Chapter 41

2K 58 3
                                    

We're on our way to school because today is our game.

"Cookie?" I called her habang nag mamaneho siya.

"Yes, my baby dwarf?" baby dwarf again? Okay lang, nasasanay na rin naman ako sa kaniya.

"If we win....can you give me a reward?" I said while looking at her.

"What do you want?" she asked.

"Anything, ikaw na bahala." She chuckled, and caress my cheeks.

"Okay," she plainly said.

While she's driving, I'm just here admiring her. Yeah, I'm a lucky potato! When we reached our destination, sabay kaming lumabas ng sasakyan. Iba na kasi sasakyan namin papunta sa venue ng laro, naka bus kami.

"Baby?" tawag niya sa akin habang naglalakad kami papunta sa bus.

"Goodluck, I know you can do it." Napangiti ako dahil sa sinabi niya.

"Manonood ka, right?" I asked her.

"Of course."

"Sana doon ka malapit para makita kita." Sabi ko habang patuloy pa rin kaming naglalakad.

"Not a good idea." She said, kaya agad akong napatingin sa kaniya na nagtataka.

"Why?"

"I'm gorgeous and hot, you'll get distracted lang." Mahangin na sagot niya at talagang proud pa, just wow, Alas.

"What? Hindi ka ba naniniwala? Here nasa front mo na ang proof." Sabay irap at napa cross arms siya, kailangan ko pa bang manuyo ngayon?

I tip toe and kisses her cheeks, para hindi na sumungit lalo.

"I love you." And, I smiled at her. She playfully rolled her eyes again.

"I love you more." Bibigay din pala, agad na namin binilisan ang lakad baka kasi maiwanan kami.

“Wait, kung hindi ka manonood malapit sa akin, e paano mo ‘ko masusuportahan?” takang tanong ko sa kaniya, but she just smiled.

“You’ll find out.”

★★★

Habang nasa biyahe, katabi ko naman si Cassidy na nakatingin lang sa labas ng bintana, iba ang sinakyan ni cookie monster.

“Are you nervous?” she asked me out of nowhere.

“Maybe? It's my first time again playing.” I answered, she pats my shoulder.

“I got your back, anyways, let's support Onse, first game kasi sila, and same stadium lang din.” Tumango ako, si Natalie kaya saan sumakay?

We finally arrived at stadium, ang daming bus na different school and sports, pero alam ko grand finals na ‘to. Naglalakad na kami papasok sa loob with my teammates.

Nang makapasok na kami, naghanap kami ng mauupuan, nang makahanap kami naghihintay nalang kami magsimula ang laro. May pa prayer, national anthem, and opening remarks bago ipakilala ang maglalaban.

“Iyon sina Onse at mga ka team niya.” Turo ni Cassidy, Red and Black ang kulay ng jersey nila. Biglang sumulpot si Natalie sa tabi namin.

“Sorry, na traffic ‘yong sinasakyan namin, nag sisimula na ba?” tanong niya.

“No, taama lang ‘yong dating mo.” Sagot ko sa kaniya, napangiti lang siya.

“Hoy, manahimik nga kayo riyan, magsisimula na.” Saway naman nung isa, napailing nalang ako at pinanood ang laro.

Our school manage to won in basketball,  Halos dikit ang laban at may isang oras bago kami isalang, time check: 12 P.M, and nasa cafeteria kami para kumain.

Deceive MeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu