Whisper of Virtouso (Love Material Series #2)

CHAPTER EIGHTEEN (WARNING)

WARNING: R-18. Matured content ahead and not suitable for young readers.

READ RESPONSIBLY
--

CHAPTER EIGHTEEN

"Nandito ka na pala," Kenzo said with his soft tone.

Pagkapasok ko sa loob ng bahay, dumiretso ako kusina upang ilagay sa lamesa ang mga bitbit kong pagkain, binili na 'min sa Retro. Kumuha ako sa ng plates, kutsara at tinidor.

I rolled my eyes habang nilalagay ko ang cakes sa plato. "Wala pa, hindi ako 'to," I said sarcatically.

He laughed so hard. Sumunod naman ito sa kusina sa akin at pinanood ako kung ano man ginagawa ko. Kung tumulong siya sa akin, eh 'di mas mabilis ang pagaayos ko, pero hindi!

Lyy, kalma lang! Kaibigan mo 'yan!

"Hoy, gago! May kasalanan ka pa sa akin," I glared at him. Hindi ko pa nakakalimutan abg sinabi niya sa akin! Asawa niya ako! Yuck.

"Bakit na naman? Ano na naman ba ginawa ko sayo?" Nagtatakang tanong nito. His brows furrowed.

I placed the coffee on the table. Binigay ko ang coffee nito na may pangalan. 'Yun kay Shainny, inuwi ko na lang, ilalagay ko muna sa refrigerator. Iced coffee later!

"Kumain ka na muna. Nanggigil ako sa'yo, nakakahiya at nakakadiri ka!" Anas ko sa kaniya.

Hinila ko ang upuan upang maupo ako, sumunod naman si Kenzo, pero nasa harapan ko naman.

"Diring-diri ka, ha! Chossy ka pa, ako na 'to, oh!" He smirked at me, it poked at the cheesecake on its plate. Before he took a bite of it, he looked at me stupidly. "Ano ba kasi iyon?"

Kung 'di ko lang kaibigan 'to, matagal ko na binugbog!

"Tangina mo, ikaw pala nagbayad sa mga pagkain," I glared at him.

Kumunot ang noo nito, naguguluhan. "Huh? Ako magbabayad sa mga pagkain niyo, asa kayo!"

"Ulol," I rolled my eyes. I sipping my coffee. "Sinabi mo pang asawa mo ako! Nakakadiri ka, Zorence! Yuck!"

He choked because of what he heard from me. I quickly got water from the fridge, poured the water into a glass, gave it to him. After he has finished cooking. He chuckled sarcastically.

"Ayos ka lang? Sa tingin mo gagawin ko 'yon? Gago, seryoso hindi ako 'yon!"

Huh? Paano hindi siya? Pilit kong iniisip kung sino pwede may gawa nu'n. Si Kerson ba? Kung siya, paano? Bakit niya binayad? Galit siya sa akin. Umalis na sila pagakatapos nun?

After we had a conversation about it, I went straight to the room to take a shower. I'm already sticky because I haven't showered in a while. After my class earlier, I went straight to Retro, I didn't even take a bath or a half bath. Binagsak ko na lang ang sarili ko sa kama at tumingin sa ceiling. I want to think a lot things kung ano-ano ang nangyari these past few days.

I smiled sadly. "I miss my mama. . ."

Hindi ko alam pero sa lahat ng pinagdaanan ko sa kaniya, hindi man lang ako nagalit. Hindi ako sumama ng loob sa kanya. Mahal ko siya. Sobra. I'm still her mother. Binuhay niya ako. Pinalaki niya ako. Malaking sakripisyo ang ginawa niya sa akin mula noon hanggang ngayon. Pupunta ako minsa sa bahay after first sem.

Kasalukuyan kong nagiisip nang biglang nag-vibrate ang selpon ko. Until now, naka-silent mode pa pala ito. Kinuha ko ito sa study table, at hindi na ako nagtaka kung sino tumatawag.