Mafia Obsession: Colm Sullivan [COMPLETED]

CHAPTER 28

LORELEI

"SO, BAKIT kayo naghiwalay ni Cindy?" Tanong ko kay Malcolm

Nakaupo kami dito sa isang bench sa may park. Kumakain kami ng cotton candy. Wala lang trip ko lang

"Let's not talk about her." Sabi nito. "Let's talk about our relationship."

"Curious lang ako. Sabihin mona." Pangungulit ko dito

"Fine." Huminga ito ng malalim. "We met when I was twenty five. She became the representative of their company. Well, she's nice, she caught my attention. We date and ended up being relationship. I thought she's the one but I found that she's just using me for their company and she had a boyfriend."

"Minahal mo?" Tanong ko dito

"Maybe." Tinapat nito ang cotton candy sa bibig ko. "Pero walang wala siya kumpara sa iyo. I can't lose you Lorelei. You're my world, my everything."

Nginitian ko lang siya bago kainin yung sinusubo niyang cotton candy.

"Pero hindi mo rin masasabi yan, malay mo hindi tayo ang itinadhana?" Sabi ko na ikinaseryoso ng mukha niya

"We're meant for each other." Seryosong sabi nito. "Kung hindi man, ipipilit ko pa rin."

"Ede kung ipipilit mo, ipipilit kona din." Pinagsiklop ko ang mga kamay namin. "Suwerte kona sa iyo bakit pa kita pakakawalan diba?"

"I'm more than lucky to have you."

"Lucky me Pancit Canton."

Nagpatuloy lang kami sa pagkain. Nang magsawa kami ay napagpasyahan na namin umuwi. Nakakainip din pala dito sa New York

"Alis muna ako." Paalam ni Malcolm. "I'll be back."

"Kakauwi lang natin ah?" Takang tanong ko. "Pero sige, ingat ka."

"I love you." Dumukwang ito palapit sa akin at hinalikan ako sa labi. "Babalik ako agad Mahal kong Asawa."

Bago pa ako makasagot ay lumabas na siya. Sayang hindi niya narinig ang I love you too ko.

"What if makikipagkita siya kay Cindy?" Napailing na lang ako sa aking naisip. "Masyado ng nega ang utak ko."

Nahiga na lang ako sa sofa at pinagmasdan ang kisameng walang kaagiw-agiw.

Malinaw pa yung kisame kaysa sa kili kili ko.

Sa kakatitig sa kisame ay unti unti akong dinalaw ng antok hanggang sa makatulog na ako.

Nagising na lang ako nang may humahaplos sa mukha ko. Mukha ni Malcolm ang bumungad sa akin nang imulat ko ang aking mga mata.

"Kabilis mo naman." Nag unat ako at naghikab

"Kanina pa ako dumating, five hours ago." Sagot nito

"Limang oras akong tulog? Pinupuyat mo kasi ako lagi eh. " Biro ko dito na ikinatawa niya lang. "Saan ka galing?"

"Fererro called me. He's here." Sagot nito. "Will going to back to Philippines tomorrow."

"Akala koba next week pa?" Nangunot ang noo ko. "May nangyari ba?"

"Neia is in the Hospital. " Kita ko ang pagdaan ng lungkot sa mga mata niya. "She got shot by our enemy. She's in the ICU and critical."

"Huh!?" Napatayo ako. "Ngayon na tayo umuwi baka mapano si Neia, tara na!"

"Calm down." Hinila ako nito paupo sa kandungan niya. "She will be fine, She's strong kid."

"Pero bata lang siya. Malcolm, mahalaga sa akin si Neia kahit lagi kaming nag aasaran." Sabi ko dito. "Kailangan niya ngayon tayo, gusto ko siyang alagaan."

"I know Wife, promise we will go home tomorrow." Malambing na sabi nito. "Gabi na kaya bukas na."

Tumango na lang ako bago yumakap sa leeg niya.

"Kapag nakita ko talaga ang Tatay ni Neia sasakalin ko siya." Gigil na sabi ko dito. "Hahampasin ko din siya. Gagawa siya ng Anak tapos hindi niya kayang protektahan."

"He's not like that, He always protect his daughter even he's afar." Sabi nito. "My Brother love Neia so much, nagkataon lang na naisahan siya."

"Ano ba itsura ng kapatid mo?" Tanong ko dito

"You will find out soon." Tugon nito

"Ikaw ba kapag nagka-anak tayo hahayaan mong mabaril? Kung Oo, iiwanan kita." Tinitigan ko siya sa mukha ng seryoso. "Totoo yun Malcolm. Kaya ngayon pa lang sabihin mona kung hindi mo kami kayang protektahan."

"I can protect you and our child, that's a promise." Seryosong sabi nito. "I can lose my life but not your life-not our child life."

"Sabi mo yan ah? Kapag iyan hindi natupad, hinding hindi mona kami makikita."

"Kahit saan kapa magtago Lorelei, I can find you. When it comes to you, I have my ways."

Nagkibit balikat lang ako bago muling yumakap sa leeg niya. Ganoon lang ang posisyon namin hanggang sa maramdaman ko ang pagbigat ng hininga niya.

"Malcolm." Tawag ko dito

Umungol lang ito. Nakatulog

Dahan dahan akong umalis sa kandungan niya at inihiga siya sa kama. Tinanggal ko ang sapatos niya pati na din ang damit niyang pang itaas.

Hirap kasi siyang matulog kapag may damit.

Kinumutan ko siya at umupo sa tabi niya.

"Ang guwapo mo." Hinaplos ko ito sa mukha. "May kamukha ka eh, hindi ko lang maalala kung saan ko nakita."

May kahawig talaga siya.

"Pabayaan mona." Natawa ako. "Tsaka kona sasabihin ang tunay kong nararamdaman kapag handa na ako at kapag napatunayan mo ng kaya mo akong protektahan. Sa ngayon, iyutan lang muna tayo.."