• Sᴇᴄʀᴇᴛs • N.H ✔︎

Hoofdstuk 20

P.O.V Y/N

- Volgende ochtend. -

'Waar blijft Niall?' Zegt Liam gestresst. We staan op het punt om weg te gaan naar de fotoshoot. Maar Niall is er nog steeds niet. 'Ik kijk wel even.' Ik loop naar zijn kamer toe. Ik klop op de deur en open de deur. Ik schrik een beetje als ik Niall zie. Zijn haar zit niet in model en hij hoest. 'Ik kom al.' Zucht hij. 'Nee jij gaat helemaal nergens naar toe.' Zeg ik streng en duw hem zachtjes terug op zijn bed. 'Maar de fotoshoot,' Niall kijkt me aan. 'Dat regel ik wel. Jij gaat eerst in je bed liggen.' Ik loop richting de badkamer en maak een washandje nat. Daarna loop ik terug naar Niall. Hij ligt gelukkig al in zijn bed. Met het washandje dep ik zachtjes op zijn voorhoofd. 'Ik kom zo terug.' Ik loop naar de beneden toe. De jongens kijken me aan. 'Hij is ziek.' 'Ziek?' Vraagt Liam bezorgd. 'Ja, hij hoest en zijn voorhoofd is warm etc.' Zeg ik terug. 'Ik bel wel af.' Harry pakt zijn telefoon. Liam is al naar boven gelopen. Uit de keuken pak ik een paracetamol en een glas water. Ik loop weer naar boven toe en zet het op zijn nachtkastje. Liam zit op het bedrand met Niall te praten. Ik laat ze alleen en loop naar me eigen kamer toe. Ik laat mezelf op me bed vallen. Nog nooit heb ik zo'n fijn bed gehad. Ik zet een liedje op en zing zachtjes mee.

Na een tijdje sta ik op en begin met me kamer op te ruimen. Niet dat het een troep is, maar het ziet er dan wel wat netter uit. Voor me gevoel heb ik al jaren geen gitaar meer gespeeld. Met me vingers ga ik langs de snoeren van Niall's gitaar. Er wordt op me deur geklopt. 'Binnen.' Liam komt me kamer binnen lopen. 'Bedankt dat je Niall verzorgd hebt.' Ik glimlach. 'Mocht je gips er vandaag niet af?' Vraagt hij
Ik schrik. Was dat vandaag?! 'Shit, vergeten!' Zeg ik in paniek. 'Ik breng je wel.' Grinnikt hij. Als een malloot ren ik naar buiten terwijl ik bijna tegen Zayn aan botst.

Bij het ziekenhuis melden we me aan bij de balie. Gelukkig herkende niemand ons en hoefde we niet te wachten. We waren nogal laat. Het is dezelfde dokter als de vorige keer. 'Volg me maar.' Liam en ik volgen de dokter die ons naar een kamer toe leid. Hij gebaard dat we mogen zitten. 'Oke, dan ga ik nu je gips verwijderen.' De dokter 'zaagt' me gips los. Wat voelt het fijn dat ik weer twee armen heb. Er zit alleen wel een litteken op, maar ik heb er toch al genoeg. De dokter checkt me arm na. 'Speel je een snaar instrument?' Vraagt hij. 'Ja, ik speel gitaar.' Nu kan ik eindelijk weer gitaar spelen. 'Nou, er is een mogelijkheid gekomen dat dat misschien niet meer kan.' Ik kijk de dokter raar aan. 'Wat? Hoezo dat?' Vraag ik. 'Aangezien je arm zo erg beschadigd was, kunnen sommige zenuwcellen kapot gaan. Maar als je je arm hèèl goed behandeld, is het mogelijk dat je weer gitaar kan spelen.' Legt hij uit. Ik voel de tranen achter me ogen brandden. Gitaar spelen betekend zoveel voor me. Liam wrijft met zijn hand over me rug heen. 'We spreken nog wel een datum af voor verdere onderzoek.' Zegt de dokter. We maken een afspraak en lopen het ziekenhuis uit.

Buiten staat een zwerm paparazzi. Zover ik kan duw ik ze grof aan de kant en loop richting de auto toe. 'Love, alles komt goed. Je kan nog gitaar spelen.' Zegt Liam als we in de auto zitten. Ik geef hem een zwakke glimlach. Thuis loop ik in een rechte lijn naar me kamer toe. Zayn, Louis en Harry negeer ik. Hun hebben er niks mee te maken, maar ik wil nu even alleen zijn. Ik doe de deur dicht en op dat moment stromen de tranen over me gezicht heen. Ik kan ook niet meer stoppen. Ik ga op de grond tegen de deur zitten. Me knieën trek ik op en leun met me hoofd erop. Midden in me huilbuil wordt er op me deur geklopt. 'Love, Liam heeft het zojuist aan ons verteld.' Het is Zayn. 'Laat me alsjeblieft alleen.' Snik ik. 'Je moet je gevoelens niet op proppen. Laat me please binnen.' Smeekt hij. Na dit sta ik op en open de deur. Ik kijk recht in de ogen van Zayn. Hij slaat zijn armen om me heen en ik huil verder. 'Ik vind het zo erg voor je. Ik weet wat gitaar spelen voor je betekend. Maar hou hoop, Y/N.' Troost hij me. Begrijp me goed dat ik géén medelijden wil hebben. Want dan lijkt het net alsof ik zielig ben en dat ben ik niet.

