Unicode~
"ကိုယ်ခံအားအရမ်းနည်းနေတယ်။ အာဟာရလည်း မရှိသလိုပဲ"
ဆရာဝန် စစ်ဆေးပြီး ပြောနေသမျှကို သူငြိမ်သက်စွာ နားထောင်နေခဲ့သည်။ Kim Taehyungက မနိုးလာသေး။ နှုတ်ခမ်းသားများကတော့ ရဲတွတ်စပြုလာပြီ။
ခွေကျနေသော ချောကလက်ဆံသားများကို သူပွတ်သပ်နေမိသည်။ ဆံပင်ကအစ နူးညံ့လိုက်တာ။ သည်လူသားက နုနုနယ်နယ်။ လောကဓံအနိမ့်အမြင့်ကို ခံစားနိုင်ဖို့ရာပင် ဆောလျင်ပါသေးသည်။
"သူ တစ်နေ့သုံးနပ်ရော ပုံမှန်စားရဲ့လား"
"ဟုတ်ကဲ့။ သူစားပါတယ်"
"ဖြစ်နိုင်ရင်တော့ အားရှိတဲ့အစားအစာတွေ ကျွေးစေချင်တယ်။ အသားစွပ်ပြုတ်တို့ဘာတို့ပေါ့"
"ဪ..ဟုတ်ကဲ့။ ကျုပ်စီစဥ်ပေးလိုက်ပါ့မယ်"
JungKook အသံက တိုးတိတ်ညင်သာနေသည်။ သက်ပြင်းရှိုက်သံက တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းကျဥ်း၏ လေထုထဲ ဖြတ်သန်းစီးဆင်းသွားသည်။
အလေးအပင်တွေ မ,ပြီး တစ်နေကုန်အလုပ်လုပ်ရသည့်အတွက် ကိုက်ခဲနေသော လက်ပြင်တလျှောက်ကို သူလျစ်လျူရှုထားရသည်။ ယခုတော့ ထို့ထက်ပင် ပိုလို့ အလုပ်လုပ်ရဦးမည့်ဟန်။
လုံရော လုံလောက်နိုင်ပါ့မလား။ သူဟာ တကယ်ပဲ Kim Taehyungနဲ့ မထိုက်တန်သူလား။
"ခုနက ချောင်းဆိုးတာ ကြာနေပြီလို့ ပြောလိုက်သလားလို့"
"ဟုတ်ကဲ့ ပြောလိုက်ပါတယ် ဒေါက်တာ"
"ဖြစ်နိုင်ရင်တော့ ဆေးစစ်ကြည့်စေချင်တယ်။ သိတဲ့အတိုင်း Oswiecimမှာက ဆေးပစ္စည်းသိပ်စုံလှတယ်ရယ်လို့တော့ မဟုတ်ဘူး"
"ပြောရတာ အားနာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လေ ဘယ်လောက်များ ကုန်ကျ.."
"ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်။ ခေတ်အခါအရ လူတိုင်းက ခက်ခဲနေတော့ မသေချာမရေရာနဲ့ကိစ္စအတွက် ဆေးစစ်ချင်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ"
ကိုယ်တွေလို လူနာများနှင့် ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခဲ့ပုံရသော ဒေါက်တာက အေးအေးဆေးဆေးပင် ပြန်ပြောသည်။ ပုလင်ကြီးချိတ်ထားသော ကုတင်တိုင်ကို ဆရာဝန်က မကြာခဏ မော့ကြည့်စစ်ဆေးလျက်။
YOU ARE READING
𝐋𝑢𝑐𝑖𝑑 𝐃𝑟𝑒𝑎𝑚
FanfictionI might be able to unfold the actions. Awareness of being a dream can't help me awake. As long as it's you.., I'd be gladly stuck. You're my 'Lucid Dream' but still can't I get rid of you.. Kookv JJK x KTH [Disclaimer : This is just a fiction and no...
