Villarmazan Series #3: Chasing Sharvari

17 (R-18)

Chapter 17

Sober

Hindi ako lasing.

Just a little tipsy maybe...

I swear, "My friends and I...maniwala ka o sa hindi, suki na kami sa mga inuman. You name all of the spots here! I'll know all of it! Even from the menu to the color of their chairs!"

Tumawa ang kausap.

Hindi nga ako lasing!

Anong tinatawa-tawa nito? May nakakatawa ba sa sinabi ko?

Kumunot ang noo ko kay--wait...ano nga ba ang pangalan nito?

"Say...what is it you said your name was again, bro?" I leaned a little from my high chair para matitigang mabuti ang mukha niya.

Bakit ba ang dilim dito tangina!

"Kevin."

"Ah..." Tumango-tango ako.

"Are you here with someone, kevin?"

Nahihiwagaan niya akong pinagmasdan. "Kanina pa tayo dito nag-uusap at ngayon mo lang ako tinanong?"

"Excuse you? Ikaw ang unang kumausap sa akin!"

"No. I'm not with someone."

I pouted my lips slightly as i nodded.

Luminga-linga ako sa buong bar at nang matagpuan ang hinahanap, tinuro ko siya.

My hands are a little...unsteady...as i pointed. Kaya hindi ko alam kung tama ba ang pagkasunod niya sa tinuturo ko.

Just a little more rock at matutumba na ako dito sa upuan ko.

"Where are you pointing to?"

"My boyfriend." I got choked by my own saliva. I chuckled to myself.

"I'm with my...boyfriend..." I said when i finally got back my words. I nodded a couple of times, and that was then i realized i was a little bit dizzy.

"Wha--Akala ko...ngina...ayoko ng gulo huh?"

"Hindi pala. We're more like of a situationship than boyfriend/girlfriend."

Tumayo na ang lalaki. Mukhang nadimsiyado pa.

Tumayo na din ako. Hindi naman ako interesado sa kaniya.

Bumalik na ako sa table namin na kung saan ay naroon ang iilan sa mga team mates ko. Syempre wala roon si Gela at ang mga kampon niya. Sila coach naman ay nasa kabilang table, kasama ang iilang level teachers.

"Nasaan na yung pinapakuha namin?" Tanong ng isang kasama.

Tinaasan ko siya ng kilay. Tinuro ko ang sarili.

"Inuutusan mo ba ako?"

"You volunteered! Sabi mo ikaw ang kukuha ng panibagong bote!"

"Nagmamadali ka?" But the truth is...it slipped through my mind.

Lintik naman kasi ang stephen na iyon! Kinausap pa ako!

Tinalikuran ko ulit sila. This time...hindi ko inalis sa isip ko yung bote. I know. When i'm this tipsy...i became low in prioritization.

"Oh, hi!"

"Hi." Kinawayan ko rin pabalik ang isang babaeng nakasalubong. Sa pagkakaalala ko ay schoolmate namin iyon. Kaibigan din ni Adelie.

"Uy congrats pala, huh! Ang ganda ng laro niyo kanina!"

"Thanks..."

"Si adelie nga pala?"