(ရပ်နား) အစားထိုးခ်စ္​သူ /အစားထိုးချစ်သူ (Translation)

အခန္​း ၁၄။ ကိုယ္​တိုင္​ကိုယ္​က် တက္​တူးထိုး​ေပးျခင္​း

အခန္​း ၁၄။ ကိုယ္​တိုင္​ကိုယ္​က် တက္​တူးထိုး​ေပးျခင္​း

ရန္​ဖုန္​း​ေကာသည္​ ကိုယ္​ကို​ကိုင္​းၿပီး အိပ္​ရာ​ေပၚမွ ​ေရခ်ိဳး၀တ္​ရံုကို လွမ္​းဆြဲကာ သူ႔ကိုယ္​သူပတ္​လိုက္​ရင္​း မ်က္​လံုးပင္​့လိုက္​သည္​။

"ကိစၥတစ္​ခုခုအတြက္​ ငါ့ကိုလိုအပ္​လို႔လား"

"​ေစာ​ေစာက... ငါ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​။ ၿပီး​ေတာ့ ​ေက်းဇူးပဲ"

စုယီ​ေမာ့သည္​ သူ႔အၾကည္​့မ်ားကို မ​ေရွာင္​လႊဲ​ေသးဘဲ ဆက္​လက္​ၿပီး ရန္​ဖုန္​း​ေကာတစ္​​ေယာက္​ စိတ္​​ေအးလက္​​ေအးျဖင္​့ အမူအရာကင္​းမဲ့စြာ ရွိ​ေနပံုကို ​ေငးၾကည္​့​ေနသည္​။

​ေတာင္​းပန္​တာက ​ေစာ​ေစာကမီးဖိုခန္​းထဲက ကိစၥကိုမ်ားလား။ ဟုတ္​တာ​ေပါ့။ ​ေက်းဇူးတင္​တယ္​ဆိုတာက​ေတာ့ ဗံုး​ေပါက္​ကြဲမႈကို​ေရွာင္​နိုင္​ခဲ့တာ​ေၾကာင္​့ပင္​။

ဒါ​ေပမဲ့လည္​း သူ႔စကားလံုး​ေတြက ဘာ​ေၾကာင္​့ ​ေတာင္​့တင္​း​ေနတာပါလိမ္​့။ ​ေတာင္​းပန္​​တာျဖစ္​ပါ​ေစ၊ ​ေက်းဇူးတင္​တာျဖစ္​ပါ​ေစ။ ရန္​ဖုန္​း​ေကာဟာ စိတ္​ရင္​းနွင္​့​ေျပာ​ေနတာမဟုတ္​​ေၾကာင္​း သိရွိသည္​သာ။

မည္​သို႔ပင္​ဆို​ေစ။ ဆူရီမိုက သူ႔ကို ေတာင္းပန္စကား ထူးထူးျခားျခား ​ေျပာလာသည္ကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ ေခတၲမွ်ခြင့္လႊတ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထိုသူက သူ႔သူေဌးပဲမဟုတ္​လား။

ရန္​ဖုန္​း​ေကာသည္​ သူ႔ပခံုးကိုတြန႔္ျပရင္း သည္​ကိစၥကို အျမန္ေျဖရွင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္​။

"စိတ္​မပူပါနဲ႔။ ရပါတယ္။"

"မင္းအမာရြတ္ဆြဲေနတာလား"

စုယီ​ေမာ့သည္​ ကသိက​ေအာင္​့ျဖစ္​ဟန္​ျဖင္​့့ ႏွာေခါင္းကို ပြတ္​လိုက္သည္။ စကားနည္​း​ေသာ ​ေရခဲ​တံုးႀကီးတစ္​တံုးအ​ေနျဖင္​့ စကားစျမည္စ​ေျပာရန္မွာ အလြန္ခက္ခဲသည္ပင္​။

"မင္းျမင္ၿပီးၿပီကို။ အပိုေတြေျပာေနစရာ လို​ေသးလို႔လား"

​ေမ်ွာ္လင့္ထားသၫ့္အတိုင္း ဤ​ေရခဲလူသား ​ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ စကားဝိုင္းသည္ပင္ ကိုးယို႔ကားယားနိုင္​​လွသည္​။