Two hearts in one home | Larry

Night changes

72 saat önce bu saatlerde Louis'nin odasındaydım, kocaman evde sadece ikimiz vardık ve bana onun için önemli olduğumu söylemişti net bir şekilde olmasa bile. Oysaki bir aydan fazla bir süre beraber aynı evde kalmıştık ama onun sessizliğine duyduğum hasret çok büyüktü. Evine gitmeyi çok istemiştim yol ayrımında iki farklı yola giderken. Sanki o yoldan defalarca dönmemiş, kendi isteğimle gitmemişim gibi.

Üstüme sadece alttan üç düğmesini kapattığım kısa kollu koyu mavi gömlek ile siyah kotumu üstüme geçirip yüzüklerimi taktıktan sonra kağıdı arka cebime attım ve kahverengi Chelsea botlarımı giyip dışarı çıktım. Liam ve Zayn parti veriyordu. Zayn evinde parti verecek birine benzemiyordu. Bu fikrin Liam'dan çıktığı belliydi.

Kapıda beni almak için bekleyen Josh'un arabasına doğru ilerleyip bindiğimde kaşlarını kaldırıp beni süzdü.

"Bakir kalmak istiyorsan yanımdan ayrılmazsın."

İkimiz de gülerken bir yandan arabayı hareket ettirmiş, benimki de dahil her evin önünde bir tane olacak şekilde dizilen palmiyeleri sıra sıra hızla geçmeye başlamıştı. Zayn kendi yaşadığı evi yerine başka bir evinde verdiği için Liam'dan konum istemek zorunda kalmıştık. Büyük kapı bizimle birlikte açıldığında arabayı çalışana vermişti.

"Hoşgeldiniz."

Zayn gülümseyerek bize doğru gelmiş, Niall ve Liam'ın da olduğu masaya ilerletmişti bizi. Gözlerim Louis'yi ararken havuzun öteki ucunda bir masada başkalarıyla konuştuğunu gördüm. Üstünde beyaz tişörtü ve siyah kot ceketi, altında da benim gibi siyah dar pantolonu vardı. Görüntü karşısında kolumu masaya dayayıp onu izleme isteği oluşmuştu içimde. Nefesim boğazımda takılı kalmış gibiydi. Yanına gidip beni gerçekliğine inandırması için yalvarabilirdim, zira aksi takdirde gerçeklik algım onunla birlikte yavaş yavaş kayboluyordu her geçen saniye. Gözlerimi üzerinden çekip buradaki zamanımı boşa harcamak istemesem de Josh'un, "İçecek almaya gidelim." demesiyle mecburen çektim gözlerimi. iki meyve suyu aldığında neden başka birşey içmediğini sorduğumda, "Sarhoş Niall favorim çünkü." demesiyle ikimizde gülerek masaya geri dönmüştük.
Louis'nin az önce olduğu masaya baktığımda orada olmadığını gördüm. Gözlerim onu ararken Niall ve Liam yiyecek birşeyler almak için gitmişlerdi.

Zayn onlar gider gitmez yanımıza gelip davetin sahibi olmasına rağmen bizimle birlikte durdu. Yeni gelenler Zayn ile konuşmak için bizim olduğumuz masaya geliyorlardı. Niall yan masada aldıklarını midesine indirirken Liam da bu gece ona uymuş, onun gibi keyifle birşeyler yiyip birbirlerinin şişmiş yanaklarına bakıp gülüyorlardı.

Tanıdık gelen ama nereden tanıdığımı bir türlü hatırlayamadığım adamı izlerken tekrar görüş açıma giren Louis ile dikkatimi tamamen ona vermiştim. Ona baktığım her an içimde tekrar tekrar yeşeren sarmaşıklar çiçek açıyor, bedenimi daha sıkı sarıyordu. Louis'nin bana ait olması ve tam karşımda bir başkasıyla konuşuyor olması sanki herkes onun bana ait olduğunu bilmek zorundaymış gibi hissettiriyordu. Ama sadece öyle geliyordu çünkü Louis bana ait değildi. Eğer öyle olsaydı şu an olduğum yerden onu izlemek zorunda kalmaz, yanına gidip herşeyimle Louis'nin olduğumu, onu ne kadar sevdiğimi anlatırdım ona. Kalbimin, onu gördüğüm her an o tarifsiz atışını, bana hissettirdiklerini anlatmak isterdim ne kadar mümkünsüz olsa bile.

Yanına gitmek konusunda kararsızlık yaşarken bir ay evinde beraber kalmış, beraber vakit geçirmiş, her yemek ve davette birlikte aynı yerde olduğumuza bakılırsa yakın arkadaş olarak tanımlayabileceğim Louis ile bu akşam, havuzun iki ucundaki aynı hizada olan masalarda karşılıklı dururken konuşmamak saçma geliyordu. Tüm bunlar, özellikle bir ay aynı evde kalmış iki kişi olarak yaşanınca daha saçma geliyordu. Liam, Niall veya Joshie ile de arkadaştı ama benimle daha samimi olması gerekmiyor muydu? İsteklerim gerçek hayatı karşılamadığı için bir kez daha lanet ederek olduğum yerde kaldım. Aslında tam olarak bunlar yaşandığı için yanına gitmem gerekiyordu ama olduğum yerde kilitlenmiş onu izliyordum. Bir gün yakın davranıp hislerimi zirveye çıkartırken diğer bir gün uzak davranıyor olması canımı yakıyordu. Üstelik benim, onun için önemli olduğumu söylediği günün saatler sonrası.