• Sᴇᴄʀᴇᴛs • N.H ✔︎

Hoofdstuk 14

P.O.V Y/N

'Wat moet jij hier?' zeg ik boos. 'Door jou zit Brittany nu in de bak.' antwoordt David. Hij is één van de personen die op me lijstje staat die ik gruwelijk veel haat. Hij is het vriendje van Brittany, dus ook een pester van me. 'Dat is haar eigen domme fout.' kaats ik terug. David kijkt me kwaad aan. Dat kan niet veel goeds beteken. David loopt op me af. Ik zoek een uitweg. Naar de deur kan ik niet, want daar staan hij voor. Enige optie is de badkamer. Ik sprint naar de badkamer en probeer het slot erop te doen. Zonder enig resultaat, want hij was sneller dan mij. Hij grijpt me stevig vast bij me polsen en duwt me op de grond. Hij slaat met zijn vuist tegen me slaap aan. Ik voel me duizelig en val weg.

~ In David zijn huis ~

Me hoofd bonkt enorm. Ik neem de omgeving in me op. Huh, waar ben ik? Shit, ik ben ontvoerd door David. Gelukkig zijn me handen en voeten niet vastgebonden. Ik klim van het bed aan en trek aan de deur. Op slot. Kon ik verwachten. Ik voel iets in me broekzak zitten. Me telefoon! Sukkel, hij heeft niet gecontroleerd op telefoons. Voor de zekerheid kijk ik rond zodat niemand me ziet of hoort. Ik haal me telefoon uit me broekzak. Er zit een fikse barst in het scherm, maar ik kan net genoeg zien. 47 Ongelezen berichten en 50 gemiste oproepen. De meeste zijn van Zayn en Niall. Gelijk stuur ik een bericht naar Niall. 'Niall, David heeft me ontvoerd. Dat is het vriendje van Brittany en pester van mij. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij ben ik in zijn huis. Ik heb geen flauw idee als het in Nederland of in Engeland is. Tot nu toe is er nog niks gebeurd. Liefs, Y/N' snel klik ik op verzenden als ik voetstappen hoor.

Op tijd stop ik me telefoon in me schoen. David staat in de deuropening. 'Wat moet je van me?' zeg ik kwaad. Blijkbaar kon hij dat niet op prijs stellen, want hij geeft me een flinke stoot in me maag. En als dat niet genoeg is,trapt hij ook eventjes nog tegen me been en ribben aan. Druppeltjes bloed vallen op de grond. Terwijl David er maar een beetje staat bij te grijnzen, probeer ik me sterk te houden. Ik moet niet zwak lijken, dat maakt het alleen maar erger. Hij laat me bebloed achter in de 'kamer'.

P.O.V Niall

De jongens en ik komen lachend de hotelkamer binnen. De repetitie was erg gezellig, omdat we niet altijd serieus mee deden. 'We zijn er weer!' roept Louis. 'Sst, misschien slaapt ze wel!' sist Zayn. We lopen naar haar slaapkamer toe en schrikken ons dood. Er liggen allemaal spullen op de grond. Snel open ik de badkamer. Er liggen druppeltjes bloed op de grond met een briefje. 'Geachte dudes van 1D, zoals jullie misschien al gemerkt hebben, is Y/N hier niet meer. Ze moet boeten voor wat ze ons heeft aangedaan. Ik hoop niet dat jullie achter me aan komen, want dan maken jullie het alleen maar erger voor Y/N hier. Groetjess, David :)' Ik walg echt van die jongen. Hoe durft hij haar te ontvoeren terwijl ze niks gedaan heeft?! Zayn slaat kwaad met zijn vuist tegen de muur aan. 'Wat nu? We kunnen haar toch niet zomaar daar laten bij die gast? Je weet zelf waar Brittany al in staat is!' roept Harry gefrustreerd. 'Jongens, laten we naar de politie gaan. Hun helpen ons verder.' zegt Liam kwaad.

P.O.V Y/N

~ Twee weken na de ontvoering ~

Ik zit hier nu al twee weken.. Geen enkel spoor van de jongens. En ik ben er nu al helemaal klaar mee. Ik kan nauwelijks lopen. En David heeft gewoon éxtra een schaar recht voor me neus neergelegd. Ik kijk naar buiten, althans wat er te zien is. Ik kijk naar de lucht die mooi donkerblauw is. Ik kan hier uren naar kijken. Me moment word verstoord door David die de deur opengooit. Twee rare gasten staan naast ze. Ik probeer ze niet bang aan te kijken. De twee mannen pakken beide een arm van me vast en duwen me vooruit. David opent een deur. De twee mannen duwen me de kamer in. Nou, eerder hok. Er past denk ik nauwelijks een bed in.