Chapter Twenty Seven

90 5 0
                                    

THIRD PERSON'S POV

"Make sure to finish him up" Walang ekspresyong paalala ni Lucas sa mga tauhan nya na nakapalibot kay Death na nagliligo narin sa sarili nyang dugo. Tumayos si Lucas sa kinauupuan nya at ilang saglit pa tiningnan ang kalagayan ni Death.

Lucas find himself not admitting in front of Death na sya nga ang asa likod ng pag kamatay ng kapatid at Ina nya... Oh that's not a secret. But then maybe he doesn't want to let him know everything that easily. Gusto nya itong lituhin. Confusing means distraction. For the moment ay kahit hawak nya si Death sa leeg ay mananatiling nakatayo parin ito. The ERROR will remain standing.

The only way to ruin them is to make Death distracted about his family. By that ay hihina at mawawalan ito ng focus sa mafia group na hawak nya. Through that Lucas can infiltrate from the inside and tore everything down. Kahit kase hawak nya ang isang factor ng group ay alam nyang si Death at si Death parin ang pinaka utak na kinikilala ng lahat. Kung sa school ay principal lang sya. Sila ni Matthew. And the whole school have it's very own owner and that's Death.

"Your a great friend Isaac... I'll make sure to keep you in our next life" Umiiling na sabi ni Lucas. Pag kakawan ay tumalikod narin sya for he doesn't want to stay on that place longer, pero hindi pa sya nakaka ilang hakbang palayo ay nag salita si Death. Death was whispering something despite his situation.

"W-why don't you k-kill me... Kill me n-now Lured... Why are you w-walking away..? Is this t-the way you say that y-you can't k-kill me at a-all?" Pautal utal na sabi at bulong ni Death. Hindi iyun malakas pero sapat na para marinig ni Lucas na natigilan sa pag alis. Muling hinarap nya ang kaibigan. He can barely open his eyes.

Tinawid ni Lucas ang pagitan nila ni Death. He leaned toward him and grabbed his chin rather rough. Lucas eyes were sharp and dark while staring at Death.

"Oh no... This means your not even worth killing. Survive Isaac. Maybe next time ay ako na mismo ang pumatay sayo..." Lucas said. After nuon ay marahas nya na ulit na binitawan ang duguang mukha ni Death. Tinalikuran na nya ito but this time ay hindi na sya muli tumigil ng tawagin sya nito.

Lucas can't kill him immediately. Yeah. Kahit anong rason ang gawin nga ay parang may parte sa kanya na  hindi pa oras na talagang patayin nya si Death. Isa rin ata sa mga rason ang fact na kahit mamatay si Death ay mananatiling malakas parin ang mafia group na hawak nito.

Killing Death immediately is useless. Lucas wanted nothing but all of his businesses to fall down too. Gusto ni Lucas na masira rin ang lahat ng mga pinag hirapan ni Death. Kung hindi yan ang mga dahilan nya for not killing Death immediately ay ewan na nya sa sarili nya. He was so eager for everything of this to happened for so long and yet now is his not so sure...

Lucas shakes his head off. Mamatay si Death. Surely not on his hands but with his men's hand. Kung mabuhay parin ito after this ay sigurado ngang ngayun ay hindi pa oras to kill him. Pero ayus na iyung nalaman nito na galit sya rito. He doesn't need to pretend and so to stay with Death's side all fake. Somehow ay medyo nakahinga sya after so many years.

Nang asa may hagdan na pababa si Lucas ay may lumapit sa kanyang isa sa mga tauhan nya. May hawak itong telepono at mukhang sya ang kailangan ng asa kabilang linya. Agad nya iyung kinuha as he walked down stairs.

"Valdrin speaking" Lucas said over the phone. Someone laugh at the end of the line at nangunot ang nuo nya ng makilala kung kaninong boses iyun. Suddenly he felt uneasiness.

"Senshu..." Lucas stated. Cold and deadly. Nahihiwagahan na nyang may ginawa na naman itong bagay na wala sa plano. Or even worst. Just thinking it like that ay tumatalim na agad ang mga mata nya as if they could kill just in a glance.

MBS2 : Bound to be His SlaveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon