Deceive Me

Chapter 59

Nang tinignan ko kung kaninong galing ang boses na yun, bigla akong hindi makagalaw.

Please, lord. Huwag mo naman akong pag tripan ngayon.

"Still stupid, eh?" lumapit naman siya ng dahan-dahan at saka may pinindot sa machine bago i abot sa akin.

"Next time matuto kang magbasa." dagdag niya pa, tila natulala pa rin ako dahil hindi ako makapaniwala sa nangyayari.

She's here, my dear Alas is already here.

Halu-halo ang nararamdaman ko, pero hindi ako nakakaramdam ng galit sa kaniya. Sa loob ng pitong taon wala pa rin nagbago sa hitsura niya, siya pa rin ang pinaka maganda na nakilala ko.

She's wearing a bodycon dress, wow, rarampa lang atecco?

I wanna hug her.

I miss her smile, smell, voice, everything. I miss everything about her. Sa loob ng pitong taon hindi ko pa rin nakakalimutan lahat ng iyon.

"Rai," I heard her. Paunti unti siyang lumalapit hanggang sa kaunti nalang ang distansya namin. Wow, tumangkad din pala ako.

"Tumangkad ka," sabi na e.

"Kidding, I miss you." Sabay niyakap niya ako. Ramdam ko uli ang tibok ng puso ko, gusto ko maiyak.

"Hindi mo ba 'ko yayakapin pabalik?" tanong niya.

"Asa ka uy." Pagbibiro ko, she just chuckled. Dahan-dahan ko rin siya niyakap at hinagod ang kaniyang likuran.

She's still my Alas.

Tapos na ba ang pitong taon? Sana wala ng kasunod.

"I'm sorry, baby." I heard her.

"Apology accepted, pero hindi pa tayo bati." Syempre pabebe muna, duh.

"Don't leave me again." I said.

"I won't,"

"Paano mo 'ko nahanap?" tanong ko.

"Santi, he said na may reunion kayo kaya napapunta ako rito." Hmm, siya pala. Buhay pa pala yun.

"I miss you more, Alas." I said, naramdaman ko naman na niyakap niya pa 'ko ng mahigpit.

"Awww, cutie niyo naman." May narinig kami somewhere at nakita namin sila Onse, Nat at Cas.

Panira talaga

"Are you both okay na?" I heard Mrs. Benavidez asked us.

"Pag uusapan pa namin 'yan." She nodded.

"I'm happy for both of you." They smiled.

Nagsimula na ang party pero nandito lang kami ni Alas nakaupo sa isang table.

“I heard that nakatira ka kanila Cassidy,” I nodded.

“Pack your things and live with me.” Walang ka gatol gatol niyang sabi.

“What? Why are you looking at me?” she said while taking a sip.

“We’re still not okay.” Talagang diniin ko pa yung word na “not okay”.

“Okay,” she just shrugged her shoulders. Wow, ganun ganun lang? Hindi man lang ako pipilitin?

Napansin kong nagpipigil siya ng tawa, what's funny?

“Sorry, I can't hold back myself. I hope nakikita mo mukha mo ngayon.” She said, I still can't help but to mesmerized by her voice and laugh.

Parang bumalik uli kami kung paano ko siya nakilala noon. Parang panaginip lang.

Napansin ko naman na huminto siya.