After the Sorrow 2 ✓

Wakas

Jett's Point of View

I WAS about to call my wife when the door suddenly opens. Pumasok doon si Janey.

Ibinaba ko ang cellphone sa mesa at nginitian siya. "Hi. Kasama mo ba ang asawa ko?" Sinilip ko ang kaniyang likuran at hinanap si Gaily.

"Ako lang, Sir. Napadaan lang. Aalis din ako kaagad."

Tumango ako. "Anong kailangan mo?" Kinuha ko ang pen at nagpatuloy sa pagpirma ng papeles.

"Inihatid ko lang itong coffee."

I looked at the cup of coffee she placed on my table. Ang masamyong amoy ng kape ay kaagad nanunuot sa aking ilong. That smell. Si Gaily lang ang makakagawa ng gano'n kabangong kape.

"Ang asawa ko ba ang gumawa nito?" tanong ko.

"O-Opo."

Napangiti ako. Kaagad akong uminom sa kape. Alam talaga ng asawa ko kung paano pawalain ang aking pagod.

Habang umiinom ako ay nakaramdam ako ng pagkahilo. Tila unti-unti akong kinakain ng antok. Hanggang sa magising na lang ako na nandito na ako sa kuwarto, nakahubad, at narito na si Gaily. Si Janey ay nandito rin. Ano ang nangyari?

My wife got angry with me and I don't know why. Until I found out that she accused me for sleeping with Janey, which is wrong. I don't exactly know what happened, but I could feel it that there's nothing happened between Janey and I.

Nagalit ang asawa ko. Kung mabuntis daw si Janey ay ipapakulong niya kaming dalawa. I... I don't know. I don't know what's going on.

I keep on asking her forgiveness. I kneeled down and begged just for her to forgive me. Alam ko sa aking sarili na malinis ako, pero bakit nararamdaman kong tila ang laki ng kasalanan na aking nagawa.

My father and I went to Davao. Later that night, Gaily called me. I was delighted that she calls. Hindi maganda ang takbo ng relasyon namin pag-alis ko kaya nang tumawag siya ay halos maglumpasay ako sa saya.

Buong pagmamahal ko siyang pinanood sa cellphone na natutulog. Kahit malayo siya ngayon sa akin, pero kung marinig ko lang ang kaniyang boses at makita ang larawan niya ay masaya na ako. Kumpleto na ako. Buo na ang araw ko. Nawawala kaagad ang pagod ko.

But suddenly, I received a text from Janey. She said that she is pregnant and she already set an appointment tomorrow for check-up. Kung hindi ako pupunta sa clinic na itinext niya ay sasabihin niya kay Gaily ang lahat.

I don't know what to do. Ayos na kami ni Gaily. Ayokong mag-away na naman kami. I never thought that Janey had come this far. Ganito pala ang tunay niyang ugali. Akala ko ay mabait siya pero siya rin pala ang sisira sa aming mag-asawa.

I don't have knowledge about pregnancy, pero kung totoong may nangyari sa amin ay mabubuntis pala kaagad ang isang babae kahit hindi pa umabot ng isang linggo na nangyari iyon?

I lied to her. Sobrang hirap magsinungaling kay Gaily. Hindi ko alam kung paano sabihin sa kaniya ang katotohanan. I was afraid. I am coward. Hindi ko alam kung bakit napunta ako sa ganitong sitwasyon.

Sa pagpasok ko sa clinic ay naroon na siya kasama ang matandang babae. Janey smiled at me, but I don't smiled back. I don't like her, to be honest. She cornered me and I don't know her reasons. Hindi ako lumapit sa kanila. Nasa bukana lamang ako ng pintuan nitong clinic.

"Samahan mo itong si Janey sa pagpasok sa opisina ng doktor, Iho." saad no'ng matanda.

Hindi ko sinunod ang kaniyang sinabi. Nakatingin lamang ako sa nakangiting mukha ng Gaily ko na aking wallpaper sa cellphone. Paulit-ulit nila akong tinawag upang samahan si Janey sa pagharap sa doktor ay hindi ko ginawa. Asa. Even if I really impregnated her, I won't be happy. Never. Susustentuhan ko ang bata pero hindi ko kailanman pakisamahan ng maayos ang babaeng iyon.