Villarmazan Series #3: Chasing Sharvari

35

TW: Sexual Harassement❗❗

~~~~~~~~

Chapter 35

Arrest

If i were to choose between family...or friends. I would choose my friends. With no second hesitations.

Ang mga kaibigan ko. Sila yung pamilya ko.

They've done an ample for me than my own blood.

Calli was more than a bestfriend. She's a sister to me. She's been with me through ups and lows. She had seen my flaws and never abandoned me for it.

When Malleus said that when you consider someone as a treasure, you protect them.

At iyon ang gagawin ko.

I would do anything for Calli. Para lang makalaya siya roon. Hindi ko na mapapatawad ang sarili ko kung may mangyayari pang masama sa kaniya. Even if i'd turn in my own flesh and blood. I'd do it in a heartbeat...i'd do it in a blink of an eye.

Without hesitations...

Hindi ako mapakali habang bumabyahe ako papuntang Tondo. Iniisip ko kung tama bang iniwan ko roon si Calli sa station, pero naroon naman na si Malleus bago ako umalis e. And it's too late to back out now.

: I need you. 

I texted Incus.

Pero hindi na ako nagi-expect na mag-reply siya o kahit basahin man lang niya iyon. I just felt the need to text him. I just wanted to get my vulnerability out of my chest. Gusto ko lang may mapagsabihan. Kahit indirect.

Bumaba na ako ng jeep. Nakarinig pa ako ng tawag mula sa kilala pero tuloy-tuloy lang ako.

Tago ang sa amin. Mas maliblib na eskinita sa dulo. Mas magkadikit ang mga bahay. Kaya hindi na kataka-taka na palaging nasusunugan rito. Hindi rin kataka-taka na palaging nakakatakas si Ussoy sa mga raids dahil marami siyang pagtataguan.

Noong bata pa ako ay pinagmamalaki pa niya sa akin na alam niya daw lahat ng pasikot-sikot rito. At kilala siya ng lahat rito...kaya safe raw ako.

It was unbeknown to me na sa sarili ko palang pamamahay ako hindi safe...sa mismong nagsabi sa akin.

Wala sa sarili kong napahid ang namamasang palad sa likod ng shorts na suot. Habang papasok sa eskinita.

The more enclosed the way was...the more my chest tightens. Unexplainable agitation creeped in me.

Matagal na pala...kamuntikan ko pang hindi namukhaan ang mga bahay. Kaya kamuntikan pa akong mawala.

Pinagmasdan ko ang mataas na bahay sa harapan ko. Dalawang palapag. Gawa sa magkakaibang mga materyales.

It was a mix of wood, cement, and tarpaulin. But mostly thin plywoods. There was a four elevated stairway leading to the main door. Iyon at ang mga nasa ilalim na semento ay napapaligiran na ng moss. Making it look dirty and disgusting!

Umakyat ako para kumatok. Pero sa unang katok ko ay walang sumagot. Ganoon rin sa ikalawa at sa sumunod ko pang mga katok.

Kaya hinila ko na lang yung screen door, hindi naman sarado.

As soon as i placed a foot in, para na akong masusuka kaagad. Hindi dahil sa amoy ng upos na sigarilyo at kung ano pa...kundi dahil sa mga naalala ko roon.

The place wasn't a total mess as i expected it to be. After all, simula nung iniwan kami ni mama, ako na yung tagalinis dito. Lahat ng kalat niya at ano-ano pa.