Deceive Me

Chapter 29

Ayoko na, suko na 'ko. Grabe na siya huhu ikaw ba naman pag brushin pero ang gamit TOOTHBRUSH! tapos cr pa ang pinapa brush niya sa akin. Kapag nag rereklamo ako, lagi lang niya sinasabing "I'm just teaching you a lesson."

Gusto ko nalang mag cry cry.

Nandito ako ngayon sa cr ng mga babae sa 6th floor para mag linis ng mga cubicle gamit ang toothbrush. At least hindi ako ginigipit sa sabon.

"Bwisit!" I exclaimed.

"Are you saying something?" I heard her while leaning at the door frame, bigla akong nagulat. Bakit ba pasulpot-sulpot ang babaeng 'to?

"Wala, Miss." Mas diniinan ko pa ang salitang 'Miss' para dama niya, charot. Pasalamat siya gusto ko siya. Brush dito, brush doon. Buti na nga lang walang amoy.

Take note, hindi niya ako pinagamit ng gloves dahil kasama raw sa lesson 'yon. Almost 1 hour simula nung nag start ako mag linis.

"Hmm, really? Then why did you cursed?" wala talaga akong ligtas, naalala ko pala dati pala siyang nasa militar sabi ni tito.

"I'm not cursing, Miss. Tagalog po 'yon ng octopus, bwisit." I said and trying not to laugh.

"Whatever, I'll be back after 10 minutes." She said, ano? 10 minutes? Eh, limang cubicle pa lilinisin ko. Siya kaya rito?

Mag rereklamo na sana ako nang bigla niya akong inunahan magsalita.

"Don't you dare, Villarreal." She said in a warned tone at kunwari ko pang zinip ang bibig ko. Napailing nalang siya at umalis.

Bumalik na ako sa paglilinis, para akong sinaniban ni flash na may halong xcelerate. Ngalay na ngalay na buong katawan ko, sama mo na pati kamay at daliri.

Speaking of tatlong ugok, kumusta na kaya sila? Sana mas malala lalong lalo na kay Cassidy.

Nasa pang apat na akong cubicle at hindi ko na alam kung ilang minuto na ako rito.

"Who's this?" May narinig akong nagsalita kaya lumingon ako, I saw Miss Frontera while leaning at the door frame na naka crossed legs, at iniharap niya sa akin ang screen ng phone niya. I lean closer para makita ko pa.

My candid photo habang naglilinis. Mukha naman akong kaawa-awa riyan.

"Ma'am!" Pagmamaktol ko at sabay napabusangot.

"What?"

"Burahin mo 'yan, para akong timang."

"No, you're cute here, anyway." She said habang nakatingin sa picture. Wait, tama ba nakita ko? Ngumiti siya habang nakatingin sa picture ko na kinuhaan niya? Para akong natulala dahil sa nakita ko.

She smiled again. I can't help but to smile too.

Hindi rin nag tagal at naging seryoso na ulit mukha niya nang tumingin siya sa akin.

"Why are you looking at me,"

"Ang ganda niyo po kasi." I said at bigla naman niya akong inirapan, ano pa bang bago?

"I know right." She said, then she crossed her arms, wala man lang hiya hiya kahit kaunti.

"Weh, kailan po?"

"Since I was born." She answered, hindi ko mapigilan matawa ng mahina. Ang cute niya kasi.

"How about you? didn't someone tell you how annoying you are?" she asked me.

"Hmm, wala pa, Miss. But, I was born to annoy you pwede na rin mahalin." I teased her and moved my eyebrows upside down.

"Puro ka kalokohan."