Whisper of Virtouso (Love Material Series #2)

CHAPTER SIXTEEN

CHAPTER SIXTEEN

"After your class, I'll pick you up," Kerson said as he continued to drive the car.

Hindi ko alam kung bakit niya ito ginagawa sa akin. Simulang naging fubu kami, nagiba ang trato nito sa akin. Minsan, hatid-sundo niya ako, minsan, nagaayaya itong kumain sa resturant at maglibot-libot. Hindi ko alam kung ano ang binabalak niya, pero magmula ng araw na iyon, may nagbago sa kaniya. Lahat. Pakikitungo niya.

Ganu'n ba talaga kapag mag-fubu?

First time ko 'to!

Nang pumarada na siya sa parking lot ng RCC, ni isa sa amin ay walang bumababa at kumibo. Nakatingin lang ako sa harapan, hindi nagsasalita. Nahuhuli ko minsan si Kerson na nakatingin sa akin pero sa tuwing tinitignan ko itong pabalik, siya ang unang umiiwas ng tingin. Nahihiya ako magpaalam kahit wala ako nu'n! Hindi ako 'to! Hindi ako ganito. . . Sa kaniya lang.

I bit my lower lip and still looking at him. Hinihintay ko siya magsalita pero, tila walang lumalabas sa bibig nito.

"What?" He still looking away.

"Sabihin mo na," mahinahon kong tugon. "What's bothering you?"

"Just nothing, woman," he glanced at me, smiling. I immediately removed the seatbelt and gave him an awkward smile. It's up to him if he doesn't want to say what he wants to say.

"I should go now," I told him. Bubuksan ko na sa ang pinto ng kotse nang bigla akong hinatak pabalik at isinara ang pinto. I widened my eyes and my lips parted in shock. Hindi ko alam gagawin ko! Anong gagawin ko? Magkalapit ang mukha naming dalawa!

"Uhm, take care of yourself," Bumaba ang tingin ni Kerson at pinagmasdan ang labi ko. Mukhang siya nauuhaw!

I pursed my lips, pinipigilan ang pagngiti ko. Sobrang lapit namin sa isa't isa! He was close to me! I wanted to say something, he moved closer. I bit my lower lip.

"Ahm. . . Kerson, mas'yado ka na yata malapit sa 'kin," naiilang na sabi ko. At dahan dahan ito lumayo sa akin.

He smiled at me awkwardly. "Fuck. I'm sorry,"

"Aalis na ako, Kerson," saad ko nito at nang bubuksan ko na sana ang pintuan, bigla niya akong tinawag.

Tinignan ko siya ng diretso sa mata at pilit ko binabasa ang nasa isip niya, but It's hard to read his mind. Magaling siya!

"Wait for me later, ha? I'll pick you up," he said.

"H'wag muna ngayon. Aalis kami ng mga friends ko. They already texted me so, baka some other time na lang,"

Last night, nag-text si Erica na gusto nilang kumain sa Retro. Matagal-tagal na rin kaming hindi nagkikita. Hindi ko talaga lubos maisip na magiging busy kami sa kaniya-kaniyang buhay. We need to chase our dream. Kailangan. Kailangan lahat ng pangarap namin iyon ay dapat matupad iyon. Pero kahit busy kami ay hindi pa rin kami nawawala ng connection sa isa't isa. Hindi pa rin nawawala ang time na 'min.

Minsan, Kenzo randomly sent a message kung pilit niya kami kinumusta, although it was good his intention. Si Shainny, magaaya kumain sa Totobits. Madalang lang kami maging kumpleto. Si Erica naman minsan dadaan siya sa mga bahay na 'min.  Kailangan intindihin iyon. Dapat initindihin.

"Ah. . .some other time," he repeatedly what I was saying. I nodded at him and I give a smile. "Okay, I get it. Just update me, okay? Message me if you needed it."

I smiled at him. Hindi na ako sumagot pa dahil nararamdaman ko nang may awkward na sa topic. After niyang magsalita ay umalis na ako pumasok na sa room. Buti na lang hindi ako late ngayon. Pagkapasok ko pa lang sa room, tinignan na ako ng mga blockmates ko, they smiling at me. Maganda ang pakikisama nila sa akin. Dikit na dikit kaming nga magkaka-blockmates. Maganda samahan na meron kami. Minutes had passed, pumasok na rin ang isang proffesor na'min.