc neer. Ik verwijder de handdoek van me lichaam en kleed me aan. Ik merk dat dit alleen geen lange mouwen heeft. Ik kijk naar me armen die vol staan met littekens. Elke litteken staat voor een gevecht wat ik verloren heb met mezelf. Sommigen overlappen, en sommigen lopen kris kras door elkaar. Ik zucht.