ဝုန္း!
"အား.."
အျမင့္တစ္ေနရာေပၚမွ က်လာဟန္ရွိေသာ ထုထည္ႀကီးႀကီးမားမား အရာ၀တၳဳ၏အသံက်ယ္ႀကီးႏွင့္အတူ တစ္ၿပိဳင္တည္း ထြက္ေပၚလာေသာ နာက်င္စြာ ေအာ္လိုက္ေသာသူတစ္ဦး၏ အသံ။
ဘာသံလဲကြ!
"ဟာ... ကိုႀကီးလက္႐ုံး.. "
ဖိုးေထာင္တစ္ေယာက္ အသံၾကား၍ လာၾကည့္သည္ကို ဂိုေထာင္ထဲအ၀င္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ေခြေခြေလး လဲက်ေနေသာ ကိုႀကီးလက္႐ုံးကို ျမင္၍ အေလာတႀကီး ေျပးကာထူမိသည္။
"ကိုႀကီးလက္႐ုံး .. ဘာျဖစ္သြားတာလဲဗ်.. ဟာ ေခါင္းမွာ ေသြးေတြဗ်.. "
အေစာကအေကာင္း အျပင္ခနထြက္လိုက္စဥ္အတြင္း ခ်က္ခ်င္းႀကီး ဒဏ္ရာရေနလိုက္ေသာသူေၾကာင့္ ဖိုးေထာင္လဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ အ႐ူးမီးဝိုင္း။ေသြးေတြပါ ျမင္လိုက္ရေတာ့ ဒဏ္ရာရသူေတာ့မသိ ဖိုးေထာင္ေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္လန႔္လန႔္ႏွင့္ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္သြားရသည္။
"ဟာ..လက္႐ုံး..ဘာျဖစ္သြားတာလဲကြ..အသံၾကားလို႔ လာၾကည့္လိုက္တာ .."
ကိုဘလွကလဲ ကုန္ေတြတင္ရင္း အေလာတႀကီး ေျပးလာသည္ထင္ပါသည္။သုတ္သုတ္ျပာျပာႏွင့္ ဖိုးေထာင္တို႔အနား ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာသည္။
"ဟာ..လက္႐ုံး ေသြးေတြပါလား.."
ကိုျမင့္နိုင္ကပါ ေသြးေတြျမင္ေတာ့ ျပာျပာသလဲ။အျခားလဲမဟုတ္ ေခါင္းမွာဆိုေတာ့ စိတ္ပူသြားပုံရသည္။
"အ..ကြၽတ္ ကြၽတ္ ..က်ဳပ္ ဘာမွ သိပ္မျဖစ္ပါဘူး"
"ဘာလို႔ဘာမွမျဖစ္ရမွာလဲကြ..ေသြးေတြတအားထြက္ေနတယ္..ဖိုးေထာင္ ေရာ့ အ၀တ္နဲ႕ဖိထားလိုက္ မလြန္သြားေအာင္ .."
"ဟုတ္..ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဆး႐ုံသြားရေအာင္.."
"သြားရမွာေပါ့...မိုးေဇာ္ကလဲ မန္ေနဂ်ာလုပ္ၿပီး အေရးအေၾကာင္းဆို မရွိဘူး..ေတာက္ "
ကိုဘလွကလဲ ကိုမိုးေဇာ္ကို အျပစ္တင္စကားဆိုကာ ေတာက္တေခါက္ေခါက္။ဟုတ္လဲဟုတ္သည္ ကိုမိုးေဇာ္က အၿမဲ ထိုကဲ့သို႔ပင္။
"ကဲ..ျမင့္နိုင္ လက္႐ုံးကိုကူတြဲေပး.."
"ေအာ္..လာပါၿပီကြာ.."
YOU ARE READING
မောင့်ရဲ့နှိုင်း (သို့မဟုတ်)နှိုင်းတုမမှီ [COMPLETED]
Short Story"ထွက်သွားခိုင်းလဲ ထွက်မသွားမယ့် ကျွန်တော်မလို့ အကိုသာ ခါးသိမ်သိမ်လေးတွေကို မတွန့်တိုကြေး"
![မောင့်ရဲ့နှိုင်း (သို့မဟုတ်)နှိုင်းတုမမှီ [COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/317528845-64-k240391.jpg)