Co byś zrobił, gdyby widok słońca miał odebrać Ci wzrok? Wolałbyś nigdy nie stanąć w jego blasku, czy spojrzałbyś raz i zapamiętał jego obraz na zawsze?
Co byś zrobił, gdyby dotyk wody miał odebrać Ci ostatni oddech? Żył wiecznie spragniony, czy uto...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Zara's POV
– Ja... – wyjąkała zmieszana Zara, wciąż czując na plecach przyspieszony oddech Younga i jednocześnie mierząc się z lodowatym spojrzeniem przyjaciela błyskającym z oddali.
Świadomość sytuacji, w której się znalazła, bliskości z Youngiem obnażonej na oczach wszystkich chciwie obserwujących ich każdy ruch, uderzyła w nią, powodując natychmiastowe otrzeźwienie. Wiedziała, że nie powinna odsłaniać swoich słabych punktów, miękkich tkanek w stalowej zbroi okrutnej i bezwzględnej czarodziejki. Ale równocześnie po raz pierwszy uświadomiła sobie, że nie obchodziło jej, co pomyślą inni. Że nie ma już ochoty dłużej brać udziału w grze, w której los od dawna krzyczał w twarz Zary złowieszcze "szach", by w najgorszej możliwej chwili wyszeptać bezlitosne "mat" i zmusić ją, by przyznała, że przegrała. Na każdym możliwym froncie.
Chyba że w końcu naprawdę zacznie rozgrywać ją na swoich zasadach. Tylko i wyłącznie.
Odwróciła się szybko, chwytając lodowatą dłoń Younga nieśmiało błądzącą wzdłuż talii dziewczyny. Wykrzesała z siebie najgłębiej ukryte pokłady ciepła, by obdarzyć czarodzieja możliwie najczulszym uśmiechem, na jaki było ją stać, gdy nie odurzała jej zupełnie bliskość jego Mocy.
– Muszę porozmawiać z Zuho – powiedziała łagodnym, ale stanowczym głosem. Tęczówki Younga zalały się gęstym mlekiem, gdy natrafiły na rozwścieczoną sylwetkę dziedzica Ji-Su za plecami Zary. Na ten widok coś w głębi dziewczyny ekstatycznie zadrżało, jednak szybko opanowała to pragnące wyrwać się na wolność doznanie.
Young powrócił wzrokiem na wciąż wpatrujące się w niego ciepło oblicze czarodziejki, po czym skinął nieznacznie głową z zaciętą miną.
– Później cię znajdę – dodała, sama zaskoczona własną śmiałością, by następnie nachylić się w kierunku chłopaka i pocałować delikatnie jego porcelanowy policzek.
Gdy jej wargi zetknęły się z aksamitną skórą czarodzieja, przez moment przed jej oczami przeleciał kalejdoskop rozmazanych, wirujących obrazów, które niczym flesze błyskały prędko, by po chwili rozpłynąć się w nicości.
Young wyciągający kłos zboża z potarganych włosów czarodziejki, uśmiechnięte usta Younga ubrudzone krwistoczerwonymi malinami, mięśnie na jego plecach zroszone perlistym potem, jego jasna dłoń zanurzająca się w gęstej, parującej smole...
Gdy oderwała się od mężczyzny, starała się zachować na twarzy zupełny spokój, ale w głowie szumiało jej od tych bezwstydnych podszeptów Mocy. Sama nie wiedziała, czy jej własnej, czy tej należącej do Younga.
Twarz chłopaka wyrażała zdumienie, jednak nie wiedziała , czy spowodował je sam pocałunek, czy on też przed chwilą obejrzał urywki pragnień ich magii. Nie chcąc zwlekać, Zara posłała mu ostatni uśmiech i szybko ruszyła w kierunku Zuho, wciąż stojącego gniewnie w tej samej pozycji.
