"မင္း .. ျပန္လာၿပီလား "
"ဟုတ္ .. ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန႕ အလုပ္ေစာေစာၿပီးလို႔ ျပန္လာလိုက္တာ .. ဘာလို႔လဲ ဗိုက္ဆာေနၿပီလား
ခင္ဗ်ားႀကိဳက္တတ္တာေလး၀ယ္လာတယ္ ခုခ်က္ေပးမွာမို႔ ခနေစာင့္ေနာ္ .. "
"ဟင့္အင္း ငါဗိုက္မဆာပါဘူး .. ၿပီးေတာ့ မင္းခ်က္စရာလည္း မလိုေတာ့ဘူး .. "
"ဗ်ာ .. ဘာလို႔လဲ "
ဒီေန႕ျပန္လာလာခ်င္း တံခါးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ျမင္လိုက္ရေသာသူ ။လာေစာင့္ေနသည္လား မသိေသာ္လည္း ေရၾကည္ေအးေလး ျမင္လိုက္ရေတာ့ ေအးခ်မ္းသြားရသည္မွာေတာ့ အမွန္ ။
အရင္ေန႕ ကိုသာလြန္ဆိုင္မသြားသည့္ရက္မ်ားကဆို ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာေသာ္လည္း ဒီဟာေလးက ဒီလိုမဟုတ္ ။တခါတေလ ဧည့္ခန္းထဲမွာဖုန္းေဆာ့ေနသလို ၊တခါတေလ ဆိုဖာေပၚအက်အနထိုင္ၿပီး တီဗြီၾကည့္ေနတတ္တာမ်ိဳး ။တခ်ိဳ႕အိပ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးဆို ကြၽန္ေတာ့္မွာ အလုပ္ကျပန္လာၿပီး ေရလဲမခ်ိဳး၊ထမင္းဟင္းလဲ မခ်က္ျပဳတ္နိုင္ပါပဲ ထိုင္ေငးရသည္မွာ တေမ့တေမာ ။အပိုင္ရထားလည္း ဒီမ်က္ႏွာေလးမလို႔ မရိုးနိုင္ ။သြားလာလႈပ္ရွားေနတဲ့အခ်ိန္လည္း လွသလို အိပ္ေပ်ာ္ေနျပန္လည္း မ်က္လုံးလွလွေလးေတြ၊ႏႈတ္ခမ္းလွလွေလးေတြနဲ႕ အိန္ဂ်ယ္ေလးလို။ကိုယ့္အပိုင္ေလးကို တ၀ႀကီးထိုင္ေငးၿပီးကာမွ ေန႕စဥ္အလုပ္လုပ္ခဲ့ရျခင္းေတြကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္သာ အသိဆုံး ။
"ဒီေန႕ ငါထမင္းခ်က္ထားတာေလ အဲ့ဒါ ..မင္း ခ်က္ေပးစရာ မလိုေတာ့ဘူး "
"ကိုယ္တိုင္ခ်က္တယ္ "
"အင္း ..အာ့ေၾကာင့္ ျမန္ျမန္လာ
ငါကေစာင့္ေနတာ မင္းနဲ႕အတူ ထမင္းစားရေအာင္လို႔ "
"ဘာမွမျဖစ္သြားဘူးမလားဟင္ ..အပူေတြ ဘာေတြေလာင္ေသးလား ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ေပးမွာေပါ့ ဘာလို႔ကိုယ္တိုင္ခ်က္ ..."
"ဒီမွာ ..မင္း ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး ငါလဲ
ေယာကၤ်ားေလးပါ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လို စိတ္ပူေနဖို႔ မလိုပါဘူး "
"ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ား တစ္ခုခုခိုက္မိသြားမွာ
စိုးရိမ္လို႔ပါ "
YOU ARE READING
မောင့်ရဲ့နှိုင်း (သို့မဟုတ်)နှိုင်းတုမမှီ [COMPLETED]
Short Story"ထွက်သွားခိုင်းလဲ ထွက်မသွားမယ့် ကျွန်တော်မလို့ အကိုသာ ခါးသိမ်သိမ်လေးတွေကို မတွန့်တိုကြေး"
![မောင့်ရဲ့နှိုင်း (သို့မဟုတ်)နှိုင်းတုမမှီ [COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/317528845-64-k240391.jpg)