Zayn en ik gaan op me bed zitten. Ik hoor een paar voetstappen onze kant op komen. Het is Louis, Harry en Liam. Ook hun geven me een knuffel. 'Hoe gaat het met Niall?' Vraag ik terwijl ik me tranen weg veeg. 'Al wel wat beter.' Antwoord Liam. Ik glimlach. 'Je bent te goed voor deze wereld.' Zegt Louis. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Je kan misschien niet meer gitaar spelen, maar je vraagt wel hoe het gaat met Niall.' Grinnikt hij. 'Ja maar hij is toch ziek. En dat is niet bepaald leuk.' Zeg ik. De jongens kijken me ongelovig aan. 'Wat? Is toch zo?' Zeg ik ongemakkelijk. 'Ik ga even naar Nando's toe voor Niall. Wilt iemand ook wat?' Vraagt Zayn na een korte stilte. Iedereen steekt zijn hand op, behalve ik. 'Geen trek?' Vraagt Harry. Ik schud me hoofd. Zayn kijkt me doordringend aan. 'Jongens, jullie vertrouwen me toch?' Als antwoord krijg ik wat gemompel terug. Fijn. 'Als je iets wilt vertellen kan je altijd bij ons terecht. Dat weet je.' Zegt Liam. Ik knik. Wat een vertrouwen. Ach, maar wel lief van ze. 'Nou, tot zo.' Zegt Zayn en hij staat op.

P.O.V Zayn.

Ik stap Nando's binnen en sluit me aan in de rij. Als ik aan de beurt ben bestel ik Niall's en de jongens hun eten, inclusief die van mij. Gelukkig hoef ik niet lang te wachten. Want volgens mij begonnen ze me te herkennen. Ik betaal en pak de tassen aan als het eten er is. Ik wil net de deur open doen, maar een meisje en jongen doen het al. Ik word woest als ik zie wie het zijn. Die twee vuile kinderen... Brittany en David. Ik kijk ze vuil aan. Ze glimlachen allebij naar me als ze zien wie ik ben. Gauw loop ik naat buiten en rij naar huis toe.

Eenmaal binnen zet ik het eten in de keuken neer. Iedereen zit al aan tafel, behalve Niall en Y/N. Thank God. Niall flipt helemaal als hij weet dat ze allebij op vrije voet zijn. 'Zayn?' Zegt Harry. Ik scheld binnen monds. 'Zayn wat is er?' Vraagt hij weer. 'Die twee hebben ervoor gezorgd dat Y/N misschien geen gitaar kan spelen. Die twee hebben ervoor gezorgd dat ze nu zo gebroken is. Ik heb zo'n hekel aan hun.' Zeg ik nu hardop. 'Bedoel je, Brittany en David?' Vraagt Louis. 'Ja! Die twee zijn gewoon uit de bak! Ik zag ze net. Ik kon ze wel een klap verkopen.' Zeg ik. Rustig Zayn. 'Wat?!' Hoor ik een Iers accent zeggen. Ik draai me om en zie een woeste Niall in de deuropening. 'Niall, waarom lig je niet in je bed?' Vraagt Liam rustig. 'Omdat ik hoorde dat Zayn eten ging halen en weer thuis kwam.' Antwoord hij. 'Maar wat was er nou met Y/N en gitaar spelen?' Vraagt Niall verder.

Fuck

'Aangezien haar arm zo erg beschadigd was geraakt, is er een mogelijkheid gekomen dat ze misschien geen gitaar meer kan spelen.' Legt Liam uit aangezien hij mee was. Niall weet niet wat hij moet zeggen. Voordat we hem kunnen tegen houden, rent hij naar boven toe.

------------------------------------------------------

Hi everyone. Omdat ik zaterdag op vakantie ga een weekje, weet ik niet zeker wanneer ik ga uploaden in die week. Het hoofdstuk heb ik al wel klaar liggen, alleen me telefoon is nogal bagger. Ik hoop dat het hoofdstuk leuk is.

x D.

Ps: VERGEET NIET DAT IK OM JULLIE GEEF GUYS! :) x