My Personal Yaya

Chapter 19

Chapter 19

“Hahaha...”

Sumimangot ako ng pinagtawanan ako ni ate Risa ng ikinukuwento ko sa kanya ang pag inom ko ng alak no’ng nakaraang gabi. Nakaupo kami ngayon dito sa may high stool nagpapahinga matapos maglinis ng bahay. Ibig kung sabihin ay si ate Risa lang pala ang nagpapahinga dahil siya naman halos lahat gumawa, tinulungan ko lang siya sa iba.

“Ganon talaga kahit sino naman mapapangitan sa lasa kapag una palang. Gano’n din ako, eh.”

“Oo nga, ‘yan ‘yun sabi ni Sir Zach sa akin.”

“Diba sabi niya Zach lang daw itawag mo sa kanya. Pagnandito yun at marinig ka  susupladuhan ka nanaman non.” Nagngising aso siya.

Inirapan ko siya na tinawanan lang ako pabalik.

“Tss, nakakailang kasi ate Risa. Kayo may Sir pagtinatawag siya ako wala… parang…ay ewan basta okay na ako doon sa suplado mood niya.”

“Hmm…” Umigos siya.

“Hay, guys…” Sumalampak ng upo si Kary sa tabi ko. Nilagay niya ang malaking plastic bag sa ibabaw ng lamesa tsaka tamad na pumangalumbaba.

Binigyan ko siya ng isang basong tubig na agad niya namang ininom. Naka uniform pa siya at nakikita ko ang pumupunong pawis sa kanyang nuo. Mayamaya sumunod sa kanya si manang Koring na agad tinulungan ni ate Risa sa mga dala nito.

“Anong nangyari sayo at ganyan ang itsura mo?” tanong ko kay Kary ng nakangiwi.

“Kary, magbihis ka na doon, wag mong patagalin ang damit mong basa sa katawan mo uubuhin ka n’yan.” Saway sa kanya ni manang Koring ng makitang hindi pa ito nagbibihis.

Hindi niya sinagot ang tanong ko at basta na lang bumaba sa kanyang kinauupuan at tamad na naglakad papuntang silid nila. Tumingin ako kay ate Risa na inilingan lang ako. Nagkibit balikat ako at tinulungan na siya sa paglalagay  ng iba sa ref na pinamalengke ni manang Koring.

“Ihiwalay niyo na ang rekados ng menudo at kari-kari at maya maya ay ihahanda ko na yan, magluluto na ako.” Tumango lang kami ay pinagpatuloy ang ginagawa.

Maya maya pa ay lumabas na si Kary sa kanilang silid na gano’n pa rin ang postura—tamad na tamad na naglalakad. Sinundan namin siya ng tingin. Tamad niyang kinuha ang mga prutas at nilagay sa area nito.

“Kary okay ka—”

“Meron ako, wag kayong makulit!”

Nang maintidihan namin ang sinabi niya ay hindi na kami ng nakialam pa sa kanya at pinabayaan siya.

“Nay Koring, bakit ang dami niyo yatang lulutuin ngayon?” tanong ni ate Risa.

“Dadating ang mag asawang Torres.” Simpleng sagot ni manang Koring.

Napasinghap ako, buti na lang nakapaglinis kami—si ate Risa—kanina. Darating pala ang mag asawang Torres ngayon.

Tinutulungan ko si ate Risa sa paghihiwa, ako sa sibuyas at bawang at siya naman ay sa mga gulay tulad ng sitaw at talong. Hinahanda namin ang rekados para sa kari-kari dahil naunang tuluin ni manang Koring ang menudo kaya ito na ang isusunod. Wala si Kary dahil nasa kanilang silid ito nagpapahinga at masakit raw ang kanyang puson. Hindi na namin inabala pa at hinayaan na lang siya.

At tulad nga ng sabi ni manang Koring dumating nga ang mag asawang Torres. Magtatakipsilim na ng makarinig kami ng makina ng paparating na sasakyan. Ako na ang nagbulontaryong magbukas ng pinto at sasalubong sa kanilang pagdating. Dahil wala yatang balak si ate Risa na busy sa kanyang ginagawa gano’n din sa manang Koring.