Continuation

158 4 2
                                    

LUCAS POV (LURED CASCADE VALDRIN)

"So..? What do you plan to do next? What now Lucas?" Marahas akong napabaling sa taong nag salita. Lupus serious face greeted me. My face hardened at nakatiim bagang na binalingan ang babaeng nakaratay sa kamang asa gilid ko.

I cares her cheek slightly as stared at her. Pero pag naalala ko ang nangyari sa kanya at kung bakit ito ilang araw nang nakaratay sa higaan ay mabilis na nag didilim ang paningin ko. Marahan kong binawi ang kamay ko at seryoso ulit na hinarap si Lupus.

"He won't get away with this. I'm going to kill him for doing this to Ankor..." I said while gritting my teeth in anger.

"Do you have an idea on where is he now? Cause i'm telling you, I couldn't find him anywhere" Lupus reminded me. Lalo lang namang nag dilim ang anyo ko dun. Of course the jerk went hiding at this case. It's been week since ng may ginawa na naman itong wala sa plano namin.

He mess with me again through putting Ankor in danger. There's no way that he'll get away with everything that easily. Hell! I'm so ready on killing him and i'll make sure that he'll die ruthlessly. And i already know how to make that happened.

"Don't worry about that thing. Surely he can fucking hide but not forever... Not that i'll let him fucking hide and live that long anyway. Leave that thing on me" Mapanganib na sabi ko dito. And standing up on my feet ay lumapit ako sa bar stool na naandito sa kwartong kinarorounan namin. I made my self a drink at sumimsim duon. Muli lang ulit na nabaling ang paningin ko kay Lupus ng may maalala.

"How was your visit anyway? How is she?" I then asked. Matamang nakatingin sa kanya. Lupus who sat lazily over the sofa set na sakop nitong kwarto ay saglit na nag isip bago sumagot.

"Oh that... Well, your Head Mistress is doing just fine. The Mansion wasn't that damage but it will do just fine. Pinapaayos na nila yun nang tingnan ko. I'm sure poproblemahin pa nila ang about sa nangyari sa west empire" Mahabang sagot nito sa akin. May mapilyong ngiti sa labi na saglit kong ikinaningkit ng mata.

"What did you do Lupus?" I asked. Sa itsura nyang yun ay sigurado akong may iba pa itong ginawa. Lalo na ang about sa west empire na wala naman akong binanggit na guluhin nya.

He chuckled at me at tiningnan ng deretso sa mata. Bahagya lang nangunot ang nuo ko ng makitang yellow green ang kulay nun. Mariin akong napapikit at nag buntong hininga. Damn that phases of him. Tahimik akong lumapit sa kanya at kinorner ito sa supang kinauupuan nito.

Wala itong naging reaction sa ginawa ko. Nakikita ko lang na may kakaibang ningning at kulay ang yellow green nitong mata. Saglit kong sinulayapan si Ankor bago tuluyang hinarap si Lupus. Nakipag titigan ako sa kanya hanggang sa maabot ko ang mga panga nya. I grab his face and leaded it few inches away from mine.

"What do you want? Why are you here?" Deretsong tanong ko. Cold and bloody serious. I saw something flickered in his eyes that made me gritted my teeth.

"Don't you fucking dare look at me like that. I don't have time with you so bring him back" I hissed in anger as I glared at him deep ang sharp. Pinipigilan ko naman ang sarili ko na sumigaw dahil baka magising si Ankor.

"Aren't you at least thankful? Because I did that thing? One of your plan was to ruin his legs. His strength. Be thankful I even help you on that. For surely I can see that your hate is wavering... You let him live when you have a chance to kill him" Nakangiting sabi nito sa akin. It was a wicked smile. May binabalak at mapanganib iyun. Nalipat ang kamay ko sa leeg nya at mas hinigpitan ang pag kakakapit duon. I dangerously leaned forward until I reached his ear.

"Oh honey, you don't say that. He live because he survived. And of course I'm thankful, I just don't give a fuck for a moment. Ayoko yung panangungunahan ako sa mga plano ko" Mariing sabi ko dito. Matalim ang bawat salita to the point na how I wish na kaya nung pumatay.

MBS2 : Bound to be His SlaveWhere stories live. Discover now