Kabanata 47

6.9K 239 11
                                    

PLEASE REFRAIN FROM POSTING ANY UNNECESSARY COMMENTS SO THAT UPDATES WILL BE POSTED REGULARLY.

Kabanata 47

The pines in bold green chorus bring the most uplifting of vibes the moment I stepped my feet into the ground. Pinuno ko ng sariwang hangin ang aking dibdib habang may matamis na ngiti sa labi.

It feels great to finally inhale some fresh air. I have been locked in the city for months and I actually missed seeing green scenery like this.

Kumalabog ang kotse. Umikot si Gabriel sa gawi ko. He smiled at me and caressed my swollen bump. He even slouched and leveled on my tummy.

"Are you tired, princess? I'm sorry we traveled on a bumpy road." he whispered and placed a soft kiss there.

Napangiti ako lalo pa at pansin na pansin ang saya sa mga mata niya. We are very thankful that we will be having a baby girl. Kahit anong kasarian naman ay masaya kami. Nakakatuwa lang dahil may kapatid na babae na si Hanniel. I still remember how delighted he is the moment he found out that he will be having a sibling.

"Really, Daddy? Does it mean I'm going to be a brother now?" his eyes shined in happiness when Gabriel told him the great news.

Bago iyon ay panay ang isip ko kung sa paanong paraan namin sasabihin sa kaniya ang tungkol sa pagbubuntis ko. He may be young but I know that he can already understand things. Nag-alala akong baka maging dahilan 'yon para maisipin niyang mawawalan na siya ng lugar sa buhay ni Gabriel.

Ni minsan ay hindi ko naisip na maeetsapwera siya kahit pa magkaroon na kami ni Gabriel ng sariling anak. Hanniel will always be part of the family even though she isn't mine by blood. Sa puso ko... anak ko rin siya.

"Medyo malikot nga siya kanina. Malubak kasi ang dinaanan natin pero tumigil rin naman siya nang maging ayos na ang biyahe." sabi ko nang makabalik sa kasalukuyan.

Tumayo si Gabriel sa harapan ko at bumuntonghininga.

"Are you sure you're fine? Walang masakit sa'yo?"

Ngumiti ako at hinaplos ang pisngi niya. "I'm alright. I know when the pain isn't normal."

He chuckled. "F'course. I tend to forgot that my preggy wife is an obstetrician. Sa lahat, ikaw ang nakakaalam ng tama at mali pagdating sa buntis."

"So better not worry because I'm fine. Kaunting tiis na lang ay makikita na natin ang prinsesa natin."

He placed his hand on my back and gently tugged me closer to him. Niyakap niya ako at ang mga kamay ko ay kusang yumakap sa kaniya pabalik.

"Mahal na mahal kita, Angelique." bulong niya sa akin.

Malawak ang naging ngiti sa labi ko. "Mahal rin kita. Palagi kitang mahal."

Tahimik naming dinama ang yakap ng bawat isa. Tirik na ang araw pero masiyado pa rin malamig ang klima dito sa Baguio kaya naman parehas kaming balot na balot.

We only pulled away from our hug when Samael's car halt beside Gabriel's.

Sabay naming hinarap 'yon. Bumukas ang pintuan sa gilid ni Samael. Una siyang bumaba. He jogged to the side and opened Chloe's door.

Inalalayan niya ang asawa dahil malaki na rin ang tiyan nito. According to them, they will be having a baby boy this time.

Ngumiwi si Chloe habang minamasahe ang balakang.

"Are you okay?" I asked her.

She nodded. "I'm fine. Ikaw? Kumusta ka?"

"Maayos naman din."

Sunshine On His Rainy Days (Complete)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon