"ႏွိုင္းကို.. တို႔ပဲ ေခၚသြားၿပီး ျပန္ပို႔လိုက္ပါ့မယ္"
"ေအာ္... ရပါတယ္ဗ် ႏွိုင္းတုကို ကြၽန္ေတာ္ပဲ ျပန္ပို႔လိုက္ပါ့မယ္.. မေနျခည္က မိန္းကေလးဆိုေတာ့ မသင့္ေတာ္ပါဘူး ၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္က ေမွာက္ေနၿပီ"
ဒီေကာင္ ႏွိုင္းတု တစ္ခါမွ မူးၿပီးေမွာက္တာမ်ိဳးမရွိ။ဒီႂကြက္တြင္းေကာင္ ဒီေန႕မွ အရွိန္လြန္တာမ်ားႀကိဳးပ်က္ၿပီး ဘရိတ္ကိုမအုပ္နိုင္ေတာ့။
ဒါကို မေနျခည္က သူျပန္ေခၚသြားမယ္လုပ္ေနသည္။ထည့္လိုက္လို႔က မျဖစ္။ဘယ္သူ႕မွမေၾကာက္။ေၾကာက္တာက ေမွာက္ေနတဲ့ ငမူးေကာင္။မနက္က် သူ႕ကိုသူစိမ္းလက္ထဲ ထည့္လိုက္ရလားဆိုၿပီး ျပႆနာရွာမွာ အေသအခ်ာ။ၾကားထဲက ကိုယ္က ခါးနာေနရအုံးမည္မို႔ အမွန္တကယ္ တိုင္ပတ္။
"ဘာလို႔လဲ..ႏွိုင္းမာမီ အန္တီခင္ထားကလဲ တို႔နဲ႕ဆို စိတ္ခ်မွာပါ..ႏွိုင္းနဲ႕ကလဲ သိပ္ရင္းႏွီးတဲ့ ဆက္ဆံေရးေလ..အို ရင္းႏွီးတာထက္ ပိုေတာ့မွာပါ.."
"ဟို..အဲ့လိုသေဘာမ်ိဳးေျပာတာမဟုတ္ပါဘူးဗ်..
ႏွိုင္းတုက ကြၽန္ေတာ္တို႔ပဲ လိုက္ပို႔ရမယ္ေျပာလို႔ပါ.."
ဟုတ္တာ မဟုတ္တာအသာထား။ၾကားထဲက ကိုယ္ကပဲ ဖာတတ္ရသည္။ဟိုေကာင္ႏွစ္ေကာင္ကလဲ သုံးစားမရ။မေနျခည္ကလဲ ဇြတ္မို႔ လူက ႐ူးခ်င္လာရသည္။
"ကိုသာလြန္.."
"ေအာ္..လက္႐ုံး လာၿပီလား ျမန္ျမန္ႂကြခဲ့ပါ လာ"
သုံးေယာက္စလုံး ေမွာက္ေနသည္မို႔ မလႊဲသာသည့္အဆုံး ကံေကာင္းပါေစဆိုၿပီး လက္႐ုံးကို ဖုန္းဆက္ေခၚၾကည့္လိုက္တာ နယ္ဘက္ကျပန္ေရာက္ေနသည္မို႔ ေတာ္ေသးသည္။မဟုတ္ရင္ ဒီငမူးေကာင္ေတြကတစ္မ်ိဳး မေနျခည္ကတစ္မ်ိဳး ေခါင္းေမႊးျဖဴမည့္ကိန္းေလ။
လက္႐ုံး နယ္ကျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကိုသာလြန္က ဖုန္းဆက္ေခၚလို႔ မီးခဲေပၚယင္နားသေလာက္ေတာင္မထိုင္နိုင္ပဲအေျပးလာရသည္။
မေနျခည္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေရာက္ေနရတာလဲ။
ကိုသာလြန္ပုံစံကလဲ ကိုယ့္ကိုေတြ႕မွ ကယ္တင္ရွင္ႀကီး ေတြ႕သည့္ႏွယ္။အံတႀကိတ္ႀကိတ္နဲ႕ ေရာက္ေနတာကိုပဲ အျမန္လာခိုင္းေနျပန္သည္။
YOU ARE READING
မောင့်ရဲ့နှိုင်း (သို့မဟုတ်)နှိုင်းတုမမှီ [COMPLETED]
Short Story"ထွက်သွားခိုင်းလဲ ထွက်မသွားမယ့် ကျွန်တော်မလို့ အကိုသာ ခါးသိမ်သိမ်လေးတွေကို မတွန့်တိုကြေး"
![မောင့်ရဲ့နှိုင်း (သို့မဟုတ်)နှိုင်းတုမမှီ [COMPLETED]](https://img.wattpad.com/cover/317528845-64-k240391.jpg)