Whisper of Virtouso (Love Material Series #2)

CHAPTER SEVENTEEN

CHAPTER SEVENTEEN

"Kish, go back there. I'll just go,"

Naglakad ito para salabungin si Ate Kissha.

"Just wait me there," He smiled at her. Pinapanood na'min sila kung paano magusap.

They're really close! Alam ko naman iyon.

Habang naguusap sila ay bigla na lang lumingon sa table namin si Ate Kissha. Her mouth formed an 'o' when she noticed me. She smirked at me. "Lyzza, long time no see,"

I smiled awkwardly. Naiilang ako sa presensiya ni Ate.

"Hi, A-ate. . ." I didn't what to say. Hindi ko alam kung kakamustahin ko ba siya, tatanungin some stuff pero tingin pa lang ni Ate Kissha parang naiintense na ako, tila nasa hotseat ako.

"Kamusta kayo, ate? Si Mama, kamusta siya? Si Bry?" I asked her, hindi pa rin nawawala ang ngisi niya. Pilit kong binabasa ang nasa utak niya pero hindi ko kaya.

She always used to it. . .kahit noon pa.

"Uhm. . . Si Mama?" Nilagay niya ang kaniyang isang daliri sa baba nito, nagiisip na isasagot. "Okay siya. Sobrang okay si Mama. Nasa mabuting anak siya, e."

It seems to be referring to something. Ayaw niya diretsuhin sabihin na ako 'masamang anak', 'ako na walang kwentang anak'. Nasanay na rin siguro ako sa ganiyang ugali niya. Nasanay na ako. Siya pa ba? 'Di magpapatalo 'yan!

She sarcastically laughed at me. Tumingin ito sa tabi ko, at sumunod naman sina Kenzo, ngumiti nang kakaiba. "Hindi mo ba ako papakilala-"

Hindi na niya pinatapos ang sasabihin ni Ate Kissha dahil biglang nagsalita si Shain.

"'Di kami interesado," Shainny sarcastically. "Hoy, lalaki kung sino ka man o anong pangalan mo," dinuro niya si Kerson.

Shainny looks so pissed. Halatang naiinis na siya. Nagtitimpi na siya. Sasabog na 'to mamaya!

I looked at Kerson, he looked at me asking. I avoided his gaze, returning my gaze to Shainny, still annoyed.

"What? Bakit nadamay ako?" His brows furrowed.

Shainny rolled her eyes instantly. "Alis. Umalis na kayo, isama mo 'yang alagad mo," 

My eyes widened when I heard what she says to Kerson. Dali-dali ko siyang  tinignan at pinagsingkitan ko siya mata. She looked at me too, rolled her eyes. Aba, matapang, matapang! Kaya niya na ang sakit.

"Hoy, doggy," Ate Kissha called Shainny. Kenzo burst laughed out loud. Pati ako nagulat sa tawag niya. "Umayos-ayos ka, girl," She sighed heavily. "Bakit kami aalis? Kayo dapat umalis,"

My heart beating so fast. Ayaw ko magkagulo dito. Ayoko gumawa silang away rito. Nakakahiya.

Bago mangyari iyon ay kailangan ko na silang pigilan.

"Tama na. Nakakahiya na. Shainny, tumigil ka na," pangaawat ko.

She chuckled in pain. I saw her eyes. Sorry, Shainny. "Bakit ako? Dapat pinagtatanggol mo ako sa babae'ng 'yan! Pinagtanggol kita pero bakit siya ang kakampihan mo?! How pathetic!" Inis niyang sabi.

Kinuha niya ang gamit. Tumayo ito pagkakuha sa gamit nito, umalis. Iniwan kami! Tinignan ko si Kenzo, naguusap gamit mata. Tumayo ito kaagad nang ma-gets niya na ang sinasabi ko na sundan si Shainny. Pagod na ako, tapos ganito pang mangyayari.