BİR ZAMANLAR AŞIKTIK

7.BÖLÜM

7.BÖLÜM

Salih, atacağım konuma gelir misin diye sorduğunda bahsettiği yerin yayla evi olduğunu tahmin etmemiştim.

Otobüsle neredeyse 2 saat süren bir yolculuk yapmıştım; üstelik otobüs bekleme süresi buna dahil bile değildi.

Homurdansam da değdiğini söyleyebilirdim. Yayla havası, hem yolculuğun üzerimde bıraktığı sersemliği hem de dağınık zihnimi dağıtıvermişti. Temiz havayı tekrar derince içime çektim.

Salih'in bana inmemi söylediği durakta otobüs şoförü sayesinde inebilmiş ve yaklaşık 10 dakikadır olduğum yerde kımıldamadan beni almaya gelmelerini bekliyordum.

Bir yanım heyecan içindeydi. Bizim çocukları görmeyeli 4 yıl olmuştu. Az sonra ciddi ciddi onları görecek ve eşleriyle tanışacaktım.

Salih'in çocukları umarım uyumuyorlardı çünkü sevmeden ayrılmak zorunda kalırsam üzülürdüm. Çocukların yüzlerini Instagram'a hikaye attığında görmüştüm. İkisi de anneleri gibi sarışındı.

Karısının adını hatırlamak için hafızamı yokladım ama aklıma gelmedi. Kendimi zorlamadım, nasıl olsa birazdan kendisiyle bizzat tanışmış olacaktık.

İç sesimle sohbetlere dalmışken aklıma aniden Ceylan geldi. Ağaçların ahenginde gezen gözlerim, yola düştü. İçimi Ceylan'a karşı bir hüzün kapladı.

Salih'i çok seviyordu. Onun evlendiğinden hatta çocuklarının olduğundan haberi var mıydı acaba? İllaki kulağına gitmiştir diye düşündüm.

Ceylan ile Salih lise 3'ün ikinci döneminde ilişkilerine başlamışlardı; Kenan ile Seçil de onlardan iki hafta sonraydı. Aralarının kısa olmasının sebebi Ceylan ile Salih'in Kenan ile Seçil'e çöpçatanlık yapmasıydı.

Utku ile ben ayrıldığımızda iki çift de hala sevgililerdi. Yılları deviren ilişkilerinin sağlam olduğunu, ancak araya mesafe girmesiyle kopacağını düşünürdüm ama iki çift de Utku ile ben gibi farklı üniversitelere gitmemişti ve haliyle uzaktan ilişki yürütmemişlerdi. Neydi o zaman ayrılık sebepleri? Cidden bizimkilerin onlardan neden ayrıldığını öğrenmek için meraktan ölüyordum. Fakat Salih de Kenan da artık evli insanlardı ve kızları sormam yaraşmazdı. Belki Hamit'e sorardım, o kesin biliyordur.

Kulağıma bir korna sesi dolmasıyla içsel sorgum sona erdi.

Sesin geldiği yöne döndüğümde, kornaya basan jip model arabayla aramda yaklaşık 20 metre ya vardı ya yoktu.

Direksiyon koltuğundaki tanıdık yüzü görmemle kaşlarım havaya kalktı. Yan koltuğunda karısı oturuyordu.

''Vay, araba yakıyor.'' dedim arabayı önümde durdurduğunda. Mühendislikten iyi kazandığı ortadaydı.

Salih tepkime güldü. Sonra arabadan kapı kilit açılma sesi duyuldu.

Arka kapıyı açıp arabaya bindiğimde beni bir sürpriz karşıladı. ''Merhaba.'' dedim minik kıza kocaman gülümseyerek. Ama o, koltuğuna gömülüp çekingen gözlerle beni inceledi. Sonra Salih ve karısına dönüp ''Çekindi benden.'' diye açıklama yaptım. ''Sizlere de merhaba bu arada.'' Konuşurken tırnağımla oynamıştım. Çekingenlik ufaktan beni de sarıyordu.

''Merhaba, merhaba, Zehra Hanım.'' dedi Salih koltuğunda biraz daha arkaya dönüp. Dirseğini kolçağa dayadı. ''Görüşmeyeli nasılsınız? Ne var ne yok?'' Salih bana takılmaya erken başladı. Bir şey demeyip tebessüm ettim. Çok çekiniyordum. ''Tanıştırayım, eşim Sedef.'' Gözleriyle karısını işaret etti. Sonra beni işaret edip ''Hayatım, Zehra. Liseden.'' diye konuşmasını noktaladı.