Whisper of Virtouso (Love Material Series #2)

CHAPTER EIGHT - PART ONE/TWO

CHAPTER EIGHT - PART ONE/TWO

It's been a few days since we talked in his van. Doon 'ko lang napansin kung paano niya ako alagaan at kung paano siya kaseryoso kausapin kung seryoso din ang kinakausap niya. He is the type of material boy. He has a sense of humor, is the group leader of his band, and is also a caring person. He has almost everything that women want, I wouldn't be surprised if a woman is very lucky but the problem is. . .

Sobrang libog niya! Napaka-wild.

Kulang na lang lahat ng tamod niya ay ilalabas niya na in just one day. Ganu'n siya ka-addict sa sex.

Hay nakoo, okay na, eh, kaso tagilid tayo d'yan. 

Pero kung siya ang tipong hanap-hanapin mo ang presence niya dahil sa kakulitan niya. Kaya hindi ko siya masisi kung maraming nagkakagusto sa kaniya. When we were still in high school, there were so many people who admired his voice and not only that, but also his attitude. He's a humble person. Mismong kaibigan ko nga si Shainny ay naging crush niya, eh. Paano pa kaya sa ibang tao?

Luluhuran 'ko lang 'yan. 

Today is Monday, my days have been a lot of hassle until now, but it's just a little bit. There is a lot to do such as financial reporting and computation in Taxation the other day. Buti na lang ay nakaya ng life ko. Sa totoo lang ay hirap na hirap ako sa pinili 'kong course, ngayon. Kinuha 'ko lang naman ito dahil sa narinig ko ay gustong-gustong marating ni Mama noon ang BS Accountancy na course kaso bigla akong dumating sa buhay nila.

"Mars, ano pala kukunin ng anak mong panganay?" Tanong naman ng kumare ni Mama sa kabilang bahay.

Actually, matagal na silang magkaibigan. Bata pa lang ako ay nakikita ko na si Aling Sally na nandito. Minsan nga may dala pa siyang pagkain para pangbawi lang daw. 

Tumawa nang mahina ang aking Mama.

"Gustong kunin ni Kissha ay BS Computer Science," nakangiti niyang tugon.

Nakikita mo sa mga ngiti kung paano kuminang at doon mo rin malalaman kung gaano ito ka-proud sa anak niya. "Gusto 'ko nga mag-Accountancy ang panganay ko kaso ayaw niya. . . 'Di niya raw kaya, Mars."

I'm here today in the living room writing an essay for my assignment. My eyes are on my paper but my two ears are on both of Aling Sally's. My head lifted when Mama suddenly spoke so seriously.

"Alam mo, Mars, gustong-gusto ko maging accounting noon pero nabuntis ako." Seryosong ani nito. "Wala akong choice kun'di alagaan ang pinagbubuntis 'ko."

I heard her heavy signed. "Pero kahit si Lyy na lang maging accounting ay okay na okay na ako." 

My eyes widened when I heard what Mama said to me. I love Mom very much. I was very surprised when I heard that from my Mom. Mama's girl ako kaya alam na alam kung paano siyang maglambing sa akin. 

"Alam mo, Mars, maganda 'yang si Lyy. Siya ang magpapaangat sa buhay niyo." Aling Sally gives me a compliment. Napangiti na lang nang marinig ko iyon. 

"Talaga! Si Lyy pa! Sobrang swerte ko d'yan," Pang-sasaayon ni Mama. "Matalino pa 'yan, sabihin mo kamo!" 

Narinig ko ang maganda at masarap na pakinggan na tawa ni Mama. Sa tuwing tumatawa si Mama tila lahat ng iniisip ko ay nawawala. Every time I see Mama laughing, all my sad thoughts disappear because as long as Mama is happy, I become happy too. 

She is my happiness. She is the most beautiful known especially when she laughs.

Marami nga nagsasabi na magkamukha-magkamukha raw kami kapag tumatawa ako at nakangiti. Kuhang-kuha ko raw ang mata ni Mama, hugis ng labi at curve ng ngiti nito. S'yempre sasang-ayon ako dahil Mama 'ko iyon.