"ငါတောင်းပန်ပါတယ်။"
"ဟမ်? ဘာကိုလဲ?"
"နွားက... မင်းရဲ့နွားလေ၊ ဒါပေမဲ့ ငါက အပေးအယူ သွားလုပ်လိုက်တယ်၊ မမေးဘဲနဲ့ လုပ်ချက်တာ လုပ်မိသွားတယ်။"
"ရပါတယ်။ ယွန်းဂျယ် မင်းအတွက် အကူအညီ ဖြစ်ရင်လေ..."
"အိုး မင်းလိုချင်တာ တစ်ခုခု ရှိလား? ဒီလို မေးဖို့က နောက်ကျနေပေမဲ့ မင်းလိုအပ်တာ တစ်ခုခုရှိရင် ငါ့ကို ပြောနော်။"
ပိုက်ဆံပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော် ပေးနိုင်သမျှ ပေးဖို့ ဆန္ဒရှိပါတယ်။ သူက ကျွန်တော် မရှာပေးနိုင်တဲ့ အရာတစ်ခုခု လိုချင်တယ် ဆိုရင်တောင် တာနီရှာဆီ မေးပေးလို့ ရတယ်လေ...။
ကျွန်တော့်မေးခွန်းကြောင့် ဂျန်အွန်ယောလ်က အနည်းငယ် အတွေးများသွားတဲ့ ပုံပဲ။
"ငါလိုချင်တာလား?"
"ဟုတ်တယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်။"
"ငါ ဘာပဲတောင်းတောင်း မင်းပေးနိုင်တာလား?"
"အင်း? ဟို... ငါ့အတွက် ပေးလိုက်ဖို့ရာ မခက်ခဲတဲ့ အရာဖြစ်နေသ၍ပေါ့..."
ဂျက်လေယာဉ်တစ်စင်း ဒါမှမဟုတ် တင့်ကားတစ်စီးဆိုပြီး ရုတ်တရက်ကြီး မတောင်းရင်ပေါ့...။ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ ဂျန်အွန်ယောလ်က တခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်နေတယ်။
"မဟုတ်ဘူး ယွန်းဂျယ်။ မင်း ငါ့ကို ပေးနိုင်တဲ့ အရာပဲ။"
"ဒါဆို... ဟမ် ဘယ်ဟာလဲ?"
"အမ်... ငါနောက်မှ ပြောပြမယ်"
ဂျန်အွန်ယောလ်က သူမသိသေးဘူးလို့ ပြောတယ်။ သူ ဘာလိုချင်နေလဲ မသိသေးလို့ စဉ်းစားဖို့ အချိန်လိုတယ်တဲ့။
"ဟုတ်သားပဲ၊ ငါ နွားကို သုတေသီတွေ အနားကပ်မခံဖို့ အမိန့်ပေးထားတာ။ အမိန့်ကို ပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်ရမလား?"
"အိုး မင်းအဲဒီ့လို လုပ်ထားတာလား?"
"အင်း၊ သူတို့တွေ အကုန်လုံးက နိုင်ငံခြားသားတွေပဲဆိုတော့ မင်းနဲ့ မပတ်သက်လောက်ဘူးလို့ တွေးမိပြီး အမိန့်ပေးထားတာ။"
အာဟား၊ အဲ့ဒါကြောင့် ကျွန်တော် အနားကပ်သွားတော့ ဘာမှ မတုံ့ပြန်ဘဲ သုတေသီတွေ အနားကပ်ရင် သောင်းကြမ်းတာကိုး။ အဲဒီ့တော့မှ ကျွန်တော် နားလည်တော့တယ်။
BẠN ĐANG ĐỌC
လူ့အမှိုက်ရဲ့ ရှင်သန်ရန် ကြိုးစားမှုများ : Myanmar Translation (Unicode)
Hành động#Author(s) -Bism #English Translator -IceCherry #Language -Korean #Associated Names -망나니는 살고 싶다 #Status In COO -85 Chapters (On going) I got permission from English translator - IceCherry to translate this novel.
