မောင့်ရဲ့နှိုင်း (သို့မဟုတ်)နှိုင်းတုမမှီ [COMPLETED]

1(Zawgyi)

သာယာလွပေသာ နံနက္ခင္းတစ္ခု၀ယ္ အေရွ႕အရပ္မွ ေန၀န္းနီနီႀကီးသည္လည္း ထြက္ျပဴစျပဳေနၿပီ ျဖစ္သည္။ေအးစိမ္းစိမ့္မိုးသားေကာင္းကင္ႀကီးသည္လည္း တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ႏွင့္ က်က္သေရအတိ။ေက်းဌက္မ်ားသည္လည္း နံနက္ခင္းေတးသံသာကို ေတးဆိုေနက်ခ်ိန္။စိမ္းစိမ္းစိုစိုႏွင့္ ေတာတန္းမ်ားသည္လည္း နံနက္ႏွင္းရည္ ေသာက္သုံးေနက်ခ်ိန္။လယ္ကြင္းမ်ားသည္လည္း သူ႕အကန႔္ႏွင့္သူ ေျမနီလမ္းမႀကီး၏ နံေဘးတြင္ အစီလိုက္ အတန္းလိုက္တည္ရွိေနပုံမွာ ပနံသင့္လွေပသည္။ေဝဟင္မွသာ ရႈေမွ်ာ္ၾကည့္နိုင္ပါက အလြန္တရာ လွပေသာျမင္ကြင္းျဖစ္မည္မွာ ေျမႀကီးလက္ခက္မလြဲ။

ဤသည္ကား သာယာကုန္း႐ြာေလး၏ နံနက္ခင္းအခ်ိန္အခါသာမယပင္။သာယာကုန္း႐ြာေလးသည္ ၿမိဳ႕ႏွင့္ အလွမ္းမကြာေဝးလွေသာ္လည္း ေက်းလက္၏ အေငြ႕အသက္မ်ား ယခုထိတိုင္ လႊမ္းမိုးလွ်က္ရွိေသာ ႐ြာကေလးဆိုသည္လည္း မမွားေပ။နံနက္ခင္းအခ်ိန္အခါ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယာခင္းမ်ားသို႔ လွည္းမ်ားျဖင့္လာသူကလာ ေရာက္ႏွင့္ၿပီးသားသူမ်ားသည္လည္း လုပ္ငန္းခြင္ပင္ ၀င်နေကြပြီ ျဖစ္သည္။ ေကာက္ပဲသီးႏွံရိတ္သိမ္းခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာင္သူမ်ားလည္း အၿပဳံးေတြ ေဝေဝဆာဆာရွိလွေပသည္။ယာခင္းထဲတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ ေတာင္သူမ်ားသည္ ေရွ႕ေရးေတြးေမွ်ာ္ကာ အားႀကိဳးမာန္တတ္လုပ္ကိုင္ေနၾကပုံမွာ ျမင္ရၾကားရသူအဖို႔ အားရွိဖြယ္ရာအတိ။

ထိုနည္းတူ ယာခင္းမ်ားထဲမွ တစ္ခုတြင္ အလုပ္လုပ္ေနၾကေသာ အလုပ္သမတစ္စု။ထိုထဲမွ အ႐ြယ္သုံးပါးအနက္ သက္လတ္အ႐ြယ္ခန့္ျဖစ္ဟန္ရွိေသာ ဦးႀကီးသာလွက

"ငါ့တူႀကီး လက္႐ုံး ပင္ပန္းေနၿပီလားကြ "

"မပင္ပန္းပါဘူး ဦးႀကီးရာ။ဒါေတြက ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေနက်အလုပ္ေတြပဲဗ်ာ ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာထုံးစံမရွိပါဘူး။ "

"ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ေလကြယ္။ခုက ငါ့တူႀကီးအတြက္ ေက်ာင္းတတ္ၿပီး ျပန္လာခါစမဟုတ္လား။ ေတာလုပ္ေတာကိုင္ဆိုတာ အေတာ္ပင္ပန္းတာမ်ိဳးကြ။အက်င့္မရွိရင္ ျမက္တစ္ဆုပ္ေတာင္ တင္းတင္းကိုင္နိုင္တာမဟုတ္လို႔ ယာလုပ္ေတြ ခုမွျပန္စေနတဲ့ တူႀကီးကိုေမးၾကည့္တာပါကြာ ။ပင္ပန္းတာမမႈဘူးဆိုလဲ ဆက္လုပ္ေပါ့ကြာ မင္းမွမေနတတ္ပဲ ။"